Δημιουργήθηκε από το υστέρημα του λαού του Ηρακλείου προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας για ακτοπλοϊκή σύνδεση με τον Πειραιά, σε μια εποχή που οι συγκοινωνίες ήταν έτσι κι αλλιώς μια δύσκολη υπόθεση.
Εκμεταλλευόμενη το καμποτάζ που υπήρχε τότε στις Κρητικές γραμμές, κατάφερε να μεγαλώνει συνεχώς. Τι πιο φυσικό; Η Κρήτη, λόγω μεγέθους, τουρισμού και αγροτικής παραγωγής, ήταν το φιλέτο για την ακτοπλοΐα στην Ελλάδα. Αν μπορείς λοιπόν να \”παίζεις\” μόνος σου, τότε μόνο κέρδη θα \’χεις.
Αυτό λέει η λογική τουλάχιστον όμως στα greecomomics η λογική φαίνεται να \’χει πεθάνει προ πολλού.
Έτσι κάποια στιγμή πριν από μερικά χρόνια – και υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες – φτάσαμε στο σημείο η νούμερο ένα Ελληνική ναυτιλιακή εταιρία να περάσει στα χέρια του Ναπολετάνου κ. Γκριμάλντι, οι Μινωϊκές να γίνουν Μinoan, η ελληνική σημαία να κατέβει απ\’ τα καράβια τους και ν΄ανέβει η τρικολόρε, να λήξει η ελληνική ναυτιλιακή κυριαρχία στην Αδριατική και να βάλουν πόδι οι Ιταλοί στο Αιγαίο για πρώτη φορά μετά τον Β\’ Παγκ .Πόλεμο.
Και να \’ταν μόνο αυτά;
Η οργάνωση αισχρή, τα καράβια να φεύγουν ό,τι ώρα γεμίσουν. Από Αγκώνα το καράβι μπορεί να φύγει και με τρεις ή τέσσερις ώρες καθυστέρηση. Φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για εξυπηρέτηση των επιβατών που θέλουν να ταξιδέψουν Κρήτη. Έτσι όπως το χουν φτιάξει το πρόγραμμα οι Ναπολετάνοι όποιος θα θελε να φύγει από Αδριατική και να φτάσει Ηράκλειο, το καράβι από Πειραιά το χάνει κατά 99%! Ποια Κρητική εταιρία και κουραφέξαλα δηλαδή. Το καλύτερο όμως απ\’όλα είναι ότι τώρα, εν μέσω καλοκαιριού και τουριστικής κίνησης, κόβει καράβια που πήγαιναν Ελλάδα. Ήδη η γραμμή Βενετία – Ηγουμενίτσα – Πάτρα είναι παρελθόν κι έπεται κι άλλο ψαλίδι. Ψαλίδι σαν αυτό που έπεσε και στους Έλληνες που δούλευαν στην εταιρία και έχασαν τη δουλειά τους μετά την \”ιταλοποίηση\” που έγινε.
Το ερώτημα είναι ένα και παραμένει ακόμη αναπάντητο:
Θα μας πει κάποιος,ο κ. Κληρονόμος ας πούμε που διετέλεσε και πρόεδρος της εταιρίας για πάρα πολλά χρόνια, το πώς και το γιατί πέρασαν οι Μινωικές σε ξένα χέρια; Και μάλιστα σε Ιταλικά,δηλαδή ενός λαού εχθρικού και με αντικρουόμενα με μας συμφέροντα στη Μεσόγειο;
Θα περάσει κι αυτή η ιστορία έτσι,στο \”ντούκου\”, όπως για παράδειγμα η χρεοκοπία της Ελλάδας, που κανείς ακόμη δε μας έχει δώσει εξηγήσεις;
Σαν πολύ χαλαρά δεν τις παίρνουμε τις ήττες τώρα τελευταία στην πατρίδα μας;
Λέτε να μας ψεκάζουν στ\’αλήθεια;
Σπύρος Αλεξάκης
erotokritosx.blogspot.gr