Πόσο καιρό είστε μαζί με τον Κρατερό;

Σχεδόν δύο χρόνια.

Και από πότε ήξερες πως θα τον παντρευτείς;

Πάρα πολύ νωρίς. Νομίζω πως μέσα στο πρώτο τρίμηνο είχε ληφθεί η απόφαση και από τους δύο.

Λοιπόν, εσάς τους δυο σας θεωρώ «συνωμότες της χαράς». Νομίζω δηλαδή πως

κάνετε πολύ αστεία πράγματα όταν δεν σας βλέπουμε. Έτσι είναι;

Α, ναι, γελάμε πολύ, δόξα τω Θεώ. Ο Κρατερός μου προκαλεί σουρεαλιστικές παρακρούσεις. Μια φορά του είπα «Νομίζω ότι φοράμε το ίδιο νούμερο ευτυχίας στο χαμόγελό μας». Κι έτσι είναι.

Ήταν ροκ και η πρόταση γάμου; Για κάποιο λόγο δεν φαντάζομαι κεριά και σαμπάνιες και μονόπετρα…

Θα σου πω απλώς πως δεν μου αγόρασε καν μονόπετρο – ίσως επειδή, δικαιολογημένα, θεώρησε πως κι εγώ δεν θα το ήθελα. Μου πήρε αυτές τις δύο βέρες, που τις φοράω συνέχεια. Εντάξει, είχε διοργανώσει κάτι που του πήγε ευτυχώς καλά, παρόλο που παραλίγο να στραβώσει και να πάει όλο το project «πρόταση γάμου» στράφι…