Κοινοτικοί παράγοντες ομολογούν ότι αυτός ο «ωμός εκβιασμός» των τραπεζών δεν συνιστά απειλή μόνο για την Ελλάδα αλλά προκαλεί κραδασμούς στο σύνολο της Ευρωζώνης και καθιστά απαραίτητη την ενίσχυση της κοινοτικής συνδρομής προς τη χώρα μας. Το θέμα θα κυριαρχήσει στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής που θα πραγματοποιηθεί στις 30 Ιανουαρίου.
Σύμφωνα με πηγές της Κομισιόν, οι κοινοτικοί ιθύνοντες επεξεργάζονται εναλλακτικό σενάριο που προβλέπει την αύξηση των κεφαλαίων προς τη χώρα μας, από 130 σε 160 δισ. ευρώ, καθώς απομακρύνεται ο εθελοντικός χαρακτήρας του PSI και δεν εξασφαλίζεται για την ώρα ικανοποιητικό υψηλό ποσοστό συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων.
Για το θέμα διεξάγονται πυρετώδεις συζητήσεις, κυρίως σχετικά με τον τρόπο εξασφάλισης αυτού του ποσού με τη λύση της παροχής εγγυήσεων από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης να κερδίζει έδαφος. Επίσης, εξετάζεται η δυνατότητα μεγαλύτερης εμπλοκής της ΕΚΤ, η οποία κατέχει ελληνικά ομόλογα αξίας 50 δισ. ευρώ και να αποφασιστεί νέα μείωση των επιτοκίων δανεισμού.
Σύμφωνα με πληροφορίες, παρά τις αρνητικές εξελίξεις, με την αποχώρηση των εκπροσώπων των τραπεζών από την Ελλάδα, το ΔΝΤ εξακολουθεί να ασκεί πιέσεις, ώστε να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις για το κούρεμα του ελληνικού χρέους σύντομα, ακόμη και αν δεν επιτευχθεί το υψηλό ποσοστό συμμετοχής προκειμένου να επέλθει ηρεμία στις αγορές.
Για τον λόγο αυτό και με δεδομένο ότι μικρότερη συμμετοχή των ιδιωτών θα έχει ως άμεση συνέπεια τη μικρότερη μείωση του ελληνικού χρέους από τα 100 δισ. ευρώ που συμφωνήθηκαν στη Σύνοδο Κορυφής του Οκτωβρίου, προωθείται τώρα αυτό το γενναίο «μαξιλάρι» για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας των δημοσίων οικονομικών της Ελλάδας. Μάλιστα, διατυπώνονται εκτιμήσεις ότι, ακόμη και αν επιτευχθεί ο στόχος για κούρεμα 50% και ελάφρυνση του ελληνικού δημοσίου χρέους κατά 100 δισ. ευρώ, θα απαιτηθούν ούτως ή άλλως 15 δισ. ευρώ.
Τις τελευταίες ημέρες διεξάγεται ένα σκληρό «μπρα-ντε-φερ» μεταξύ Ευρωζώνης και ιδιωτικών τραπεζών. Κοινοτικοί παράγοντες απειλούν ανοιχτά τις τράπεζες να αποδεχτούν το κούρεμα του ελληνικού χρέους, καθιστώντας σαφές ότι η επιβολή της αναγκαστικής αναδιάρθρωσης δεν είναι «μπλόφα». Οι εκπρόσωποι απαντούν το αυτονόητο: «Οσο μεγαλώνει το κούρεμα, τόσο μειώνεται ο εθελοντικός χαρακτήρας της συμμετοχής μας».
Πηγές της Επιτροπής σημείωναν ότι το ζητούμενο στη λύση που θα δοθεί είναι να διασφαλίζεται το γράμμα και το πνεύμα των αποφάσεων του Οκτωβρίου για κούρεμα 50% και μείωση του ελληνικού χρέους κατά 100 δισ. ευρώ.
Oμως, όπως διευκρίνιζαν, ασκούνται πιέσεις ώστε να δεχθούν οι τράπεζες κούρεμα 50% στην ονομαστική αξία των ομολόγων που σε πραγματικούς όρους θα επιφέρει υψηλότερες απώλειες για τους ομολογιούχους της τάξης του 60-70%. Αγκάθι παραμένει η απαίτηση των τραπεζιτών, σε περίπτωση που η όλη επιχείρηση θεωρηθεί πιστωτικό γεγονός, να έχουν οι ομολογιούχοι προνομιακή θέση στην αποζημίωσή τους έναντι άλλων πιστωτών.
Αντίθετα, φαίνεται πως έχουν εξασφαλιστεί ικανοποιητικές πρόνοιες σχετικά με τα ασφάλιστρα κινδύνου, καθώς εκτιμάται ότι ενδεχόμενη ενεργοποίησή τους δεν θα προκαλέσει πιστωτικό γεγονός διαρκείας και το συνολικό κόστος δεν αναμένεται να υπερβεί τα 4 δισ. ευρώ, τα οποία σε σύγκριση με το δυσθεώρητο ύψους του ελληνικού χρέους χαρακτηρίζεται αντιμετωπίσιμη εξέλιξη.
Οι ίδιες πηγές υπογράμμιζαν ότι είναι υψίστης σημασίας να επιλυθούν μέσα στις επόμενες εβδομάδες τα θέματα του PSI και του νέου δανείου, ώστε να καμφθούν οι ανησυχίες σχετικά με την Ιταλία και την Ισπανία μετά την υποβάθμιση ευρωπαϊκών χωρών και κυρίως της Γαλλίας. Εξέλιξη η οποία όπως σημείωναν, είναι απόλυτα προς το συμφέρον της Ελλάδας, καθώς σε ενδεχόμενη διάδοση της κρίσης σε Ρώμη και Μαδρίτη θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι η Αθήνα «δεν θα αφεθεί στην τύχη της».
Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον πιέζουν την Αθήνα να ολοκληρώσει το συντομότερο δυνατόν τις συζητήσεις με τους εκπροσώπους των τραπεζών, προκειμένου να υπάρξει ξεκάθαρη εικόνα για τις πραγματικές ανάγκες της Ελλάδας και να δρομολογηθούν τάχιστα οι εξελίξεις σχετικά με τη νέα δανειακή σύμβαση. Στην κοινοτική πρωτεύουσα έχει γίνει σαφές ότι ΔΝΤ και ΗΠΑ θα εμπλακούν περισσότερο στις προσπάθειες επίλυσης της κρίσης χρέους μόνον υπό τον όρο ότι η Ευρωζώνη θα στείλει τα κατάλληλα πειστικά μηνύματα για την αποφασιστικότητά της να δώσει λύσεις.
imerisia.gr