Όπως είπε, ο ίδιος καθόταν στο τρίτο βαγόνι, στη θέση 54. “Στο πρώτο χτύπημα, είδαμε τη λάμψη, στο δεύτερο χτύπημα, φύγαμε πάνω από τις ράγες, στο τρίτο χτύπημα σταματήσαμε. Μόλις έγινε το χτύπημα, πέρασαν τα πρώτα δευτερόλεπτα, και βλέπω ότι η καρέκλα του μπροστινού έχει κολλήσει πάνω μου. Το πρώτο πράγμα που έκανα είναι να δω αν έχω χέρια και πόδια και πιάνω να δω αν έχω χτυπήσει στο κεφάλι. Έχω αίματα στο πρόσωπο αλλά δεν ήταν δικά μου. Ήταν από τους μπροστινούς μου”.
“Βρήκα ένα μπουκαλάκι νερού και το μπουφάν μου, μέσα στο οποίο είχα μία εικόνα του Αγίου Λουκά. Νιώθω ότι αυτή η εικόνα μου έδωσε τη δύναμη να το κάνω όλο αυτό. Επίσης, πριν γίνει η σύγκρουση, έβλεπα μία κυρία να ταΐζει το μωρό της με το μπιμπερό. Μετά φώναζε βοήθεια –βοήθεια. Το μωρό ήταν κάτω από το κάθισμά μου. Δεν είδαμε πώς έφυγε το μωρό και πώς προσγειώθηκε. Η μητέρα με βρήκε στο facebook, μου είπε ότι το μωρό είναι καλά και ότι εκείνη έχει κάποιες μελανιές” είπε χαρακτηριστικά ο νεαρός φοιτητής.
Η στιγμή που βοήθησε στον απεγκλωβισμό της Ιφιγένειας Μήτσκα
“Στο μπροστινό μου κάθισμα, όπως σας είπα, ξεκόλλησε. Ήταν ένα ζευγάρι που μία κοπέλα ήταν η μισή από μέσα και η άλλη μισή απ’ έξω. Από την έξω μεριά, την είχαν πλακώσει λαμαρίνες. Μου έλεγε το αγόρι ότι δεν του μιλάει και να τον βοηθήσω να τη βγάλουμε. Από ό,τι θυμάμαι, η κοπέλα λεγόταν Ιφιγένεια. Δεν ξέρω αν σώθηκε ο φίλος της. Όπως στράβωσα τις λαμαρίνες, την έπιασα από τη μέση, και είπα στον φίλο να κάνει κουράγιο να τη βγάλουμε. Είχε αρπάξει φωτιά. Τη βγάλαμε, την τραβήξαμε και είχε σφυγμό. Είχε χτυπήσει σοβαρά στο κεφάλι της.
Δεν θυμάμαι τίποτα από εκείνο το βράδυ για πρόσωπα και μαλλιά. Η συγκεκριμένη είχε παντού αίματα. Θυμάμαι που το αγόρι φώναζε “Ιφιγένεια με ακούς;”. Του είπα πρέπει να την πάμε κοντά στο παράθυρο για να την πάρουν οι διασώστες. Την αφήσαμε καθισμένη κοντά στο παράθυρο για να την βγάλουν κατευθείαν οι διασώστες. Δεν μπορούσαμε να την πετάξουμε από το παράθυρο και να μείνουμε μέσα πιο πολύ με την φωτιά…” αποκάλυψε ο νεαρός φοιτητής.
