Η Δικαιοσύνη έπραξε το καθήκον της. Τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Και επέφερε εκείνα τα αποτελέσματα, που αναμένει ο μέσος δημοκρατικός πολίτης από τη λειτουργία της. Την καταστολή και τον παραδειγματισμό. Πολλοί από τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής χαμήλωσαν τους τόνους και υποδύθηκαν το νομιμόφρονα πολίτη μιας δημοκρατικής πολιτείας. Τα επεισόδια στη Βουλή με πρωταγωνιστές τους χρυσαυγίτες βουλευτές καταλάγιασαν. Και κανένας πάγκος στις λαϊκές αγορές δεν αναποδογυρίζεται πια με το λαθραίο πρόσχημα ότι ο ιδιοκτήτης ή ο κάτοχός τους είναι μετανάστης.
Το κουβάρι των αποκαλύψεων στο διαχρονικό σκάνδαλο των στρατιωτικών εξοπλισμών ξετυλίγεται διαρκώς. Εμπλέκονται πολύ περισσότερα πρόσωπα. Ένας αφάνταστα τεράστιος κύκλος προσώπων. Και μάλιστα στην κορυφή της στρατιωτικής ιεραρχίας. Αγγίζουν ακόμα και τους δανειστές μας. Ειδικά αυτούς που μας επιπλήττουν. Ήξεραν και αυτοί. Πιθανώς νωρίτερα από εμάς. Γι’ αυτό και φρόντισαν να μας προλάβουν με δικαστικούς συμβιβασμούς και αστείες ποινές. Είναι βέβαιον ότι οι αποκαλύψεις θα ενταθούν. Με πολλά θύματα και παθόντες. Ένα πρέπει να μας ενδιαφέρει. Οι πιθανές επιπτώσεις του σκανδάλου πάνω στο στράτευμα και την αξιοπιστία του.
Για άλλη μια φορά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με δηλώσεις του, βρέθηκε κοντά στο λαϊκό αίσθημα. «Πρέπει να χτυπηθούν τα φαινόμενα διαφθοράς, πρέπει να παίρνονται κεφάλια».Έκανε, όμως, και ένα βήμα, ακόμα πιο πέρα. Ασυνήθιστο και εξαιρετικά προβληματικό. Χαρακτήρισε «αποκρουστικό» το γεγονός της αθώωσης των εμπλεκομένων στην υπόθεση του Χρηματιστηρίου. Συμπλήρωσε πάντως ότι «τον λόγο έχει η Δικαιοσύνη».
Ο πολίτης αποκτά καθημερινά την εντύπωση και θεμελιώνεται μέσα του η πεποίθηση ότι στη Δικαιοσύνη εναπόκειται το αποκλειστικό καθήκον αντιμετώπισης ακραίων πολιτικών συμπεριφορών καθώς και της διαφθοράς και ανομίας. Στη Δικαιοσύνη ανήκει κυριαρχικά η τιμωρία των αξιόποινων πράξεων. Και η αποδοκιμασία των δραστών με το μέσο της επιβολής της ποινής. Αυτό, όμως, δεν αρκεί. Ούτε σε επίπεδο επικαιρότητας.
Ούτε στον ιστορικό χώρο. Είναι εξοργιστικά άνετο, γι’ αυτούς που υπονομεύουν τη Δημοκρατία ή και την προκαλούν, να διοχετεύσουν τη δραστηριότητά τους μακριά από το γραφείο του όποιου επιμελούς Εισαγγελέα. Μπορούν, μάλιστα, να στρατολογήσουν μεγάλες λαϊκές μάζες χωρίς να τις οδηγήσουν, στις πρώτες τουλάχιστον φάσεις, αναπόφευκτα σε σύγκρουση με τον ποινικό νόμο. Άλλωστε, η Δημοκρατία δεν διερευνά τις ψυχές των πολιτών της. Μοιάζει ικανοποιημένη ακόμη και με την υποκριτική νομιμοφροσύνη τους.
Είναι επικίνδυνη η υπερεπένδυση στη Δικαιοσύνη και την ικανότητά της να επιλύει, αυτή αποκλειστικά, προβλήματα όπως η αντιμετώπιση του νεοφασισμού και της διαφθοράς και ανομίας. Τα ιστορικά παραδείγματα από μια τέτοια στάση είναι πολλά και καταστρεπτικά. Θεμέλιο του πολιτεύματός μας είναι η λαϊκή κυριαρχία. Από αυτήν πηγάζουν όλες οι εξουσίες. Και σε αυτήν λογοδοτούν.
Η πολιτική τάξη δεν έχει πάρει μέχρι σήμερα τις πρωτοβουλίες που της ανήκουν. Αυτό συνιστά δικαιοπολιτικό και ιστορικό λάθος.
Αντώνης Ν. Βγόντζας
Δικηγόρος
Εφημερίδα Πρώτο Θέμα