Η κατασκευή και η αποθήκευση σε κοντέινερ των εκρηκτικών υλικών έγινε κατά τέτοιον τρόπο ώστε «η δομή τους ήταν η ίδια με εκείνη της πρώτης μεγάλης ισχύος συμβατικής έκρηξης στο Λος Αλαμος, το 1945», είπε ο κ. Λιόλιος. Αυτή ακριβώς η έκρηξη και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν κίνησαν την περιέργεια των Αμερικανών. Αλλωστε οι Αμερικανοί ήταν αυτοί οι οποίοι ειδοποίησαν τη Λευκωσία ότι το πλοίο «Μόντσιεγκορσκ», ρωσικών συμφερόντων με ρωσικό πλήρωμα, αλλά με κυπριακή σημαία, μισθωμένο από ιρανική εταιρεία, μετέφερε λαθραία πολεμικό υλικό. Πίστευαν ότι προοριζόταν κατά πάσα πιθανότητα είτε για τη Χαμάς, είτε για τη Χεζμπολάχ, είτε και για τις δύο αυτές οργανώσεις. Αλλωστε οι Αμερικανοί διαθέτουν ένα προηγμένο σύστημα ελέγχου διακίνησης λαθραίων όπλων σε όλον τον πλανήτη με πολλές επιτυχίες.
Οι Αμερικανοί δεν ήταν εκείνοι οι οποίοι ειδοποίησαν πριν από μερικά χρόνια και πάλι τις κυπριακές αρχές ότι το εμπορικό πλοίο «Gregorio 1», ελληνικής ιδιοκτησίας με σημαία Παναμά και οκταμελές πλήρωμα ρωσικής και ουκρανικής καταγωγής, μετέφερε από τη Βόρεια Κορέα «ύποπτο φορτίο»; Το πλοίο οδηγήθηκε και πάλι στη Λεμεσό και βρέθηκαν σε αυτό οχήματα και σωλήνες μεγάλου διαμετρήματος. Το πλήρωμα το οποίο ανακρίθηκε ισχυρίζεται ότι επρόκειτο για εξοπλισμό μετεωρολογίας, αλλά οι ανακριτικές αρχές επέμεναν ότι οι σωλήνες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως εκτοξευτές πυραύλων «κατιούσα». Αλλωστε το πλοίο κατευθυνόταν στη Λατάκια της Συρίας, όχι όμως με τελικό προορισμό του τη συγκεκριμένη πόλη, αλλά έχοντάς την ως σταθμό ανεφοδιασμού.
Η συνεργασία με τις κυπριακές αρχές
Οι Αμερικανοί επίσης λέγεται ότι ειδοποίησαν και πάλι τις κυπριακές αρχές τον Ιούνιο του 2010 για ένα άλλο πλοίο με ύποπτο φορτίο. Επρόκειτο για φορτηγό πλοίο με την ονομασία «Σαντιέγο», το οποίο είχε ως τελικό προορισμό του το Σουδάν και τη Σιγκαπούρη και οι πληροφορίες οι οποίες περιήλθαν στη διάθεση των κυπριακών αρχών ήταν ότι μετέφερε οπλισμό, η νομιμότητα του οποίου έπρεπε να ελεγχθεί από την Αστυνομία. Στο πλοίο είχε απαγορευθεί τότε ο απόπλους. Οι Αμερικανοί δεν αφήνουν τίποτε να περάσει απαρατήρητο για ό,τι κινείται στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, στον ευαίσθητο χώρο της Μέσης Ανατολής. Και όταν πρόκειται για πλοία φορτηγά ναυλωμένα από το Ιράν και τη Συρία, ή ακόμη και από τον Λίβανο ή την Υεμένη, με ρωσικό ή με ουκρανικό πλήρωμα και με σημαία ευκαιρίας, πάντοτε ειδοποιούν τις χώρες που πλέουν κοντά στα χωρικά τους ύδατα αυτά τα πλοία να τα ελέγξουν.
