Αναλυτικά το πρόγραμμα προβολών :
ΤΕΤΑΡΤΗ 21/3
18:00 Encardia, η πέτρα που χορεύει – 80\’
Η ταινία παρακολουθεί το ελληνικό μουσικό συγκρότημα Encardia που εμπνέεται, δημιουργεί και παρουσιάζει μουσικές και τραγούδια μέσα από την πλούσια παράδοση των ελληνόφωνων της Κάτω Ιταλίας. Ταξιδεύουν στη Νότια Ιταλία ερευνώντας και αναδεικνύοντας βασικά στοιχεία του λαϊκού πολιτισμού που αναπτύχθηκε εκεί. Κυρίως τα ≪γκρίκο≫, το αρχαιοελληνικό γλωσσικό ιδίωμα με προσμίξεις ιταλικών λέξεων, που μιλιέται στις περιοχές της Γκρετσία Σαλεντίνα και της Καλαβρίας στη Νότια Ιταλία μέχρι σήμερα, καθώς και την ≪ταραντέλλα πίτσικα≫, τον διονυσιακό χορό που βοηθούσε τις γυναίκες να γλιτώσουν από το τσίμπημα της αράχνης και το γνωστό φαινόμενο του ταραντισμού. Οι ντόπιοι μουσικοί και ποιητές, παλιοί και νέοι, αλλά και δάσκαλοι και ερευνητές, καταφέρνουν μέσα από τα τραγούδια και την ποίηση να αναδείξουν μια απ’ τις πιο ζωντανές παραδόσεις της Μεσογείου. Αυτούς τους δονκιχώτες συναντούν οι encardia για να εμπλουτίσουν τις εμπειρίες και τα βιώματά τους και να ξαναφέρνουν μπροστά μας αυτόν τον χαμένο πολιτισμό, συντελώντας έτσι και στη διάσωσή του
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-screenplay: ΆγγελοςKοβότσος / AngelosKovotsos
19:30 Απαλλοτριωση – 110\’
Στη Δυτική Μακεδονία, σε μια έκταση 100.000 στρεμμάτων, αναπτύσσονται τα λιγνιτωρυχεία της ΔΕΗ που τροφοδοτούν με το ≪εθνικό μας καύσιμο≫ τους ατμοηλεκτρικούς σταθμούς της. Μέχρι στιγμής, περισσότεροι από 3.000 άνθρωποι έχουν εκδιωχθεί από τα σπίτια τους. Τώρα έχει έρθει η σειρά για άλλους 10.000. Προκειμένου να εξασφαλιστεί με ηλεκτρική ενέργεια η ελληνική οικονομία, η ΔΕΗ απαντάει ότι δεν γίνεται αλλιώς. Λειτουργεί για το κοινό συμφέρον, σύμφωνα με τους νόμους του κράτους και, επειδή το ρεύμα είναι αναγκαίο αγαθό, πρέπει να συνεχίσει να εξασφαλίζει με ηλεκτρική ενέργεια τους Έλληνες και να βοηθά την ανάπτυξη και ευημερία τους.
Σκηνοθεσία-Σενάριο-Μοντάζ/Direction-screenplay-editing: Μάνος Παπαδάκης/ManosPapadakis
21:30 Κλέφτης εικόνων – 27\’
Ο Σπύρος Στάβερης βιοπορίζεται από την κλοπή της εικόνας του ≪Άλλου≫. Μια πράξη που δικαιώνεται στη συνείδησή του, καθώς τη μοιράζεται απλόχερα μαζί μας χωρίς περιστροφές, επεμβάσεις και φτιασιδώματα. Ο Σπύρος Στάβερης λειτουργεί σαν καθρέφτης, που αντιγυρίζει στη μεταπολιτευτική ελληνική κοινωνία την εικόνα της.
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-screenplay:ΠάνοςΑ.Θωμαΐδης/PanosA.Thomaidis
ΠΕΜΠΤΗ 22/3
18:00 Αφανεις ήρωες – 70\’
Στο μονότονο γρύλλισμα της μηχανής, μέσα σε τέσσερις τοίχους, μία και μοναδική κίνηση του χεριού του ζωντανεύει ήρωες, αγάπες, μίση, χώρες, ανθρώπους, καταστάσεις, λέξεις, συναισθήματα ενός κόσμου τόσο κοντινού, που όμως δεν τον βλέπουμε αν δεν το θελήσει εκείνος: ηθοποιοί, σκηνοθέτες, μοντέρ, φωτιστές, ηχολήπτες κρέμονται απ’ τα χέρια, την ετοιμότητα και τη σπιρτάδα του, όταν μας επιτρέψει να διεισδύσουμε στον φανταστικό χώρο του σινεμά. Αυτός ο μοναχικός,ο ερημίτης στο βασίλειό του. Τον αποκαλύπτουν και αποκαλύπτεται. Ο μηχανικός προβολής, ο αφανής ήρωας, όπως δεν τον γνωρίζουμε. Και, ίσως, όπως δεν γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του.
