Στην εισήγηση του ο κ. Παρασύρης τόνισε ότι «τα ανοικτά σύνορα από μόνα τους δεν εγγυώνται την πρόοδο των κοινωνιών».
Αντιπαραβάλλοντας τις κοντόφθαλμες ιδεοληψίες ενός ανεξέλεγκτου ανοίγματος στο όνομα μιας δήθεν ανεκτικότητας άνευ ρυθμιστικών κανόνων, ο βουλευτής επισήμανε ότι το μεν προοδευτικό στρατόπεδο «ασκεί οξεία κριτική στην παγκοσμιοποίηση επειδή αφήνει εντελώς ανοικτή την διακίνηση κεφαλαίων και εμπορευμάτων, ενώ θέτει όρια και επιβάλει μέτρα προστασίας των εθνικών κρατών.
Δεν ισχύει όμως το ίδιο στην διακίνηση ανθρώπων. Εδώ οι προοδευτικοί επιθυμούνε λιγότερο η περισσότερο την απολύτως ελεύθερη διακίνηση εργατικού δυναμικού και ανθρώπων. Ακριβώς το αντίθετο διατείνονται οι συντηρητικοί, οι οποίοι επιθυμούν την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων και αγαθών, προάγουν όμως περιορισμούς στην διακίνηση ανθρώπων. Επιπόλαιες ιδεολογικές θέσεις όμως τύπου τύπου « ανοίξτε τα σύνορα» ή «να επιτραπεί η μπούργκα» οδηγούν τις δυτικές κοινωνίες σε επικίνδυνες αγκυλώσεις και σε ορισμένες περιπτώσεις σε ένα σύγχρονο δουλεμπόριο.
Ο κ. Παρασύρης διατύπωσε την άποψη ότι πίσω από την όλη συζήτηση διακυβεύεται μια κλιμάκωση της σύγκρουσης Βορρά – Νότου στο ζήτημα της μετανάστευσης. «Οι πλούσιες χώρες του Βορρά δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στην οικονομική συνεισφορά όσον αφορά την αντιμετώπιση, θέλουν όμως την ησυχία τους από τους μετανάστες. Η Ελλάδα δέχεται την μεγαλύτερη πίεση εισδοχής.
Στους 10 μετανάστες που εισέρχονται παράνομα στην Ευρώπη οι 8-9 εισέρχονται από την Ελλάδα. Προορισμός τους είναι η βορειοδυτική Ευρώπη, αλλά ελάχιστοι καταφέρνουν να φθάσουν εκεί. Η παράνομη είσοδο στην Ελλάδα είναι εύκολη, αλλά η παράνομη έξοδος δύσκολη, με αποτέλεσμα να λιμνάζει εδώ ο κύριος όγκος. Η διαρκής συσσώρευση λαθρομεταναστών, που εκ των πραγμάτων αδυνατούν να βρουν εργασία και όποτε βρίσκουν είναι «μαύρη» και κακοπληρωμένη, λειτουργεί σαν θερμοκήπιο για την ανομία και την εγκληματικότητα, επιβαρύνει τις κοινωνικές υποδομές και υπονομεύει τις κοινωνικές ισορροπίες.
Oι Βορειοευρωπαίοι εταίροι βολεύονται με το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ανάχωμα και ανθρώπινη «χωματερή», που προστατεύει τους ίδιους. Δεδομένο πάντως είναι ότι στο ζήτημα της μεταναστευτικής πολιτικής η νοοτροπία της ανεκτικότητας πρέπει πλέον να συμπληρωθεί με την αρχή της υπευθυνότητας. Διότι μόνο έτσι θα δούμε το δάσος και όχι μόνο το δέντρο. Για αυτό η ελληνική κυβέρνηση δικαίως προσπαθεί να προστατέψει τα σύνορα της χώρας απέναντι στη λαθρομετανάστευση , προχωρώντας στη δημιουργία, ενός φράχτη στον Έβρο μήκους 12,5 χιλ.\”
Κλείνοντας την ομιλία του αυτοκριτικά ο κ. Παρασύρης σημείωσε ότι «είναι απαραίτητη μια σαφέστερη αποτύπωση του στίγματος μεταναστευτικής πολιτικής που επιθυμεί να εκπέμψει η παρούσα κυβέρνηση αποφεύγοντας αντιφάσεις που δημιουργούν ιδεολογική σύγχυση»