Γράφω με την ιδιότητα του φιλάθλου. Ξεκαθαρίζω κάτι από την αρχή: δικαίωμα στην κριτική (στο ποδόσφαιρο) έχουν όλοι όσοι υποστηρίζουν μια ομάδα.
Δε μπορώ να κατανοήσω απόψεις του στυλ \’\’γιατί γκρινιάζετε;\’\’, \’\’γιατί κάνετε κριτική;\’\’ \’\’είστε οπαδοί δεν ξέρετε από μπάλα\’\’ και άλλα τέτοια ωραία.
Αν δεν έχει άποψη ο…πελάτης τότε ποιος έχει; Στην αγορά λένε πως ο πελάτης έχει πάντα δίκιο. Εντάξει μην πάμε στα άκρα, όμως φίλαθλος – πελάτης, που έχει πάρει το διαρκείας του, το εισιτήριο του, ΠΡΕΠΕΙ να έχει άποψη και να την εκφράζει. Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο.
Πάμε παρακάτω. Έχει ξεκινήσει το πρωτάθλημα 12 μέρες και έχουμε ακούσει τα πάντα για τον ΟΦΗ. Οι \’\’παιχταράδες\’\’ του αεροδρομίου γίνονται \’\’ψοφίμια\’\’, \’\’ο ιδανικός προπονητής Παυλάρας\’\’ έγινε \’\’Παυλίτος\’\’, η \’\’super διοίκηση που πήρε άδεια\’\’ γίνεται διοίκηση επιπέδου…Αλαφούζου. Ακούς και διαβάζεις τα πάντα. Μήπως χάνουμε το μέτρο. Μήπως όλα τα παραπάνω δεν είναι ούτε στο ένα άκρο, ούτε στο άλλο;
\’\’Να φύγει ο Δερμιτζάκης το συντομότερο\’\’. Μια άποψη. Ήμουν ο πρώτος που έγραψα εδώ στο flashnews πως με τον Δερμιτζάκη ο ΟΦΗ ΔΕΝ ανεβαίνει επίπεδο. Όμως για σταθείτε ρε παιδιά, απολύεις προπονητή την τρίτη αγωνιστική; Δηλαδή πότε θα δείξει αυτός αν μπορεί ή όχι; Στα φιλικά προετοιμασίας και στα πρώτα τρία ματς;
Τον Μάιο έγινε μια επιλογή από τη διοίκηση. Έφεραν τον Παύλο (ούτε Παυλίτο, ούτε σίγουρα Παυλάρα). Είναι προφανές πως έψαχναν Έλληνα προπονητή. Ποιον να έφερναν; Τον Μαντζουράκη;Τον Χατζηνικολάου; Τον Ουζουνίδη; Τον Παντελίδη (όχι τον Παντελή, τον άλλον του ΠΑΣ), ή τον Παντελη (μόνο λόγω συνειρμού στο όνομα απορρίπτεται);
Αυτοί είναι προπονητές της S.L. (ο θεός να την κάνει). Ε, ας μου πείτε, αν σας έβαζα να διαλέξετε από τους παραπάνω και τον Δερμιτζάκη ποιον θα επιλέγατε; Από όλη την λίστα είναι αυτός που σου δίνει την αίσθηση της φρεσκάδας και της προοπτικής. Στους τυφλούς άλλωστε ο μονόφθαλμος βασιλεύει. Αν κρατήσει η βασιλεία του ή όχι αυτό είναι άλλη ιστορία.
Πάμε στο ρόστερ. Έγιναν πολλές επιλογές. Το σκεπτικό σε κάποιες είναι ξεκάθαρο. Παίχτες φθηνοί, που τα ονόματα τους να κάνουν γκελ στον κόσμο και να δίνουν την αίσθηση πως ΑΝ τελικά βγουν ως επιλογές θα βγάλουν μάτια. Γκαλέτι, Όγιος, Ζε, Ζορό, Φερνάντες, Ζβασίγια….
Η άλλη κατηγορία είναι εκείνοι που ξέρεις πως δεν θα είναι η αποκάλυψη της χρονιάς, όμως θα σταθούν στο ύψος τους. Δασκαλάκης, Φραγκουλάκης, Μιλιάζες, Τριποτσέρης…
Διάλεξαν με αυτόν τον τρόπο. Προτίμησαν δηλαδή να δώσουν λιγότερα σε ποδοσφαιριστές που μπορεί στο τέλος της χρονιάς να τρίβουν τα χέρια τους από το να ξοδέψουν περισσότερα για πιο σίγουρες λύσεις που όμως σίγουρα δεν θα σου κάνουν το παραπάνω.
Μπορούσαν ας πούμε να μην πάρουν με 120 χιλιάδες (σύνολο και αν) Δασκαλάκη, Φερνάντες και να έδιναν 200 στον Σηφάκη. Να έπαιρναν τον Πετρόπουλο με 180, τον…Κόρμπο με 60 – 70. Πείτε μου προτιμούσαμε… Κόρμπους ή Ζε. Το θέμα είναι βέβαια πως στο τέλος μπορεί ο (κάθε) Κόρμπος να αποδειχθεί πιο ουσιαστικός από τον Βραζιλιάνο. Ίδωμεν.
Το σκεπτικό των επιλογών δεν ήταν σε λάθος δρόμο, το αποτέλεσμα όμως είναι άλλη ιστορία.
Υ.Γ. Αν τελικά δεν πετύχει ο Δερμιτζάκης, η επόμενη επιλογή πρέπει να είναι ξένος. Η σύγχρονη ιστορία του ΟΦΗ έχει διδάξει πως μόνο με ξένους στον πάγκο (Γκέραρντ, Μάουρερ) πήγε μπροστά.
Υ.Γ. \’\’Ναι\’\’ στην κριτική και μάλιστα αυστηρή, \’\’όχι\’\’ στην καταστροφολογία. Η γραμμή είναι λεπτή.