Σκηνοθεσία-Μοντάζ/Direction-editing: Παναγιώτης Kουντουράς/Panayotis Kountouras
19:30 Metaxa, ακούγωντας το χρόνο – 87\’
≪Συμβιώνοντας με τον καρκίνο είναι μια συγκλονιστική εμπειρία αυτογνωσίας σ’ ένα υποθηκευμένο μέλλον. Ένα μοναδικό σημείο ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο. Ο καρκινοπαθής πορεύεται μεταξύ μιας εσωτερικότητας, αυτογνωσίας, εγρήγορσης, εξαιρετικής ευαισθησίας και παράνοιας, βαδίζοντας προς τα πίσω με διεισδυτικό βλέμμα και οξύτατη προσοχή≫.
Ιωάννα Καρυστιάνη
Με αφετηρία γιατρούς και προσωπικό του αντικαρκινικού νοσοκομείου Μεταξά που πάσχουν οι ίδιοι από καρκίνο, παρακολουθούμε αυτήν τη ξεχωριστή ομάδα ασθενών καθώς συνεχίζουν να εργάζονται στο νοσοκομείο. Από το σοκ της πρώτης φοράς που το ακούει κάποιος, έως την εμπειρία του ≪… έμαθα να ακούω το χρόνο≫, ο καρκίνος από απειλή θανάτου γίνεται δάσκαλος ζωής γι’ αυτούς τους ανθρώπους, όχι μόνο προσθέτοντας χρόνια στη ζωή τους, αλλά και προσθέτοντας Ζωή στα χρόνια τους.
Σκηνοθεσία-Σενάριο/Direction-screenplay:ΣταύροςΨυλλάκης/StavrosPsyllakis Φωτογραφία/Cinematography: Kώστας Πάλμας/Costas Palmas
21:00 Directing Hell – 79\’
Καταγράφοντας τη δυναμική του πολυβραβευμένου Έλληνα σκηνοθέτη και συγγραφέα Νίκου Νικολαΐδη, το ντοκιμαντέρ Directing Hell [Σκηνοθετώντας την κόλαση] αποτελεί μια προσπάθεια αποκρυπτογράφησης της μοναδικής και σπάνιας προσωπικότητάς του, του σύμπαντος και των συμβόλων του. Διάσημος για τους αμφιλεγόμενους χαρακτήρες του, ο Νίκος Νικολαΐδης δημιούργησε ταινίες που εξακολουθούν να διχάζουν και να σοκάρουν. Σε εποχές που τα πολιτικά οράματα είχαν αρχίσει να ξεθωριάζουν, ο Νικολαΐδης παρουσίασε ένα σκοτεινό και απαισιόδοξο παρόν, με μόνη ελπίδα και λύτρωση το θάνατο των ηρώων του. Συνεργάτες, φίλοι, αρχειακό υλικό από τα γυρίσματα των ταινιών του, οι ταινίες του μα και ο ίδιος, μιλούν και παραθέτουν τη δική τους άποψη γι’ αυτό που άλλαξε, προσέφερε και συνεχίζει να προσφέρει στον κινηματογράφο ο Νίκος Νικολαΐδης.
Σκηνοθεσία/Direction: Χρήστος Χουλιάρας/Christos Ηouliaras
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 23/3
18:00 Τα κορίτσια της βροχής – 120\’
Με την ταινία Τα κορίτσια της βροχής ολοκληρώνεται η τριλογία της Αλίντας Δημητρίου για τη συμμετοχή της Γυναίκας στους πολιτικούς αγώνες του αιώνα που μας πέρασε. Η ταινία αναφέρεται στις γυναίκες που ταλαιπωρήθηκαν και κακοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της Χούντας. Την εποχή τηςΧούντας, ήταν μόλις είκοσι χρονών. Στην ταινία καταθέτουν τη μαρτυρία τους 50 γυναίκες. Τις χαρακτηρίζει το ίδιο ήθος με τις γυναίκες της Εθνικής Αντίστασης, το ίδιο πείσμα για την εδραίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Τα ≪Κορίτσια της βροχής≫ θεωρούν μάλιστα τον εαυτό τους συνέχεια των γυναικών της Εθνικής Αντίστασης. Μια απ’ αυτές είπε ≪…είμαστε η συνέχειά τους και η δική μας συνέχεια είναι η σημερινή νεολαία≫. Και το είπε αυτό μια γυναίκα που της αφαίρεσαν τη δυνατότητα να κάνει παιδιά.
Σκηνοθεσία-Σενάριο-Μοντάζ / Direction-screenplay-editing: Αλίντα Δημητρίου/Alida