Τι σχέση μπορεί να έχει ένας φιλόσοφος, με μια εφημερίδα και ένα προτεινόμενο έργο ΑΠΕ στην Κρήτη;
Εκ πρώτης όψεως, απολύτως καμία!
Και όμως, την προηγούμενη Κυριακή, όταν παρακολουθούσα την ομιλία του Σ. Ράμφου στο Acro, σκεφτόμουν την περίπτωση ενός υβριδικού έργου ΑΠΕ που έχει προταθεί στην Κρήτη.
Ορισμένοι τοπικοί φορείς προσπαθούν να πείσουν την τοπική κοινωνία, να «αντισταθεί περήφανα» στην πιθανολογούμενη «καταστροφή» που έρχεται με την εγκατάσταση αιολικών πάρκων στο Ρέθυμνο και στα Χανιά καθώς και του αντλησιοταμιευτικού έργου στο Ηράκλειο!
Υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να πούμε όχι στα σχέδια των πολυεθνικών (μιας και το έργο θα χρηματοδοτηθεί από μεγάλη γαλλική εταιρεία), που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η εκμετάλλευση των φυσικών μας πόρων (νερών, αέρα) για την αύξηση της κερδοφορίας τους!
Προφανώς, κανέναν από όσους αντιδρούν, δεν ενδιαφέρει ότι ένα τέτοιο έργο θα συμβάλει στην ενεργειακή αυτονομία της Κρήτης και στην απεξάρτηση της από τα ορυκτά καύσιμα, αξιοποιώντας ανανεώσιμες πηγές ενέργειας- το πλούσιο αιολικό δυναμικό του νησιού!
Δεν ενδιαφέρει, ότι το προτεινόμενο έργο θα συμβάλει στην προστασία του κλίματος (κάτι, για το οποίο έχουμε και εμείς ένα μερίδιο ευθύνης), ενώ συγχρόνως θα μειώσει το κόστος παραγωγής ενέργειας από τις συμβατικές πετρελαϊκές θερμικές μονάδες που λειτουργούν σήμερα – ένα κόστος που πληρώνουμε όλοι μας μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ.
Από τους τοπικούς φορείς που αντιδρούν, δεν υπάρχουν κάποιες θετικές προτάσεις για βελτίωση των όρων του προτεινόμενου έργου – ο στόχος τους είναι η πλήρης απόρριψη του.
Ο στόχος, εντέλει, είναι να συνεχίσουμε να βαδίζουμε στο ίδιο λάθος μονοπάτι!
Ναι, αυτά σκεφτόμουν όταν άκουγα τον Σ. Ράμφο να λέει ότι ζούμε μια κατάσταση παρατεταμένης παρακμής που μας φυλακίζει στο παρελθόν και –συστηματικά και μεθοδικά- μας αποκλείει από το μέλλον!
Και πάνω που σκεφτόμουν αυτά, έγινε η επίθεση στην Athens Voice, από διαταραγμένους – δήθεν επαναστάτες- που δεν αντέχουν να ακούνε την αντίθετη άποψη, από φωνές της κοινής λογικής (όπως αυτή της AV).
Αν αυτό δεν είναι παρακμή, τότε τι είναι;
Ζούμε σε μια κοινωνία σε σύγχυση, που έχει μπερδέψει τα πως και τα γιατί, και ανεχόμαστε ένα πολιτικό σύστημα που βρίσκει δεκανίκια στα λάθη του παρελθόντος, βαθιά καθηλωμένο σε αυτό!
Όχι, δεν θέλω να είμαι μέλος αυτής της κοινωνίας, ούτε αυτού του πεθαμένου πολιτικού συστήματος!
Θέλω ο καθένας να μπορεί να μιλάει και να γράφει ελεύθερα χωρίς να φοβάται ότι θα τον βρίσουν, θα τον προπηλακίσουν ή θα τον κάψουν!
Θέλω να πάμε μπροστά, θέλω μια δημιουργική, οικολογική και παραγωγική χώρα, θέλω το υβριδικό ΑΠΕ – και πολλά άλλα έργα ΑΠΕ – στην Κρήτη και σε όλη την Ελλάδα!
Υ.Γ Για να μην κατηγορηθώ ότι ταυτίζω τους εμπρηστές της AV, με όσους αντιδρούν κατά των αιολικών πάρκων, στην Κρήτη και αλλού, διευκρινίζω, εκ των προτέρων, ότι δεν έχω καμία τέτοια πρόθεση!
Μαρία Βιτωράκη
\”Το Ποτάμι\”
Μέλος της Πανελλήνιας Επιτροπής και υπεύθυνη του Τομέα Διαχείρισης Απορριμάτων
\”Το Ποτάμι\”
Μέλος της Πανελλήνιας Επιτροπής και υπεύθυνη του Τομέα Διαχείρισης Απορριμάτων