Εδώ και χρόνια έχουμε αλλάξει αρκετές έννοιες, σε σημείο που συχνά να σκεφτόμαστε κάτι, να εκφράζουμε κάτι άλλο και να εννοούμε κάτι διαφορετικό. Από τα γλαφυρά άκου να… δεις, μέχρι να φάμε… τίποτα η κατάσταση μας εξελίχτηκε μέχρι που φτάσαμε να συνομιλούμε όχι με λέξεις και προτάσεις, αλλά με ατάκες. Το χειρότερο όλων ήταν πως τη διαστρέβλωση αυτή την κάναμε αλήθεια, την πιστέψαμε. Τελικά η οικονομική κρίση είχε και κάτι καλό, μας έδωσε πολύτιμα μαθήματα για τη σοβαρότητα, την αξιοπιστία, τη φερεγγυότητα. Κυρίως, μας έδωσε να καταλάβουμε πως «τζάμπα γεύμα» δεν υπάρχει. Αυτά που τα «καλά χρόνια» τρώγαμε ήταν ή δανεικά (που καλούμαστε να πληρώσουμε σήμερα) ή χορηγίες των πλουσίων της Ευρώπης ώστε να κάνουμε έργα υποδομής, να αγοράσουμε εξοπλισμό στις βιομηχανίες μας και να εκσυγχρονίσουμε την αγροτική μας παραγωγή.
Στην περίπτωση των δανεικών τα πράγματα έχουν πάρει το δρόμο τους, αυτά που φάγαμε εμείς θα πληρώνονται και απ τα δισεγγόνα μας, όσο αφορά την παραγωγή όμως τα πράγματα μπορούν και πρέπει να πάρουν άλλη τροπή. Η χώρα ολόκληρη, αλλά το νησί ειδικά, έχει τεράστια πλεονεκτήματα για παραγωγή ποιοτικών αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων. Από τα γεννήματα του ελαιόδεντρου, μέχρι τα αρωματικά φυτά και από τα τυροκομικά μέχρι το κρασί και το μέλι οι δυνατότητες παραγωγής πλούτου είναι μεγάλες. Δεν είναι λίγοι οι φωτισμένοι συμπολίτες που έχουν προχωρήσει το μονοπάτι της καθετοποιημένης παραγωγής, με την ολοκληρωτική επίβλεψη του μόχθου τους, την τυποποίηση και την εμπορία να γίνεται από τους ίδιους. Αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε στον πρωτογενή τομέα, το μάθαμε πιστεύω όλοι. Κάποιοι παρόλα αυτά επιμένουν να συνεχίζουν τον παλιό καλό δρόμο των «αγώνων» όπως μάθαμε να αποκαλούμε τον εκβιασμό του κοινωνικού συνόλου από μία κοινωνική ομάδα. Αν υπάρχει άλλη ερμηνεία για το κλείσιμο των δρόμων, την απαίτηση διαφορετικού φορολογικού και κοινωνικού καθεστώτος και την γενικότερη κοινωνική αναστάτωση να την ακούσουμε.
Η ανακοίνωση για τη «Συμφωνία αλήθειας με τους αγρότες και κτηνοτρόφους της Κρήτης» που επιμελήθηκε ο βουλευτής Ηρακλείου και γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας κ. Λευτέρης Αυγενάκης είναι ένδειξη προσγείωσης στην πραγματικότητα. Θυμίζω πως βουλευτές του κόμματος αυτού ήταν οι εμπνευστές του συνθήματος «Όλα τα λεφτά, όλα τα κιλά», γνωρίζοντας πως καταπατούσαν την κοινοτική νομοθεσία και πως η Ελλάδα (δηλαδή οι φορολογούμενοι) πρώτα θα πλήρωνε τους αγρότες και μετά τα ευρωπαϊκά πρόστιμα. Σήμερα όπως φαίνεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει επιβάλει άλλη προσέγγιση, αυτή που με σχέδιο και εργατικότητα αξιοποιεί και εκμεταλλεύεται τα μοναδικά μας πλεονεκτήματα. Που με γνώση και αποφασιστικότητα παράγει, τυποποιεί και εμπορεύεται μοναδικά προϊόντα. Που ζει από τη δουλειά του, με αξιοπρέπεια και όχι από χορηγίες. Το κάνει γνωρίζοντας πως η κρητική γη μπορεί να προσφέρει πλούσιες απολαβές στους ανθρώπους της. Μακάρι να πετύχει!
Κώστας Ν. Πολυχρονάκης
Director of Operations