Η φορολογία στα αγροτεμάχια και ο τρόπος αντιμετώπισης της από τη κυβέρνηση, πιστοποιεί για μια ακόμα φορά τη προχειρότητα και τη κουτοπονηριά που χαρακτηρίζει τη λήψη των μεγάλων αποφάσεων στο τόπο μας.
Αντί να υπάρξει σοβαρή και υπεύθυνη προεργασία η οποία να τεκμηριώνει (;) την επιβολή του φόρου στα αγροτεμάχια και να περιορίζει τις επιπτώσεις στη ανταγωνιστικότητα των προϊόντων και τη βιωσιμότητα των γεωργικών εκμεταλλεύσεων, ακολουθήθηκε η γνωστή τακτική των διαρροών για τη δημιουργία κλίματος μεταξύ των φορολογουμένων.
Αντί να υπάρξει μια διαφορετική προσέγγιση ανάμεσα στους γενικής φύσεως κατόχους αγροτικής γης και στους επαγγελματίες του αγροτικού χώρου που αξιοποιούν τη γη ως μέσο παραγωγής, προκρίθηκε η πλήρης ισοπέδωση.
Αντί να προστατεύσουμε τη πολύτιμη γεωργική γη ως κόρη οφθαλμού, συναγωνίζονται κυβερνητικοί βουλευτές για τη πρωτοκαθεδρία σε νομοθετικές ρυθμίσεις για την αλλαγή χρήσης της.
Προφανώς η δικομματική κυβέρνηση θεωρεί το μέτρο αυτό ένα είδος «φόρου κατοχής» που επιβάλλεται αδιακρίτως σε απαραίτητα μέσα παραγωγής και σε αστικού τύπου περιουσιακά στοιχεία. Θεωρεί – σε αντίθεση με τις εξαγγελίες της – ότι τα αγροτεμάχια είναι εργαλεία είσπραξης και όχι παραγωγής.
Το χειρότερο είναι ότι για να περάσει επικοινωνιακά το μέτρο, διοχετεύει από τα πολλά φιλικά της ΜΜΕ την άποψη, ότι αν δεν φορολογηθεί αδιακρίτως η αγροτική γη (καλλιεργήσιμη ή μη) θα πρέπει να αυξηθεί ο φόρος στα αστικά ακίνητα.
Με τέτοια όμως ψευτοδιλήμματα και ανήθικους εκβιασμούς, ούτε η κυβέρνηση θα μακροημερεύσει, ούτε ο αγροτικός τομέας θα παράξει και θα αποτελέσει μοχλό ανάπτυξης της χώρας, ενώ οι παραγωγοί αναγκαστικά θα βγουν στους δρόμους του αγώνα επιβίωσης…
Ολοκληρώνοντας πιστεύουμε ότι η νέα υπό ψήφιση νομοθεσία για τα αγροτεμάχια αποκαλύπτει για μια ακόμα φορά την ανικανότητα της πολιτικής ηγεσίας του τόπου να κάνει τα αυτονόητα. Να απονείμει φορολογική δικαιοσύνη και να εφαρμόσει μια βιώσιμη αναπτυξιακή αγροτική πολιτική.
Λευτέρης Ντουντουνάκης
Πρόεδρος Συνδέσμου Γεωπόνων Χανίων