Η κατάληψη δεν έγινε για το δυστύχημα. Έγινε επειδή κάποιοι ήθελαν να κάνουν μία κατάληψη. Το είχαν άλλωστε επιχειρήσει αρκετές φορές αλλά δεν τα κατάφερναν γιατί δεν είχαν αρκετούς ακόλουθους. Μετά το δυστύχημα όμως αυτό άλλαξε διότι πολλοί θεώρησαν ότι το δυστύχημα δικαιολογεί μία κατάληψη και έτσι η κατάληψη πέτυχε.

(…) Το δυστύχημα λοιπόν ήρθε για αυτούς ως μία αναπάντεχη ευκαιρία. 

(…) Όμως η κατάληψη είναι αγώνας όσο αγώνας είναι ο χουλιγκανισμός στα γήπεδα ή οι μολότοφ στα Εξάρχεια. Στην πραγματικότητα τόσο οι καταλήψεις όσο και τα παραπάνω είναι πολύ πετυχημένοι τρόποι εκτόνωσης που προκαλούν υλικές ζημιές στο κράτος και δεν λύνουν κανένα σοβαρό πρόβλημα. Αντιθέτως έχουν σαν αποτέλεσμα την αυτοϊκανοποίηση ότι κάνουμε αγώνα.

(…) Πέρα από το γεγονός ότι ούτως ή άλλως η κατάληψη είναι παράνομη και από το γεγονός ότι αποφασίστηκε από μία μειοψηφία φυσικά η συνέλευση που έγινε μετά την κατάληψη μέσα στην κατάληψη δεν είναι έγκυρη για προφανείς λόγους. (Ερώτηση μαθητή: Ποιοί είναι αυτοί οι λόγοι;)

Οι προφανείς λόγοι είναι ότι για να λειτουργήσει η συνέλευση ως λειτουργία του σχολείου πρέπει το σχολείο να λειτουργεί. Αν δε λειτουργεί το σχολείο δεν υπάρχει συνέλευση. Η συνέλευση αυτή, επειδή με ρωτήσατε, μοιάζει με τα δημοψηφίσματα του Παπαδόπουλου, ο οποίος κατέλαβε τη χώρα και μετά έκανε δημοψήφισμα. Με τα δημοψηφίσματα του Πούτιν, ο οποίος κατάλαβε τον Ντόμπας και την Κριμαία και μετά έκανε δημοψήφισμα.

Αν νομίζετε ότι αυτό είναι δημοκρατία τότε κοροϊδεύετε τον εαυτό σας (…)

Μετά αυτά τα λόγια επέλεξε να απευθυνθεί στους μαθητές και τους γονείς του σχολείου διευθυντής πρότυπου σχολείου της Αθήνας αναφερόμενος στην μαθητική κατάληψη που πραγματοποιήθηκε στο σχολείο, μετά την εθνική τραγωδία στα Τέμπη που συγκλόνισε το πανελλήνιο.

Το «δυστύχημα» συντάραξε συθέμελα μικρούς και μεγάλους δημιουργώντας ένα πρωτοφανές για τα τελευταία χρόνια κύμα οργής και αγανάκτησης για τον άδικο χαμό 57 ανθρώπων, ανάμεσά τους και πολλά νέα παιδιά. Με αίτημα να μην «ξεχαστεί το έγκλημα στα Τέμπη» και να αποδοθεί δικαιοσύνη, ακολούθησαν μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις και ένα μεγάλο κύμα καταλήψεων σε σχολεία και πανεπιστήμια σε όλη την χώρα, αλλά και συμβολικές δράσεις όπως το «κίνημα της τσάντας των μαθητών», όπως ονομάστηκε, με το σύνθημα «Πάρε με όταν φτάσεις» να κατακλύζει τα προαύλια των σχολείων.

