Σε ανοιχτή τους επιστολή τα συγκεκριμένα μέλη του ΚΕΘΕΑ αναγράφουν τα εξής :
\”Αναρωτιόμαστε αν ένα κείμενο σας κι αυτό μπορεί να ξυπνήσει τη συνείδηση μερικών ανθρώπων που καλώς ή κακώς κινούν τα νήματα και καθορίζουν τις ζωές μας. Μέχρι σήμερα πιστεύαμε ότι η ευαισθησία της πολιτείας για τη δυνατότητα απεξάρτησης των ανθρώπων που έχουν πρόβλημα, ήταν πραγματική. Πιστεύαμε ακόμα ότι το καινούργιο νομοσχέδιο τα ναρκωτικά θα έδινε βάρος στην ενημέρωση τουλάχιστον όσων εμπλέκονται στη λήψη αποφάσεων, αλλά κυρίως θα μας έδινε τη δυνατότητα να έχουμε πρόσβαση σε θεραπευτικές δομές και να απεξαρτηθούμε.
Η αλήθεια είναι πως εμείς, οι μακροχρόνια εξαρτημένοι χρήστες, δεν λάβαμε ποτέ υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας, απεναντίας στοιβαζόμαστε στις φυλακές με εξοντωτικές ποινές και σε συνθήκες εξαθλίωσης. Και όλ’ αυτά γιατί το δικαίωμα στην απεξάρτηση, που με νόμο έχει ψηφιστεί, τείνει να καταστεί ανενεργό, οδηγώντας μας στο στιγματισμό ως «αποδιοπομπαίους τράγους» μην έχοντας δικαίωμα στη ζωή και στη δεύτερη ευκαιρία.
Σήμερα με θλίψη διαπιστώνουμε ότι η οικονομική κατάρρευση της χώρας μας γίνεται αφορμή, ώστε το κράτος, για άλλη μια φορά, να λειτουργεί με αναλγησία και να επιλέγει τις εύκολες και γρήγορες λύσεις.
Αναρωτιόμαστε αν υπάρχει συνείδηση, γιατί όπως δείχνουν τα πράγματα το συμφέρον υπερισχύει έναντι βασικών αναγκών του κοινωνικού συνόλου. Αναρωτιόμαστε πώς μπορούν κάποιοι άνθρωποι να κόβουν με μιας όνειρα, ελπίδες και θέληση για ζωή από χιλιάδες ανθρώπους; Ξέρουμε ότι ο γιατρός δεν κόβει την παροχή οξυγόνου σε έναν ασθενή, επειδή πρέπει να ζήσει, και επειδή έχει σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή. Πώς λοιπόν κάποιοι με τόση ευκολία οδηγούν στην άβυσσο τόσες ψυχές;
Ειδικά εμείς που καλώς ή κακώς φυλακιστήκαμε για κάποιους λόγους, νιώθουμε ότι τώρα κάποιοι προσπαθούν να φυλακίσουν και την επιθυμία μας για ζωή, για μια δεύτερη ευκαιρία.
Παρ’ ότι η πίστη μας με όλα όσα συμβαίνουν κλονίζεται, θέλουμε να πιστεύουμε, έστω και την ύστατη στιγμή, ότι η πολιτεία θα αναγνωρίσει πως είναι επιτακτική ανάγκη να δείξει ένα ανθρώπινο πρόσωπο απέναντι στους εξαρτημένους που παρακολουθούν προγράμματα μέσα στις φυλακές, καθώς και για τους ανθρώπους που προσπαθούν έξω απ’ αυτές.
Ζητάμε από την πολιτεία να μην κάνει καμία περικοπή σε προγράμματα απεξάρτησης και να μην διαλέξει εύκολες και γρήγορες λύσεις. Πιστεύουμε πως μια υγιής κοινωνία, έστω και μέσα από οικονομικές δυσκολίες, θα πρέπει να φροντίζει τους ανθρώπους που έχουν πρόβλημα και να μην τους κρατά στη χρήση.
Η ΚΡΑΥΓΗ ΜΑΣ ………….
ΚΡΑΥΓΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΞΥΠΝΑΕΙ ΔΙΑ ΠΑΝΤΩΣ ΤΗΝ ΕΝΟΧΗ ΤΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ\”