Όπως αναφέρει ο σύλλογος στην ανακοίνωσή του:
‘’Έχεις ευθύνη. Δεν κυβερνάς πια μονάχα τη μικρή ασήμαντη ύπαρξή σου. Είσαι μια ζαριά όπου για μια στιγμή παίζεται η μοίρα του σογιού σου.’’
Με αυτό το απόσπασμα της Ασκητικής ο Νίκος Καζαντζάκης δίνει τον παλμό, το πέρασμα του Εγώ στο σύνολο, του ατομικού χρέους και της ευθύνης για τον διπλανό.
Πλήθος αντιδράσεων κατά της καταστροφής και ταφής των χημικών όπλων της Συρίας στα ανοιχτά της Κρήτης, του σπιτιού μας. Ενστάσεις και διαφωνίες από επιστήμονες για την ασφάλεια του εγχειρήματος αλλά καμία ενέργεια απ την Ελληνική πολιτεία όταν για άλλα θέματα θα είχαν συσταθεί επιτροπές επί επιτροπών και θα χρειαζόμασταν μήνες, τώρα στην πιθανότητα μόλυνσης της Μεσογείου τηρούν σιγή ιχθύος και δεν λαμβάνουν υπόψη τους τη λαική βούληση.
Το ίδιο το σύστημα αναιρεί την ευταξία του όταν με νομικά πλαίσια παρακάμπτει τις ανάγκες του λαού και παρά τις διαμαρτυρίες των κατοίκων της Μεσογείου υπάρχει μια σπιθαμή θάλασσας που το μέλλον τους δεν βρίσκει δίκιο να το υπερασπίσει.
Οφείλουμε να παραμείνουμε άκαμπτοι ως προς τις θέσεις μας και να μη δεχτούμε εντολές από διάφορα εξωθεσμικά κέντρα ελέγχου όπως και εσωτερικά δίκτυα διοχέτευσης επικίνδυνων ιδεών που αποσκοπούν στον κατακερματισμό του βιοτικού μας επιπέδου για διαφόρους λόγους.
Αποζητάμε την εξέλιξη μας από Homo Economicus σε Homo Sodalicium, σε μια κοινωνική συνοχή που δε διέπεται από οικονομικούς/εμπορικούς όρους αλλά αλληλεγγύη για το κοινωνικό σύνολο\”.