Η υπερψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, όσο κρίσιμη κι αν εμφανιζόταν για την απρόσκοπτη συνέχιση της διαδικασίας νέας στήριξης της Ελλάδας από τους εταίρους/πιστωτες μας, δεν παύει να είναι ένα μόνο βήμα, ενδεχομένως το πρώτο, προς την κατεύθυνση της οριστικής (;) επίλυσης του προβλήματος διαχείρισης του χρέους της χώρας.
Η πραγματικότητα θέλει μετά τον σκόπελο του μεσοπρόθεσμου προγράμματος να ανοίγονται μπροστά μας ακόμα πιο δύσκολες φάσεις, ακόμα μεγαλύτερες προκλήσεις, τόσο για την χώρα, όσο και για τους Ευρωπαίους που σε τελική ανάλυση έχουν στα χέρια τους – ακόμα – την «καυτή πατάτα» του ελληνικού χρέους. Και καλούνται να τη διαχειρισθούν με τρόπο που θα διασφαλίσει τη συνοχή της Ευρωζώνης και την «υγεία» της ευρωπαϊκής οικονομίας …
Σε πρώτη ανάγνωση το επόμενο «πρόσκομμα» στην διαδικασία δεν είναι άλλο από την εξίσου κρίσιμη ψηφοφορία για τον εφαρμοστικό νόμο, καθώς το επόμενο … «ναι» συνιστά προϋπόθεση για να δοθεί η 5η δόση σύμφωνα με την Τρόικα.
Η επόμενη μέρα φυσικά περιλαμβάνει και την υλοποίηση, την εφαρμογή των επώδυνων μέτρων που προβλέπονται στο Μεσοπρόθεσμο και μάλιστα με ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα !
Και μπορεί η πρώτη αντίδραση των Ευρωπαίων να ήταν θετική, όμως δεν αναιρεί τα προβλήματα που ακόμα υπάρχουν στην μορφοποίηση της δικιας τους παρέμβασης. Ας μην ξεχνάμε πως ουσιαστικά πρέπει οι εταίροι μας να συμφωνήσουν τόσο στον τρόπο, όσο και στην δομή της νέας βοήθειας προς την Ελλάδα μέχρι την Κυριακή 3 Ιουλίου και το έκτακτο Eurogroup!
Kι εδώ κάπου αρχίζουν τα δύσκολα και για εμάς, και για τους εταίρους μας. Γιατί μπορεί να χαιρέτισαν την υπερψήφιση του μεσοπρόθεσμου από το ελληνικό κοινοβούλιο όλοι τους (Μερκελ, βαν Ρομπαι, Μπαροζο, ακόμα και ο «πολύς» Γερζι Μπουζεκ, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δηλαδή) αλλά κατά βάση ακόμα ΔΕΝ έχουν συμφωνήσει πως θα συνδράμουν εφεξης τη χώρα μας. Κι ο χρόνος τους τελειώνει …
Για παράδειγμα ο πιο «σκληρός» στις εκφράσεις του για την Ελλάδα πρωθυπουργός της Φινλανδίας, Γίρκι Κατάινεν, δήλωσε την Τετάρτη ικανοποιημένος από τη στάση του ελληνικού κοινοβουλίου και προανήγγειλε ότι οι φινλανδικές τράπεζες θα συμμετάσχουν στις διαβουλεύσεις για τη χρηματοδότηση ενός νέου ευρωπαϊκού δάνειου για την Ελλάδα, σε αντίθεση με τη στάση που είχε κρατήσει την άνοιξη στον δανεισμό της Πορτογαλίας. Πλην όμως ΔΕΝ μπορεί να εγγυηθεί το αποτέλεσμα καθώς οι σκληροπυρηνικοί εθνικιστές εταίροι του στην κυβέρνηση έχουν δημοσίως δηλώσει την άρνηση τους να μετάσχει η Φινλανδία σε κάθε είδους χρηματοδότηση τρίτης χώρας! Οπότε …
Τη δικια τους στάση ΔΕΝ έχουν ακόμα αποσαφηνίσει ούτε οι Ολλανδοί, οι Βέλγοι, αλλά και οι Ιταλοί. Επισήμως οι διαπραγματεύσεις μεταξύ κυβερνητικών και τραπεζικών στελεχών των περί ων ο λόγος κρατών βρίσκονται σε εξέλιξη, αλλά τα χρονικά περιθώρια στενεύουν, αποφάσεις δεν λαμβάνονται και, το κυριότερο, οι περισσότεροι ιδιώτες ομολογιούχοι ΔΕΝ πείθονται να συμμετάσχουν σε μια εθελοντική μετακυλιση ελληνικών ομολόγων ΧΩΡΙΣ γενναία κίνητρα.
Ερωτήματα για τους ιδιώτες ομολογιούχους
Για του λόγου το αληθές ακόμα και ο διοικητής της μεγαλύτερης γερμανικής τράπεζας, Deutsche Bank, Γιόζεφ Άκερμαν, δήλωσε ότι τα γερμανικά πιστωτικά ιδρύματα που «είναι συνδεδεμένα με τον νέο δανεισμό της Ελλάδας» πρέπει να είναι προετοιμασμένα για αυτό που ο ίδιος ονόμασε … «σπουδαίες μεταβολές». Για την ακρίβεια ο κ. Άκερμαν εμφανίζεται εξόχως προβληματισμένος για την συμμετοχή τραπεζών στο «νέο ελληνικό πακέτο» καθότι «υφίσταται κίνδυνος για τις διοικήσεις των τραπεζών να κατηγορηθούν, στο μέλλον, για κατάχρηση εμπιστοσύνης, επειδή θα διαθέσουν τα κεφάλαιά τους σε ένα σχέδιο μακροπρόθεσμο και με ιδιαίτερα δυσνόητο τρόπο».
