Το όνομά του και η επιστημονική ονομασία «Crotalus» προέρχονται από το κρόταλο που έχει στην άκρη της ουράς του, ένα όργανο από κερατίνη που αποτελείται από φολίδες, χαλαρά συνδεδεμένες μεταξύ τους.

Ο ρόλος του είναι να προειδοποιεί τα μεγάλα θηλαστικά για την παρουσία του, ώστε να μην τον πατήσουν. Από τη γέννησή τους οι κροταλίες μπορούν να εγχύσουν δηλητήριο στο θύμα τους, καθορίζοντας την ποσότητά του. Αφήνουν μεγάλη ποσότητα δηλητηρίου όταν πρόκειται για τροφή, ενώ για άμυνα αφήνουν ελάχιστο.

Ο εντοπισμός των θυμάτων τους γίνεται ακόμα και στο σκοτάδι, λόγω της θερμότητας που εκπέμπει το θύμα -ο κροταλίας την αντιλαμβάνεται με το ειδικό αισθητήριο όργανο που βρίσκεται μεταξύ των οφθαλμών και των ρουθουνιών του. Ζευγαρώνουν την άνοιξη, όταν ξυπνούν από τη χειμερία νάρκη. Το θηλυκό κρατά παθητική στάση κατά τη διαδικασία της ερωτικής πράξης, ενώ το αρσενικό σύρεται με τραντάγματα πάνω στο θηλυκό, τινάζοντας ταυτόχρονα τη γλώσσα του.

Το θηλυκό ανασηκώνει την ουρά του κι έτσι επιτυγχάνεται η διείσδυση. Είναι ωοζωοτόκα και τα αβγά επωάζονται μέσα στους γεννητικούς αγωγούς του θηλυκού. Η περίοδος κύησης διαρκεί 167 ημέρες. Ο τοκετός διαρκεί τρεις έως πέντε ώρες και γεννιούνται 10-20 φιδάκια. Τα μικρά θα τρυπήσουν τις λεπτές μεμβράνες των αβγών λίγο πριν από τον τοκετό και θα γεννηθούν ζωντανά, έτοιμα για την ανακάλυψη του νέου κόσμου.

(enet)