Αν ο κόσμος χρωστάει στην Ελλάδα τη γέννηση της δημοκρατίας, στη Γαλλία χρωστάει τη διαμόρφωση της σύγχρονης εικόνας της. Οι θεμελιώδεις αλλαγές και οι τεκτονικές πολιτικές μεταβολές που η Γαλλική Επανάσταση προκάλεσε, έδωσαν στη χώρα τον τίτλο του σύγχρονου πολιτικού εργαστηρίου. Με την καθοδήγηση της Γαλλίας και το πορτοφόλι της Γερμανίας οικοδομήθηκε η Ε.Ε., έως την ώρα που η οικονομική κρίση έγειρε την πλάστιγγα και έφερε την ανισορροπία μεταξύ των προέδρων Σαρκοζί και Ολάντ από τη μια και της καγκελαρίου Μέρκελ από την άλλη. Κάποιος θα υπέθετε πως η Γαλλία είναι μια οικονομικά αδύναμη χώρα καθώς το χρέος της πλησιάζει το 100% του ΑΕΠ και το έλλειμμα υπερβαίνει το 3%, όμως αυτό δεν οφείλετε σε παραγωγική αδυναμία, αφού οι εξαγωγές (από τρόφιμα μέχρι αεροπλάνα) ξεπερνούν το 1/3 του ΑΕΠ και η ωριαία παραγωγικότητα της είναι μεγαλύτερη της γερμανικής. Όσο αφορά το δημογραφικό, η Γαλλική κοινωνία είναι δυναμική αντίθετα με τη γερασμένη Γερμανική, άρα το ασφαλιστικό της σύστημα πατάει σε πολύ πιο στέρεο έδαφος. Το πρόβλημα με τη Γαλλία είναι ότι προσφέρει το πιο πλουσιοπάροχο κοινωνικό κράτος στον κόσμο και οι εργαζόμενοι της βγαίνουν στην σύνταξη το αργότερο στα 62.
Ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν από τη θητεία του ως τραπεζίτης και υπουργός Οικονομίας γνώριζε τα προαπαιτούμενα της αποκατάστασης της ισορροπίας, το τι πρέπει να γίνει για να μιλήσει ξανά με τους Γερμανούς ισότιμα. Και όχι μόνο το γνώριζε, αλλά είχε και την παρρησία να το εξηγήσει στους συμπατριώτες του προεκλογικά. Οι Γάλλοι έχουν βαρεθεί να αισθάνονται κατώτεροι των Γερμανών, θέλουν να κερδίσουν την υπερηφάνεια τους πίσω. Ο Μακρόν έχει ήδη προαναγγείλει ριζική αναδιάρθρωση της αγοράς εργασίας στην κατεύθυνση που επιθυμούν οι εργοδοτικές οργανώσεις. Παράλληλα, έχει εξαγγείλει μείωση των δημοσίων υπαλλήλων κατά 120.000 και σοβαρούς περιορισμούς στο κοινωνικό κράτος για την εξισορρόπηση του προϋπολογισμού. Με τα «όπλα» αυτά στη φαρέτρα θα προσπαθήσει να αλλάξει την ευρωπαϊκή πολιτική δίνοντας της για μία ακόμα φορά κατεύθυνση φεντεραλιστική, ανταλλάσοντας πολιτική εξουσία με ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Το αν θα πετύχει ή όχι μένει να το δούμε, μακάρι να πετύχει για το καλό όλων μας.
Η συζήτηση για τα οφέλη που η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει από την εκλογή του Εμανουέλ Μακρόν στη Γαλλική Προεδρία είναι όπως δείχνω παραπάνω ανούσια, υπό την έννοια πως τα δικά μας προβλήματα είναι πολύ μα πολύ διαφορετικά. Η ολοκλήρωση πολιτικών όπως Υπουργός των Οικονομικών της Ευρωζώνης, προϋπολογισμός Ευρωζώνης και Ευρωομόλογα θα είναι ευχής έργο να υλοποιηθούν, το κοινό νόμισμα χωρίς αυτές αργά ή γρήγορα θα διαλυθεί. Το κακό είναι ότι η Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίσει τα δικά της προβλήματα. Το καλό είναι πως η δύσκολη περίοδος δείχνει να τελειώνει, η Ευρώπη κέρδισε χρόνο!
Κώστας Ν. Πολυχρονάκης
Director of Operations