Ο Γερμανός τραπεζίτης αναφερόταν στο «γαλλικό σχέδιο» για το roll over, τουτέστιν στην άμεση επανεπένδυση σε ελληνικά κρατικά χρεόγραφα του 70% του ποσού που θα εισπράττουν οι ιδιώτες ομολογιούχοι από ομόλογα ωρίμανσης της περιόδου 2012 – 2014.
Επί της ουσίας δηλαδή ΟΥΤΕ οι Γερμανοί ομολογιούχοι, που συγκριτικά διακρατούν μεγάλο κομμάτι του ελληνικού χρέους (και η Deutsche Bank είναι ένας από τους πιο μεγάλους πιστωτές μας) δεν έχουν ακόμα καταλήξει στον τρόπο εμπλοκής τους στο πρόγραμμα νέου δανεισμού της Ελλάδας.
Το αυτό ισχύει και για τις ιταλικές τράπεζες, ενώ θεωρητικά έχει λυθεί για τις γαλλικές τράπεζες, με την υποστήριξη του οικείου υπουργείου Οικονομικών.
Ο … αγώνας δρόμου όμως ΔΕΝ σταματά εδώ. Όπως μεταδίδει το Γαλλικό Πρακτορείο «η απόφαση περαιτέρω στήριξης της Ελλάδας εμπίπτει στη σφαίρα της πολιτικής». Κι ως τέτοια ΔΕΝ πείθει ακόμα τις αγορές και πάντως ΟΧΙ τους οίκους αξιολόγησης.
Οι οποίοι έχουν ξεκαθαρίσει πως θα πρέπει να έχει «δεθεί» από όλες τις πλευρές το νέο σχέδιο ενίσχυσης της Ελλάδας για να μην χαρακτηριστεί ως «πιστωτικό γεγονός». Και να μην … αξιολογηθεί αναλόγως! Για να μην υπάρχουν … απορίες πρώτη η Fitch και στη συνεχεία και η S&P έσπευσαν να διευκρινίσουν πως το περιβόητο «γαλλικό σχέδιο» ΔΕΝ διασφαλίζει πανταχόθεν την διαδικασία συνεπώς μπορεί να οδηγήσει σε αξιολόγηση «επιλεκτικής χρεοκοπίας» την Ελλάδα. Και μετά να οδηγήσει σε ντόμινο την Ευρωζώνη και σε μετάσταση της κρίσης σε πολύ μεγαλύτερες οικονομίες …
«Νυχθημερόν εργαζόμαστε», ώστε να βρεθεί η λύση, έσπευσε να απαντήσει ο ο κ. Άκερμαν για λογαριασμό των τραπεζιτών και γενικότερα των ιδιωτών πιστωτών μας, επιβεβαιώνοντας έτσι την εκτίμηση ότι δεν έχει τελειώσει τίποτε και πως τα δυσκολότερα είναι μπροστά μας!
Στην ίδια κατεύθυνση και οι δηλώσεις μερικών επιφανών παραγόντων των διεθνών αγορών. Δηλώσεις που σημειωτέον έγιναν ΜΕΤΑ την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου: ο εκ των κορυφαίων αναλυτών, Γάλλος οικονομολόγος Ζαν Πιερ Βεσπερινί, σε παρέμβασή του στην εφημερίδα “Le Monde” ζητά την υποτίμηση της ισοτιμίας του ευρώ έναντι του δολαρίου, χαρακτηρίζοντας την ως τη μόνη λύση στην κρίση του ελληνικού χρέους. Συμπληρώνει δε ότι αυτό το δρομολογούμενο δεύτερο σχέδιο σωτηρίας της Ελλάδας θα αποτύχει, όπως απέτυχε και το πρώτο. Κι αυτό επειδή η Ελλάδα δεν έχει καμία οικονομική φερεγγυότητα, διότι έχει χάσει την ανταγωνιστικότητά της, λόγω ΚΑΙ του υπερτιμημένου ευρώ, ως απόρροια της συναλλαγματικής πολιτικής που έχει υιοθετήσει η ΕΚΤ.
Με ελάχιστα λεπτά διαφορά, ο επικεφαλής της Goldman Sachs Jim O’Neal δήλωνε στο Bloomberg πως η μόνη λύση στην κρίση χρέους της ευρωπεριφέρειας είναι μια ισοτιμία ευρώ/δολαριου κάτω κι από το parity. Κάτω δηλαδή κι από το 1 προς 1!
«Όλα τα υπόλοιπα είναι απλώς ασκήσεις επί χάρτου. Και οι αγορές πείθονται μόνο με πράξεις, αλλιώς τιμωρούν …»!
Τελικά τα δύσκολα ίσως είναι ακόμα μπροστά μας …
PROTO THEMA