Όπως αναφέρει το Βήμα, ανάμεσα στις αφίσες, στα κίτρινα «ενοικιάζεται» και στα «πωλείται» που ήταν κολλημένα στις βιτρίνες των δεκάδων κλειστών καταστημάτων διέκρινες και τα περιβόητα κίτρινα «Δωρίζεται», χωρίς όμως να αναφέρονται πουθενά τα στοιχεία επικοινωνίας του υποψήφιου δωρητή.
«Πρώτη φορά τα βλέπω» λέει υπάλληλος βιβλιοπωλείου της περιοχής. «Κάποιος τα έχει κολλήσει για πλάκα. Αυτά τα μαγαζιά είναι για αρκετό καιρό κλειστά και οι ιδιοκτήτες δεν έχουν εμφανιστεί» περιγράφει στο βήμα κάτοικος της οδού Δημητρακοπούλου.
«Δεν το έκανα για αστείο, ήθελα να κάνω τον κόσμο να σκεφτεί κλείνοντάς του το μάτι, χωρίς να είμαι αυστηρή μαζί τους» εξηγεί στο «Βήμα» η ολλανδή εικαστικός Maaike Stutterheim, έμπνευση της οποίας ήταν το συγκεκριμένο project.
Η γλώσσα του δρόμου
Η Maaike επισκέπτεται τη χώρα μας από μικρή ηλικία και την αισθάνεται σαν δεύτερο σπίτι της. «Παντού έβλεπα χαρτιά που έγραφαν ενοικιάζεται ή πωλείται και σκέφτηκα ότι κάτι πρέπει να κάνω με αυτή τη γλώσσα του δρόμου. Ηθελα να κάνω κάτι με τα άδεια καταστήματα. Ημουν εδώ πέρυσι και πρόπερσι και είναι οδυνηρό να βλέπεις την πόλη άδεια και τον κόσμο να ζει στον δρόμο. Να μην έχει δουλειά, να μην έχει λεφτά, αλλά όλοι αυτοί οι άδειοι χώροι να παραμένουν αρχησιμοποίητοι. Πρέπει να γίνει κάτι» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Η ιδέα του πρότζεκτ αφύπνισης των Ελλήνων άρχισε να «παίρνει μορφή» στο μυαλό της τον Ιούνιο. Το πρώτο όμως «Δωρίζεται» μπήκε σε βιτρίνα καταστήματος στις αρχές Ιουλίου. «Τα κολλούσα το βράδυ και το επόμενο πρωί πήγαινα και τα φωτογράφιζα. Αρκετά παραμένουν ως και σήμερα, κάποια όμως τα αφαίρεσαν αμέσως, δεν τους άρεσαν. Ανθρωποι που με έβλεπαν την ώρα που τα κολλούσα με ρωτούσαν Τι δωρίζεις;» λέει η Maaike.