Δύο μερόνυχτα η μαμά καμηλοπάρδαλη στεκόταν στο πλευρό του μικρού της. Το έγλειφε, το φρόντιζε και το παρότρυνε να σηκωθεί. Και όσο αυτό δεν γινόταν και έγερνε το κεφαλάκι του στο έδαφος, δείχνοντας έτσι πως χάνει την μάχη με την ζωή τόσο οι ύαινες ολοένα και πλήθαιναν. και γίνονταν απειλητικές.
Η μαμά καμηλοπάρδαλη υπήρξε πραγματικά συγκλονιστική, άγρυπνος φρουρός δίπλα στο μικρό της, χρειάστηκε κάποιες φορές να κλωτσήσει με τα πανίσχυρα πόδια της που έχουν τη δύναμη να σκοτώσουν ακόμα και λιοντάρι τις ύαινες για να τις κρατήσει μακριά από ότι πιο πολύτιμο είχε.
Το πέπλο του θανάτου όμως είχε απλωθεί πάνω από τη μικρή καμηλοπάρδαλη και έτσι η αγέρωχη μαμά έριξε ένα τελευταίο βλέμμα στο ακίνητο μικρό της, τίναξε το κεφάλι της και κάνοντας μια στροφή απομακρύνθηκε αργά, υπερήφανη αλλά συμβιβασμένη με τη σκληρή πραγματικότητα αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στα σαρκοφάγα θηλαστικά….
protothema.gr