Ψιλά γράμματα φαίνεται για τον συγκεκριμένο διευθυντή, ο οποίος λίγες ημέρες μετά την έναρξη της κατάληψης συγκάλεσε μετά από απαίτηση των μαθητών έκτακτη συγκέντρωση μαθητών, εκπαιδευτικών και γονέων, και όχι μόνο χαρακτήρισε την τραγωδία των Τεμπών ως μια «αναπάντεχη ευκαιρία» για κατάληψη που δίνει «την αυτοϊκανοποίηση ότι κάνουμε αγώνα» αλλά δεν δίστασε να παρομοιάσει τη συνέλευση των μαθητών για κατάληψη με τα δημοψηφίσματα του Παπαδόπουλου και του Πούτιν, που πρώτα κατέλαβαν τις χώρες και έπειτα τα διοργάνωσαν, ενώ τσουβάλιασε τους αγώνες των μαθητών με τον «χουλιγκανισμό στα γήπεδα και τις μολότοφ στα Εξάρχεια».

«Δεν πίστευαν στα αυτιά τους»

Γονείς και εκπαιδευτικοί έμειναν ενεοί και δεν πίστευαν στα αυτιά τους, με τους γονείς που κατήγγειλαν το συγκεκριμένο περιστατικό στο alfavita.gr να κάνουν λόγο για μια «εξωφρενική ομιλία που δεν έχει προηγούμενο»

Χαρακτηριστικό του ύφους και του περιεχομένου της ομιλίας του, είναι το γεγονός πως αμέσως μετά το διευθυντή πήρε το λόγο εκπαιδευτικός του σχολείου και ξεσπώντας σε λυγμούς ζήτησε συγγνώμη από τους παρευρισκόμενους και παρευρισκόμενες για τα όσα τραγικά είχαν ακούσει λίγα λεπτά πριν. 

Επιπλέον, σύμφωνα με τις καταγγελίες που έφτασαν στο alfavita.gr, λίγες ημέρες νωρίτερα ο διευθυντής του σχολείου έστειλε e-mail στους γονείς γνωστοποιώντας τους ότι ειδοποίησε το 100 και μετέβη στο οικείο αστυνομικό τμήμα προκειμένου να παρέμβουν για το ζήτημα μιας σπασμένης πόρτας και ουσιαστικά ο ίδιος ο αστυνομικός υπηρεσίας τον συγκράτησε (Το e-mail αυτό είναι στη διάθεση της ιστοσελίδας μας). 

Φίλης: «Όλα τα δεινά στο καλάθι του κ. διευθυντή»

«Ύβρις, λοιπόν. Το λιγότερο» αναφέρει σε σχετική ανάρτηση με την οποία ανέδειξε το περιστατικό ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Φίλης, θυμίζοντας στον συγκεκριμένο διευθυντή «ότι τα δημοψηφίσματα στα οποία βρήκε κοινά σημεία και έκανε παραλληλισμούς με την κινητοποίηση των μαθητών του, επιβλήθηκαν με τανκς, όπλα, νεκρούς και βασανισμένους» και προσθέτει:

«Και για να μην μείνει καμία αμφιβολία ότι η μικρότητά του δεν είναι μόνο πολιτική, καταλήγει ότι οι μαθητικές καταλήψεις ‘έχουν σαν αποτέλεσμα την αυτοϊκανοποίηση ότι κάνουμε αγώνα’. Αυτοϊκανοποιούνται ισχυρίζεται οι μαθητές, όταν αγωνίζονται. Εύγε για τις βαθύτατες γνώσεις του περί του αντικεμένου. Μάθαμε ακόμα ότι δεν αρκέστηκε στη βαθυστόχαστη ομιλία. Επισκέφθηκε το αστυνομικό τμήμα για να καταθέσει μηνύσεις κατά μαθητών, αλλά τον… απέτρεψαν οι αστυνομικοί. Εκεί φτάσαμε! Να μην του επιτρέπουν την πλήρη… ικανοποίηση!» αναφέρει χαρακτηριστικά. 