Οι πιέσεις της Χίλαρι Κλίντον
Τι ήταν αυτό όμως το οποίο προκάλεσε την προσοχή των Αμερικανών για το «Μόντσιεγκορσκ» και για τα 98 κοντέινερ που μετέφερε και ήταν γεμάτα πολεμικό υλικό; Ηταν τόσο ζωηρό το ενδιαφέρον των Αμερικανών ώστε ακόμη και η επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ κυρία Χίλαρι Κλίντον είχε αναμειχθεί όχι μόνο δίνοντας οδηγίες για την παρακολούθηση του πλοίου, μόλις αυτό εξήλθε από το Αντεν (κινητοποιώντας και τις αιγυπτιακές αρχές), αλλά πυκνώνοντας και την αλληλογραφία της με τον αμερικανό πρεσβευτή στη Λευκωσία, ζητώντας του να πιέσει τις κυπριακές αρχές για τον άμεσο «εγκλωβισμό» του πλοίου στα κυπριακά χωρικά ύδατα: «Ο αμερικανός πρεσβευτής υπογράμμισε τις υποχρεώσεις της Κύπρου ως κράτους σημαίας του πλοίου και σημείωσε ότι το ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον για το συγκεκριμένο θέμα ήταν το υψηλότερο δυνατόν… Ρώτησε αν η Κύπρος χρειαζόταν τη βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών για να έρθει σε απευθείας επαφή με το πλοίο» αναφέρει ένα απόρρητο τηλεγράφημα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για το πλοίο και το φορτίο του αποδεικνύεται και από τα τηλεγραφήματα του WikiLeaks.
Αλλά γιατί το ενδιαφέρον αυτό συνεχίστηκε και μετά την ισχυρότατη έκρηξη των κοντέινερ, η οποία άφησε πίσω της 13 νεκρούς, δεκάδες τραυματίες και ανυπολόγιστες ζημιές στην κυπριακή οικονομία; Σε αυτό το ερώτημα προσπαθούν να απαντήσουν σήμερα οι κυπριακές αρχές, αν και τα σενάρια για τους Αμερικανούς δίνουν και παίρνουν. Λέγεται για παράδειγμα ότι όταν ο πρόεδρος της Κύπρου κ. Δ.Χριστόφιας απέστειλε έγγραφο- όπως οι διεθνείς κανονισμοί ορίζουν- προς τον πρόεδρο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, στο οποίο περιγραφόταν με ακρίβεια ποιο ήταν το φορτίο του συγκεκριμένου πλοίου, φάνηκε ότι κάποιο στοιχείο κίνησε την περιέργεια των Αμερικανών. Ισως- λένε αυτά τα σενάρια- να πρόκειται για ένα υλικό το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πολεμικό ή ακόμη και για τρομοκρατικό χτύπημα, το οποίο σπανίζει στην αγορά, ακόμη και στο λαθρεμπόριο. Τι είδους υλικό είναι αυτό ουδείς ακόμη γνωρίζει.
Το άγνωστο πολεμικό υλικό
Με την έκρηξη δημιουργήθηκε ένα τεράστιο μανιτάρι και ένα σύννεφο σκόνης που κάλυψε για αρκετές ώρες πολλά τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ο κρατήρας επίσης που δημιουργήθηκε από την έκρηξη ήταν τεράστιος- ειπώθηκε ότι είχε 150 μέτρα βάθος. Οι πυροτεχνουργοί λένε πάντως ότι ένας τέτοιος μεγάλος κρατήρας δεν μπορεί να έγινε μόνον από την πυρίτιδα, όσο μεγάλη ποσότητα και αν υπήρχε στα κοντέινερ. Το πραγματικό φορτίο των 98 κοντέινερ δεν έγινε ποτέ γνωστό επισήμως από τη Λευκωσία και αυτός είναι και ο λόγος που η (ανεξάρτητη) Επιτροπή Ελέγχου Οπλων ζητεί τώρα συγκεκριμένα στοιχεία για τον άγνωστο αυτόν οπλισμό, ώστε να αποφασίσει αν συντρέχουν περιβαλλοντικοί κίνδυνοι στην περιοχή όπου σημειώθηκε η έκρηξη. Από τις μετρήσεις που έγιναν αποδείχθηκε πάντως ότι τα επίπεδα μολύβδου στην περιοχή είναι χαμηλά και δεν υπάρχει ίχνος ραδιενέργειας. Οσον αφορά τα υλικά που βρέθηκαν, διαπιστώθηκε ότι εμπεριέχουν αδρανή υλικά, στοιχεία που δεν δημιουργούν ανησυχία.
