«Οι φυλακισμένοι στην Ουγκάντα, πολλοί απ τους οποίους αποδεικνύεται στο τέλος μιας αδικαιολόγητα μακράς περιόδου ότι δεν τέλεσαν κάποιο αδίκημα ή έγκλημα, συχνά δέρνονται ανηλεώς, επίσης κάνουν καταναγκαστικά έργα με όρους που παραπέμπουν ευθέως στη δουλεία» βεβαίωσε η Κάθριν Τόντρις, ερευνήτρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
«Οι 170.000 φυλακισμένοι, ενίοτε έγκυες γυναίκες, ανάπηροι, πετροβολούνται ή δέρνονται χωρίς έλεος, δένονται απ\’ τα χέρια τους στους κορμούς δέντρων, τους καίνε με καυτά αντικείμενα αν αρνηθούν να δουλέψουν κάτω από τους ανωτέρω όρους», πρόσθεσε το Παρατηρητήριο στη μελέτη του με τον τίτλο: «Δουλεύουν κι οι ετοιμοθάνατοι. Υγεία, καταναγκαστική εργασία, ωμότητες σε 16 μεγάλες φυλακές της Ουγκάντας. Στα κελιά, οι φυλακισμένοι κοιμούνται με \’βάρδιες\’, σιτίζονται ανεπαρκώς, είναι άκρως ευάλωτοι σε λογής-λογής μολύνσεις».
Ακόμα και οι φορείς του AIDS και του βάκιλλου της φυματίωσης δεν έχουν καλή ιατρική παρακολούθηση, κατήγγειλε ακόμη το Παρατηρητήριο.
Την αρνητική κατάσταση που επικρατεί στις μεγαλύτερες φυλακές της αφρικανικής χώρας αναγνωρίζει ο επικεφαλής του σωφρονιστικού συστήματος της, Τζόνσον Μπιαμπασάιτζα, ο οποίος δήλωσε ότι: «Έχουμε υπερπληθυσμό κρατούμενων… Οι μεγαλύτερες φυλακές μας δεν πληρούν τις διεθνείς προδιαγραφές για τα σωφρονιστικά καταστήματα».