«Δεν είναι ότι τέτοια μπουμπούκια έχουμε μόνο την εποχή Μητσοτάκη – Κεραμέως. Υπήρχαν πάντα. Είναι ότι την εποχή ΝΔ, νιώθουν τη βεβαιότητα ότι μπορούν να ασχημονούν με τη σιωπηρή επιδοκιμασία του υπουργείου. Αλλιώς, πού είναι η παρέμβασή του;

Καταλαβαίνει κανείς τι μπορεί να περιμένει από τις επιτροπές συνεντεύξεων που έχει στήσει το υπουργείο Παιδείας, για να κάνει τις επιλογές διευθυντών αυτό το διάστημα. Προεκλογικά, βιαστικά, σε πολλές περιπτώσεις αναξιόπιστα. Διαδικασία λοιπόν που θα πρέπει οπωσδήποτε να δει η νέα κυβέρνηση» καταλήγει η ανακοίνωση.

Ακολουθεί η ανάρτηση του Νίκου Φίλη:

Τα μπουμπούκια Μητσοτάκη – Κεραμέως… βγάζουν λόγους

Η συνέλευση που αποφάσισε σχολική κατάληψη, λέει σε ομιλία του στους μαθητές και γονείς ο διευθυντής πρότυπου (!) ΓΕΛ της Αθήνας, μοιάζει με τα δημοψηφίσματα του Παπαδόπουλου και του Πούτιν, που πρώτα κατέλαβαν τις χώρες και έπειτα τα διοργάνωσαν. Να θυμίσω βέβαια στον κ. διευθυντή (θα του διαφεύγει…) ότι τα δημοψηφίσματα στα οποία βρήκε κοινά σημεία και έκανε παραλληλισμούς με την κινητοποίηση των μαθητών του, επιβλήθηκαν με τανκς, όπλα, νεκρούς και βασανισμένους.

Ύβρις, λοιπόν. Το λιγότερο.

Αλλά είχε κι άλλα να πει στην ομιλία του: Δεν έγινε η κατάληψη στο σχολείο μας για το δυστύχημα στα Τέμπη. Έγινε για να γίνει. Από μια μειοψηφία, που επιθυμεί να πλασάρει την κατάληψη ως αγώνα. Αλλά μια κατάληψη είναι αγώνας, όσο αγώνας είναι ο χουλιγκανισμός στα γήπεδα και οι μολότοφ στα Εξάρχεια!

Όλα τα δεινά στο καλάθι του κ. διευθυντή!

Και για να μην μείνει καμία αμφιβολία ότι η μικρότητά του δεν είναι μόνο πολιτική, καταλήγει ότι οι μαθητικές καταλήψεις «έχουν σαν αποτέλεσμα την αυτοϊκανοποίηση ότι κάνουμε αγώνα». Αυτοϊκανοποιούνται ισχυρίζεται οι μαθητές, όταν αγωνίζονται. Εύγε για τις βαθύτατες γνώσεις του περί του αντικεμένου!

Μάθαμε ακόμα ότι δεν αρκέστηκε στη βαθυστόχαστη ομιλία. Επισκέφθηκε το αστυνομικό τμήμα για να καταθέσει μηνύσεις κατά μαθητών, αλλά τον… απέτρεψαν οι αστυνομικοί. Εκεί φτάσαμε! Να μην του επιτρέπουν την πλήρη… ικανοποίηση!

Δεν είναι ότι τέτοια μπουμπούκια έχουμε μόνο την εποχή Μητσοτάκη – Κεραμέως. Υπήρχαν πάντα. Είναι ότι την εποχή ΝΔ, νιώθουν τη βεβαιότητα ότι μπορούν να ασχημονούν με τη σιωπηρή επιδοκιμασία του υπουργείου. Αλλιώς, πού είναι η παρέμβασή του;

Καταλαβαίνει κανείς τι μπορεί να περιμένει από τις επιτροπές συνεντεύξεων που έχει στήσει το υπουργείο Παιδείας, για να κάνει τις επιλογές διευθυντών αυτό το διάστημα. Προεκλογικά, βιαστικά, σε πολλές περιπτώσεις αναξιόπιστα. Διαδικασία λοιπόν που θα πρέπει οπωσδήποτε να δει η νέα κυβέρνηση.

alfavita.gr

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook