Σταθερά χαμηλές και ουσιαστικά σε επίπεδα κάτω του κόστους , εξακολουθούν να βρίσκονται οι τιμές για τους ελαιοπαραγωγούς της Κρήτης. Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης (ΣΕΔΗΚ) αυτή την εβδομάδα οι τιμές στο νησί κυμαίνονται από 1,90 έως 2,10 ευρώ ανα κιλό έξτρα παρθένου ελαιολάδου οξύτητας 0,3 βαθμών. Και επειδή φέτος εμφανίζονται αυξημένες οξύτητες από 0,5-0,8 βαθμούς, στην πλειοψηφία τους οι ελαιοπαραγωγοί εισπράττουν από 1,75 – 2 ευρώ ανα κιλό έξτρα παρθένου ελαιολάδου.
Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο επιστημονικός σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ δρ Νίκος Μιχελάκης \”δυστυχώς συνεχίζεται και γενικεύεται η πτώση των τιμών. Στην Κρήτη ήδη η πτώση έφτασε σε μια Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών στο 1,90 ευρώ ανα κιλό για τις 3 γραμμές, τιμή που ισοδυναμεί με 1,75 για τους 0,8 βαθμούς και επομένως έχουμε ήδη περάσει την τιμή αναφοράς για την εφαρμογή της ιδιωτικής αποθεματοποίησης που είναι 1,78 ευρώ ανα κιλό\”.
Σύμφωνα με το παρατηρητήριο τιμών του ΣΕΔΗΚ , την ίδια περίοδο στην Πελοπόννησο όπου το ελαιόλαδο διατίθεται μέσω δημοπρασιών οι τιμές για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο οξύτητας 0,3 βαθμών κυμαίνονται απο 2,00 έως 2,23 ευρώ ανα κιλό, ενώ η ΕΑΣ Λέσβου αγοράζει απο τους ελαιοπαραγωγούς με 2,20 ευρώ ανα κιλό.
Σε ότι αφορά σε ανταγωνίστριες χώρες, στην Ισπανία οι τιμές παραγωγού για το ελαιόλαδο είναι επίσης χαμηλές και την εβδομάδα 6-12 Ιανουαρίου κυμάνθηκαν απο 1,92 η ελάχιστη έως 2,17 η μέγιστη.
Σε ότι αφορά στις αιτίες για τις εξαιρετικά χαμηλές τιμές , ειδικά στην Κρήτη, εκτός απο τις βασικές αιτίες που έχουν να κάνουν με την πολυδιάσπαση του τομέα της εμπορίας και τον καθορισμό της τιμής σε ένα είδος διεθνούς χρηματιστηρίου, όπως όλα δείχνουν, τείνει να παγιωθεί τα τελευταία χρόνια μια κατάσταση που συμπιέζει ολοένα και περισσότερο το εισόδημα των ελαιοπαραγωγών. Πολλοί αγρότες αμέσως μετά την συγκομιδή σπεύδουν να πουλήσουν το λάδι τους, κάτι που εκμεταλλεύονται δεόντως οι εταιρείες.
\”Λίγο μετά την έναρξη της συγκομιδής, όταν έχει γενικευτεί η παραγωγή ελαιολάδου, στα ελαιοτριβεία υπάρχει μεγάλη προσφορά ελαιολάδου απο τους παραγωγούς που έχουν μεγαλύτερες οικονομικές ανάγκες και είναι κατα κάποιο τρόπο υποχρεωμένοι να πωλούν το ελαιόλαδο στις τιμές που τους προσφέρονται\” είπε ο κ.Μιχελάκης επισημαίνοντας ότι \”αυτό αποτελεί και το σημείο που εκμεταλλεύονται οι βιομηχανίες και οι μεγάλες διατροφικές αλυσσίδες οι οποίες κυριαρχούν στον τομέα του ελαιολάδου\”.
Όμως η πτώση των τιμών σε πολλές περιπτώσεις κάτω του κόστους οδηγεί στην εγκατάλειψη της ελαιοκαλλιέργειας και εκτός του ότι κάποιοι μαζεύουν απλώς το ελαιόκαρπο για το λάδι της οικογένειας και αφήνουν τον υπόλοιπο στα δένδρα, φέτος αναμένεται να επεκταθεί ακόμη περισσότερο η εικόνα των εγκατελειμένων ελαιώνων γεμάτων από αγριόχορτα αφού θα είναι ασύμφορο ακόμη και το φρεζάρισμα των χωραφιών , ενώ με τις τιμές στις οποίες έχουν φτάσει τα αγροτικά εφόδια, μετά και την νέα πρόσφατη αύξηση του ΦΠΑ ελάχιστοι θα είναι εκείνοι που θα ρίξουν λιπάσματα για την σοδειά της επόμενης χρονιάς.