Λαμβάνοντας υποτίθεται το μήνυμα των πρόσφατων εκλογών προέβει σε κυβερνητικό ανασχηματισμό την περασμένη εβδομάδα ο πρωθυπουργός. Τα πρόσωπα που επιστρατεύθηκαν, στις περισσότερες περιπτώσεις, ήταν γνώριμοι από το παρελθόν και παραπέμπουν σε στενάχωρες μνήμες. Είναι άξιον απορίας το κατά πόσον έχει εξαντληθεί πραγματικά το άξιο πολιτικό δυναμικό της χώρας και είμαστε αναγκασμένοι να ανακυκλώνουμε αποτυχημένες συνταγές του παρελθόντος.
Η σημαντικότερη επιλογή όλων ήταν αυτή του νέου υπουργού οικονομικών. Μεγάλη παραφιλολογία είχε αναπτυχθεί γύρω από το νέο αυτό πρόσωπο και οι όποιες επιλογές δεν θα ήταν καθόλου εύκολες αφού περνούσαν σε κάθε περίπτωση και από την αποδοχή των δανειστών μας. Ο πρωθυπουργός μας αιφνιδίασε με την επιλογή του, διαλέγοντας έναν πραγματικά άξιο ακαδημαϊκό, με λαμπρές επιστημονικές περγαμηνές και ρηξικέλευθες απόψεις σχετικά με την διαχείριση της κρίσης.
Από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε η κρίση, ο κ. Χαρδούβελης υποστήριζε συνεχώς μέσα από τις μελέτες του το προφανές. Ότι δηλαδή η ανάγκη μετασχηματισμού του ελληνικού οικονομικού μοντέλου είναι αναντίρρητη. Δεν έχει να κάνει με την υποταγή στις επιθυμίες των δανειστών, είναι εθνική ανάγκη και αποτελεί τον μοναδικό δρόμο για οριστική έξοδο από την κρίση.
Η μέχρι σήμερα οικονομική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων είχε μόνο έναν και σαφή στόχο, την είσπραξη χρημάτων για να κατευνάσουμε το μένος των δανειστών μας. Το όποιο μεταρρυθμιστικό έργο έγινε, υλοποιήθηκε κατόπιν αφόρητης πίεσης από την τρόικα, αφού προσέκρουε πάντα στα πανίσχυρα εγχώρια συντεχνιακά συμφέροντα.
Η φοροεπιδρομή που υφίσταται ο ελληνικός λαός είναι πέραν και πάνω από κάθε λογική. Τι να πρωτοθυμηθούμε άραγε. Την εξίσωση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης που καταδίκασε όλη την Ελλάδα να κρυώνει κάθε χειμώνα και μηδένισε παράλληλα τις εισπράξεις φόρων από καύσιμα. Ή μήπως την παράλογη και εξοντωτική φορολογία στην ακίνητη περιουσία των Ελλήνων. Φορολογία που επιβάλλεται πάνω σε αντικειμενικές αξίες που δεν έχουν πλέον καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα και αφορούν ακίνητα που στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν αποδίδουν κανένα έσοδο στον ιδιοκτήτη τους.
Όλοι γνωρίζουμε ότι εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν. Η διαδικασία της ανάκαμψης θα είναι μακρά και επίπονη. Ας επικρατήσει όμως επιτέλους ο κοινό νους σε αυτή τη χώρα. Διότι διαφορετικά θα διαπιστώσουμε κάποια μέρα ότι μόλις έμαθε ο γάιδαρος του Χότζα να μην τρώει, απέθανε. Και από ότι φαίνεται η μέρα αυτή δεν είναι πλέον πολύ μακριά.
Μηνάς Παπαδάκης
Πιστοποιημένος Επενδυτικός Σύμβουλος
Συνδεδεμένος Αντιπρόσωπος της Eurobank Equities