ΔΙΔΥΜΗ ΣΥΜΦΟΡΑ
«Μάνα, θα πάω να σβήσω μια φωτιά…»
Η εγκληματική παράλειψη των υπευθύνων τόσο για την ασφάλεια όσο και για τη φύλαξη των κοντέινερ (τα οποία έπρεπε αμέσως μετά την κατάσχεσή τους να καταστραφούν) είχε συνέπεια 12 νέοι άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους, ένας να παραμένει κλινικά νεκρός και δεκάδες να τραυματιστούν.Τραγική περίπτωση οι δίδυμοι αδελφοί, μόλις 19 ετών,Χρίστοςκαι Μίλτος Χριστοφόρου, στους οποίους είχε πέσει ο κλήρος να «ραντίζουν» με νερό τα εμπορευματοκιβώτια που περιείχαν περίπου 200 τόνους πολεμικού υλικού:«Αλλο να πεθαίνεις για την Κύπρο και άλλο η Κύπρος να σε πεθαίνει» ακούστηκε να λέγεται στην κηδεία τους, στην οποία παρέστησαν χιλιάδες άτομα, ντυμένα όλα στα άσπρα και στα γαλάζια (τα χρώματα της ελληνικής σημαίας και του Πολεμικού Ναυτικού), σύμφωνα με την επιθυμία της χαροκαμένης μητέρας τους.
Είχαν προσφάτως μετατεθεί από την Ασγάτα στη Ναυτική Βάση, ήταν αχώριστοι- δεν τους χώρισε ούτε ο θάνατος- και παρ΄ όλο που δεν είχαν άδεια οδήγησης πέρασαν από ταχεία εκπαίδευση στο ειδικό Κέντρο Εκπαίδευσης στη Μονή και «χρεώθηκαν» ένα βυτιοφόρο.
Μεταξύ των καθηκόντων τους ήταν να ρίχνουν νερό στα εκρηκτικά τρεις φορές την ημέρα.Τρεις φορές όμως γιατί;
Επειδή την τελευταία εβδομάδα, από τη ζέστη των 40 βαθμών Κελσίου, είχαν παρατηρηθεί κάποιες «παραμορφώσεις». Πίστευαν οι αρμόδιοι της βάσης ότι αν καταβρέξουν τα κοντέινερ δεν θα υπήρχε καμία περίπτωση εκδήλωσης φωτιάς. Και αυτό το συμπέρασμα το έβγαλαν μόνοι τους, χωρίς καν να ρωτήσουν πυροτεχνουργούς.
«Ηταν χρυσά παιδιά»είπαν φίλοι και στρατιώτες οι οποίοι υπηρετούσαν μαζί τους.«Και να σκεφτείτε ότι τα παιδιά αυτά ήρθαν από την Αγγλία ειδικά για να καταταγούν στο Ναυτικό της Εθνοφρουράς».
Λίγο προτού γίνει το«μεγάλο κακό», όπως επισήμως χαρακτηρίστηκε, ο Μίλτος μίλησε με τη μητέρα του στο κινητό:«Μάνα, θα πάω να σβήσω μια φωτιά και θα σε πάρω μετά…»της είπε. Μόνο που ποτέ δεν της ξαναμίλησε…
ΤΟ ΒΗΜΑ