Τους τρόπους αντιμετώπισης, σε οικονομικό και νομικό επίπεδο, των προβλημάτων που προκύπτουν από το υπερβολικό ιδιωτικό χρέος, στον απόηχο της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, αναλύει σε έκθεση με τίτλο “Dealing with private debt distress in the wake of the European Financial Crisis. A review of the Economics and legal toolbox”, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

\”Ο ιδιωτικός, μη χρηματοπιστωτικός, τομέας στην Ευρώπη αντιμετωπίζει αυξανόμενες δυσκολίες στην εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεων. Σε αυτό το πλαίσιο, οι κυβερνήσεις επαναξιολογούν τα νομικά εργαλεία και – σε ορισμένες περιπτώσεις – θεσμικές ρυθμίσεις για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις\”, υπογραμμίζουν οι αναλυτές του ΔΝΤ. Επικαλούνται, μάλιστα, στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία μια αύξηση της τάξης του 10% στο ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων \”ροκανίζει\” τις τραπεζικές χορηγήσεις κατά 4%.

Ειδικότερα για την Ελλάδα, αναφέρουν ότι οι αρχές ήδη αναθεωρούν το νομοθετικό πλαίσιο λόγω του χαμηλού ποσοστού επιτυχών αναδιαρθρώσεων χρέους μέχρι στιγμής (νόμος 3869 του 2010).

Το ΔΝΤ εκτιμά ότι η μη επίλυση των προβλημάτων που προκύπτουν από το υψηλό ιδιωτικό χρέος δεν βοηθά ούτε τους πιστωτές, ούτε τους πιστούχους. “Η απομάκρυνση της αβεβαιότητας και, σε ορισμένες περιπτώσεις, η ελάφρυνση του χρέους (σε όρους καθαρής παρούσας αξίας) θα έχουν θετικό αντίκτυπο για το σύνολο της οικονομίας”, αναφέρεται στην έκθεση. Ωστόσο, σύμφωνα με το ΔΝΤ, τα οφέλη αυτά θα πρέπει να “σταθμιστούν” έναντι του δημοσιονομικού και πολιτικού κόστους που συνοδεύει τις συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις.

“Η άνευ προηγουμένου πρόκληση του υπερβολικού ενυπόθηκου χρέους έχει ωθήσει ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες να εφαρμόσουν ειδική νομοθεσία. Αντιμέτωπες με ευρείας κλίμακας προβλήματα στην εξυπηρέτηση στεγαστικών δανείων, η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία έχουν θεσπίσει ειδική νομοθεσία για την αντιμετώπιση των μη βιώσιμων βαρών των στεγαστικών δανείων για τα νοικοκυριά, περιορίζοντας ταυτόχρονα τόσο τις αρνητικές επιπτώσεις στους ισολογισμούς των τραπεζών όσο και τον ηθικό κίνδυνο”.

Στην έκθεση γίνεται μία σύγκριση των νομικών πλαισίων των τριών χωρών για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Αναφορικά με το ελληνικό πλαίσιο, σημειώνεται: “Η Ελλάδα, δίνει το δικαίωμα στο δικαστήριο να απαλλάξει πλήρως από το χρέος στην περίπτωση που ο πιστούχος αποπληρώσει έως το 85% της εμπορικής αξίας της κύριας κατοικίας, που καθορίζει το δικαστήριο, σε διάστημα έως 20 ετών. Είναι πολύ νωρίς να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητα των επίμαχων νόμων σε Ισπανία και Πορτογαλία, ωστόσο οι ελληνικές Αρχές επαναξιολογούν το νομικό πλαίσιο λόγω του χαμηλού ποσοστού επιτυχών αναδιαρθρώσεων έως τώρα”.

capital.gr/Κ. Μαριόλης