Όπως οι εβδομάδες πριν και μετά το δημοψήφισμα απέδειξαν, οι Έλληνες πιστεύουν στον Αλέξη Τσίπρα και θέλουν να του δώσουν την ευκαιρία να κυβερνήσει. Μπορεί να φανεί παράξενο, αλλά αυτό πιστεύω πως θέλουν και οι ξένοι. Όχι όλοι, αλλά αυτοί που μετράνε, της καγκελαρίου συμπεριλαμβανομένης.
Η οικονομία της χώρας μας έχει δομικά αρνητικά χαρακτηριστικά, τα οποία η συμμετοχή στην Ε.Ε. μάλλον επέτεινε. Βλέπετε, πριν το ’81 η χώρα ήταν σε μεγάλο βαθμό αυτάρκης στα βασικά, ο πρωτογενής τομέας έστω και με τα προβλήματα του μικρού κλήρου λειτουργούσε. Το ίδιο και ο δευτερογενής, αφού η χώρα είχε αρκετές βιομηχανίες, παρήγαγε από ηλεκτρικές συσκευές, έως αυτοκίνητα. Δυστυχώς και εδώ ο… ενθουσιώδης αριστερισμός με τις δυναμικές κινητοποιήσεις και τις παράλογες συνδικαλιστικές απαιτήσεις (για το… καλό των εργαζομένων) φέρει μεγάλη ευθύνη, οι περισσότερες επιχειρήσεις είτε έκλεισαν είτε έφυγαν από τη χώρα.
Τα πράγματα μπάλωσαν αρχικά τα ΜΟΠ και οι επιδοτήσεις, στη συνέχεια τα διάφορα πακέτα Ντελόρ και τα τελευταία χρόνια η μείωση των επιτοκίων και ο άφρονας δανεισμός. Χειρότερο όλων ότι στα σαράντα αυτά χρόνια διαμορφώθηκε στη συνείδηση μας η άποψη πως όλα αυτά είναι θεμιτά και μπορεί να διαρκέσουν για πάντα.
Αντιδράσαμε έτσι σαν κακομαθημένα παιδιά στις επώδυνες αλλαγές και εμποδίσαμε τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα για να πάρει μπροστά, διότι μας ξεβολεύουν, θίγουν καταστημένα συμφέροντα. Ακόμα χειρότερα, ταυτόχρονα εμποδίζαμε ως βλαβερές για το περιβάλλον, ξεπούλημα των ασημικών κτλ τις όποιες επενδύσεις θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αλλαγή του κλίματος, με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε σε μία κατάσταση που πραγματικά να έχουμε δεθεί χειροπόδαρα μόνοι μας! Αργά αλλά σταθερά φτάσαμε σε μία κατάσταση που πολλοί συμπολίτες, εφόσον η προηγούμενη κατάσταση δεν γίνεται να επιστρέψει, να προτιμούν επιστρέφοντας στη δραχμή, να καταστραφούμε εντελώς.
Ο κ. Τσίπρας θεωρείται αυτή τη στιγμή ο πολιτικός που μπορεί να «πουλήσει» στους Έλληνες το νέο αφήγημα, τον επόμενο στόχο του έθνους. Δεν ανήκει στο σάπιο κατεστημένο, δεν έχει κυβερνήσει, άρα δεν έχει λερωμένα τα χέρια του, δεν έχει πάρε δώσε με τους «βαρόνους», τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες, τους κατά Καραμανλή «νταβατζήδες». Θεωρούν οι εταίροι μας, ότι η νέα κεντροαριστερά που θα σχηματιστεί υπό τον κ. Τσίπρα θα μπορέσει να σπάσει το απόστημα των κλειστών αγορών και των κλειστών επαγγελμάτων που εμποδίζει τον εκσυγχρονισμό της οικονομίας μας, κρατώντας τις όπως πάντα λυσσώδεις τους αντιδράσεις, υπό έλεγχο. Αυτά για τον ιδιωτικό τομέα. Υπάρχει βέβαια και ο δημόσιος με τα μεγάλα προβλήματα και τις τεράστιες δεσμεύσεις στους συνδικαλιστές. Για αυτόν θα μιλήσουμε στο επόμενο άρθρο.
Ο Κώστας Ν.Πολυχρονάκης είναι Director of Operations POLEFL