Ή Ευαγγελία Λεμονίδου είναι ή πρωταγωνίστρια αυτού τού οικογενειακού δράματος καί κάνει έκκληση γιά βοήθεια πρός όλους. Ό σύντροφος τής εγκατέλειψε τό σπίτι τούς, στό Κορδελιό Θεσσαλονίκης, πρίν από τρία χρόνια καί από τότε δέν έχει ενδιαφερθεί ποτέ γιά τήν οικογένεια τού.
Πώς ήταν ή ζωή σάς μέ τόν σύντροφό σάς;
Ήμουν γιά δεκατρία χρόνια μέ τόν πατέρα τών παιδιών μου. Δέν χρειάστηκε νά παντρευτούμε ποτέ, συζούσαμε. Κάναμε επτά παιδιά. Τό μεγαλύτερο είναι δεκατριών ετών καί τό μικρότερο δυόμισι σήμερα. Πότε τά πηγαίναμε καλά καί πότε όχι. Αυτό πάντα είχε νά κάνει μέ τά οικονομικά μάς. Όταν είχαμε χρήματα ήμασταν καλά, όταν δέν είχαμε μαλώναμε. Κάποια στιγμή είχαμε ένα παιδί ακόμη αλλά το χάσαμε. Είχε κάποιο πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας καί πέθανε όταν ήταν ακόμη βρέφος.
Τότε ήρθε τό τελειωτικό χτύπημα στήν σχέση μάς. Αποξενωθήκαμε. Καί όταν τά πράγματα μέ τά οικονομικά μάς έφτασαν στό απροχώρητο, αυτός μάζεψε τά πράγματά τού καί έφυγε άπο τό σπίτι. Δέν τόν ξαναείδα από τότε. Έχουν περάσει σχεδόν τρία χρόνια. Ήμουν τεσσάρων μηνών έγκυος στό τελευταίο μάς παιδί, όταν μάς άφησε. Δέν ενδιαφέρθηκε ούτε να δεί τό μωρό τού. Δέν ξέρει κάν αν είναι κορίτσι η΄αγόρι!
Πώς συνεχίστηκε ή ζώη σάς;
Έγινα εγώ καί μάνα καί πατέρας γιά τά παιδιά μού. Γιά να μήν τούς λείψει τίποτα. Δουλεύω στήν λαική γιά να τά ζήσω. Μέχρι σήμερα δέν είχα ανάγκη κανέναν.
Οί μεγάλες δυσκολίες πώς ήρθαν;
Αρχικά, λόγω τής κρίσης, μαζεύτηκαν τά χρέη μού στόν ΟΑΕΕ αλλά δέν είχα να τά ξεπληρώσω γιά να συνεχίσω τήν δουλεία μού νόμιμα. Έπειτα έπρεπε να κάνω καί αναθεώρηση τής άδειας μού αλλά δέν τα κατάφερα κι έτσι δέν μπόρεσα να συνεχίσω τήν δουλειά μού. Έπειδη δέν μπορώ να δουλέψω, τά χρέη συσσωρεύτηκαν καί έφτασα στό σημείο να μήν μπορώ να πληρώσω ούτε τούς λογαριασμούς μού. Ή ΔΕΗ αναγκαστικά μού έκοψε τήν παροχή ρεύματος εδώ καί έναν μήνα.
Πόσο δύσκολη είναι ή ζωή σάς κάτω από αυτές τίς συνθήκες;
Έιμαστε σε τραγικά άσχημη κατάσταση. Έχει χειμωνιάσει γιά τα καλά καί τά παιδιά μου ζούν μέσα στό κρύο. Μού παραπονιούνται ότι δέν έχουν κάν ζεστό νερό γιά να κάνουν ένα μπάνιο. Πληγώνομαι απίστευτα όταν μού λένε ότι ζήλευουν τούς συμμαθητές τούς πού έχουν τουλάχιστον τά βασικά γιά να ζήσουν κι εγώ δέν μπορώ να τούς προσφέρω πλέον ούτε κάν αυτά.
Πώς είναι ή κατάσταση στό σπίτι;
Ζεσταινόμαστε μέ τίς κουβέρτες καί μέ ένα μικρό γκαζάκι πού έχουμε. Τά παιδιά διαβάζουν μέ τό φώς ενός μικρού κεριού καί μέ ένα καντήλι πού έχω να σιγοκαίει καθημερινά.
Έιναι πολλές οί στιγμές πού μέ πιάνει τό παράπονο αλλά προσπαθώ να τό κρύβω. Δέν θέλω να μέ βλέπουν τά παιδιά να κλαίω. Θέλω να βλέπουν τουλάχιστον εμένα δυνατή.
Υπάρχει κάποιος πού να σάς βοηθάει σ’ αυτές τίς δύσκολες στιγμές;
Άν εξαιρέσω τήν εκκλησία πού μάς βοηθάει μέ τρόφιμα καί κουβέρτες, κανείς άλλος δέν ενδιαφέρεται. Ακόμη καί ή γειτονιά που μάς γνωρίζει χρόνια, μάς έχει κλείσει τήν πόρτα…Γονείς δέν έχω, ό αδελφός μού έχει δικά τού μεγάλα προβλήματα και εγώ δέν έχω στήριξη από πουθενά. Θέλω βοήθεια. Δέν μπορώ άλλο να βλέπω θλιμμένα τά μωρά μού καί εγώ να προσπαθώ να
τούς δείχνω ότι είμαι ψύχραιμη καί ότι όλα θά πάνε καλά.
Ή Ευαγγελία προσπαθεί να ξεπεράσει τά προβλήματα καί ζητάει βοήθεια από όσους νομίζουν ότι μπορούν νά τήν βοηθήσουν μέ οποιοδήποτε τρόπο. Εμείς να τής ευχηθούμε να τά καταφέρει καί τά επτά παιδάκια τής νά χαμογελάσουν ξανά….
thousandnews.gr