Καιρός είναι, ωστόσο, σε αυτές τις ιδιαιτέρως κρίσιμες στιγμές, να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Δεν είναι δυνατόν λοιπόν στην Ελλάδα του 2011, να εμμένουμε σε μια κρατικοκεντρική, κρατικοδίαιτη οικονομία. Δεν είναι δυνατόν, να θέτουμε πλήθος εμποδίων στην ελεύθερη ανάπτυξη και δράση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.
Αλήθεια είναι πως το κράτος ως manager απέτυχε. Πτώχευσε εντελώς. Και υπεύθυνοι για αυτό είναι και ένα μεγάλο μέρος των πολιτικών, δηλαδή όλοι εμείς.
Η δύναμη μας, η ανάπτυξη, οι νέες θέσεις εργασίας, η βελτίωση των υποδομών θα έρθουν μόνο μέσα από την ιδιωτική πρωτοβουλία. Μόνο αν εμπιστευθούμε τις δυνάμεις του καθενός ξεχωριστά και στηρίξουμε την προσπάθεια κάθε Έλληνα, μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες.
Στη Δημοκρατική Συμμαχία, εξ αρχής ξεκαθαρίσαμε τη θέση μας και είπαμε πως η λύση στην κρίση, μεταξύ άλλων, είναι και η απελευθέρωση των δυνάμεων του ιδιωτικού τομέα από την ασφυκτική κρατική γραφειοκρατία. Ενδεικτικό παράδειγμα, ο ρόλος του κράτους στο τραπεζικό μας σύστημα.
Οι Ελληνικές ιδιωτικές τράπεζες έχουν βρεθεί σε δύσκολη θέση, καθώς επένδυσαν σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου. Και συμβαίνει το εξής παράδοξο: προκειμένου το κράτος να ενισχύσει τις τράπεζες με κεφάλαια που απαιτούνται για να καλυφθούν οι ζημιές, για τις οποίες ευθύνεται το ίδιο, ζητά ως αντάλλαγμα μετοχές τους με δικαίωμα ψήφου. Με άλλα λόγια, το κράτος κάνει τα πάντα για να καταστρέψει τις τράπεζες, ώστε σε βάθος χρόνου να αποκτήσει τον έλεγχό τους…
Σε αυτές τις κρίσιμες ώρες, όταν ήδη εγχώριοι και διεθνείς αναλυτές προδιαγράφουν αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης στη χώρα και για το 2012, η κυβέρνηση οφείλει να τολμήσει άμεσα την απαγκίστρωση από το υπάρχον κρατικιστικό μοντέλο ανάπτυξης. Αλήθεια, πώς να το όμως κάνουν τα κυβερνητικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, όταν στο DNA τους είχαν εδώ και χρόνια τη δημιουργία ενός ακόμη πιο «πλαδαρού», ακόμη πιο σπάταλου, άρα και αναποτελεσματικού κράτους, στηριζόμενοι μάλιστα παραδοσιακά σε συνδικαλιστικούς πατέρες, οι οποίοι ακόμα και σήμερα, παρά την κρίση, διεκδικούν μέρος και ρόλο συνδιοίκησης κρατικών οργανισμών, αλλά και ολόκληρων υπουργείων;
Για να πετύχουμε την οικονομική ανάκαμψη, θα πρέπει να αποποινικοποιήσουμε την επιχειρηματικότητα, αίροντας τους περιορισμούς στην ευελιξία της αγοράς εργασίας και δημιουργώντας ένα σταθερό και δίκαιο φορολογικό σύστημα.
Όχι φορολογία δύο ταχυτήτων, όχι «σχιζοφρενικές» φορολογικές ρυθμίσεις όπως αυτές που άρχισαν να εφαρμόζονται στα προϊόντα εστίασης, όπου το ίδιο προϊόν εμπίπτει σε ΦΠΑ 23% ή 13% ανάλογα με την περίπτωση. Αντίθετα, δεδηλωμένη θέση μας είναι η εφαρμογή ξεκάθαρων, απλών, λιγότερων και μικρότερων φόρων που θα πληρώνονται όμως από όλους. Αυτοί θα έχουν καλύτερο οικονομικό αποτέλεσμα για τα έσοδα του κράτους, από τη φορολογική εμμονή υψηλών φόρων που διακατέχει την κυβέρνηση.
Διότι είναι πλέον παραπάνω από σαφές ότι οι ασκήσεις επί χάρτου του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης εις βάρος του ιδιωτικού τομέα πρέπει να σταματήσουν. Διότι είναι ξεκάθαρο ότι οι αμετανόητοι κρατιστές του ΠΑΣΟΚ και πολέμιοι της ιδιωτικής πρωτοβουλίας μόνο ζημιά μπορούν να κάνουν στον τόπο.
Γιατί, τελικώς, για την οικονομική σωτηρία της χώρας, η αλλαγή οικονομικής στρατηγικής, η ενεργοποίηση και απελευθέρωση του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας, η άμεση αποδέσμευση από το κρατικιστικό μοντέλο ανάπτυξης, αλλά και η συγκρότηση Κυβέρνησης Εθνικής Σωτηρίας είναι μονόδρομος…
Λευτέρης Αυγενάκης
Βουλευτής ΔΗ.ΣΥ. Ηρακλείου