Όπως εξήγησε, κίνδυνο διατρέχουν τόσο τα στούντιο, όσο και το ιστορικό αρχείο που φιλοξενείται εκεί, λόγω περικοπής κονδυλίων. Τα 7 εκατ. ευρώ που διατέθηκαν για το 2011 επαρκούν μόνο για την πληρωμή του προσωπικού.
Το ιστορικό στούντιο, που ιδρύθηκε το 1937 από τον Μπενίτο Μουσολίνι κυρίως για λόγους προπαγάνδας, μπορεί να καυχιέται ότι φιλοξένησε περισσότερες από 3.000 ταινίες. Από αυτές 90 κέρδισαν υποψηφιότητες για Οσκαρ και 47 απέσπασαν τελικά το χρυσό αγαλματίδιο.
Ποιος δε θυμάται τα φιλμ «Quo vadis», «Μπεν Χουρ», «Κλεοπάτρα», αλλά και τη θρυλική «Dolce vita» του Φεντερίκο Φελίνι; Αλλά και τις πιο πρόσφατες μεγάλες παραγωγές, όπως ο «Άγγλος ασθενής», «Οι συμμορίες της Νέας Υόρκης» και «Επικίνδυνες αποστολές Νο 3».
Το καλοκαίρι του 2007 μία πυρκαγιά κατέστρεψε 3.000 τετραγωνικά μέτρα του χώρου, με τους ανθρώπους του στούντιο να δίνουν υπεράνθρωπες προσπάθειες να περιορίσουν την καταστροφή, ώστε να μην διακοπεί η λειτουργία του.
Αυτή, ωστόσο, δεν ήταν η πρώτη κρίση στην Cinecitta. Τη δεκαετία του ’80 διασώθηκε από οικονομική κατάρρευση χάρη στην έγκαιρη παρέμβαση της ιταλικής κυβέρνησης.
Σε ένα ανάλογο σχέδιο διάσωσης ελπίζουν και τώρα. «Η Cinecitta αποτελεί ιστορική μνήμη του κινηματογράφου μας και όποιος αφήνει να χάνονται οι μνήμες, αφήνει να χαθεί και το μέλλον», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κινηματογραφικός παραγωγός Τζάνι Αμέλιο.
espresso