Ορμώμενος από την εξαγγελία για \”φθηνές Τρίτες\” που εξήγγειλαν οι επαγγελματίες του Ηρακλείου στα πρότυπα μιας κίνησης των συναδέλφων τους των Χανίων, διαπιστώνει κανείς για άλλη μια φορά πως πολλά πράγματα δεν διορθώνονται στην Ελλάδα παρ\’ όλη την κρίση και τα λουκέτα που σύμφωνα με τους \”λουκετολόγους\”, πέφτουν \”βροχή\” στην αγορά.

Η προσφορά λοιπόν που εξαγγέλθηκε περιλαμβάνει φθηνότερη εστίαση, ψώνια και καφέ καθώς και πάρκινγκ για τις Τρίτες το απόγευμα και μέχρι τις 16 Απριλίου. Ορίζονται σύμφωνα με το πρόγραμμα αυτό μενού των 5 και 10 ευρώ και η τιμή του καφέ στα 2.5 ευρώ.

Η κίνηση αυτή, από όποια έμπνευση κι αν προέρχεται, ακούγεται περισσότερο ως πυροτέχνημα και λιγότερο ως κίνηση τόνωσης της αγοράς. Προφανώς οι 5 – 6 Τρίτες που μεσολαβούν μέχρι τη λήξη του εγχειρήματος ελάχιστα μπορούν να προσφέρουν αφού όλοι ξέρουν πως μια προσπάθεια για να έχει επιτυχία πρέπει να έχει διάρκεια και θέληση, κάτι για το οποίο μέρος της αγοράς δε διακρίνεται.

Όσον αφορά τις τιμές ιδιαίτερα του καφέ, ουδόλως θεωρείται προσφορά η τιμή των 2.5 ευρώ αφού ακόμη και λιγότερο έπρεπε να πωλείται ο καφές σε σχέση με άλλες χώρες στο εξωτερικό.

Η τιμή των 2 ευρώ (και λιγότερο) έπρεπε να είναι η μόνιμη, 365 μέρες το χρόνο και όχι για ένα μήνα και μόνο τις Τρίτες. Το ίδιο ισχύει και για το ποτό που \”προσφέρεται\” στα 5 μόλις ευρώ ενώ ήδη η τρέχουσα τιμή (6-7 ευρώ) είναι πέραν κάθε πραγματικότητας με βάση τα οικονομικά των πολιτών. Τα 5 ευρώ έπρεπε να ισχύουν από Παρασκευή έως Κυριακή και τις καθημερινές 4 ή και λιγότερο.

Η ίδια νοοτροπία της \”προσφοράς\” ισχύει και σε πλείστα άλλα ήδη του νοικοκυριού. Εταιρείες αντί να ρίξουν τις τιμές έχουν μειώσει την ποσότητα προϊόντος για να δείξουν ένα, υποτίθεται, κοινωνικό πρόσωπο. Άλλες εταιρείες όντως έχουν προχωρήσει σε γενναίες προσφορές και ακόμη και σε δώρα για να κρατήσουν τους τζίρους τους, όμως ήδη οι τιμές τους ήταν υψηλές στην προ κρίσης εποχή.

Παρ\’ όλα λοιπόν τα λουκέτα και τα άδεια μαγαζιά, υπάρχει μια τάση αντίστασης σημαντικού μέρους της αγοράς στο να ρίξουν τις τιμές στα επίπεδα της πραγματικής αγοραστικής δύναμης του μέσου Έλληνα. Ως συνέπεια, οι πολίτες αδυνατούν να βγάλουν άκρη με τα τερτίπια του μάρκετινγκ της κοροϊδίας και απλά απέχουν από κάθε τι που τους προσβάλλει τη νοημοσύνη.

Νικητές στην κρίση θα είναι αυτοί που θα προσαρμοστούν τάχιστα στις νέες συνθήκες και θα διατηρήσουν μια αξιοπρεπή σχέση τιμής – εμπορεύματος για να ωφεληθούν και οι ίδιοι αλλά και οι καταναλωτές.

Εν τω μεταξύ, ας λείπουν τα περιττά πειράματα με τα Happy Hours και ας στραφεί ο εμπορικός κόσμος στις γενναίες κινήσεις για να προσελκύσει πελάτες.

Tου Μανόλη Μπουχαλάκη
Εκπαιδευτικός – Δημοσιογράφος