Στην τότε ελληνική αποστολή συμμετείχαν εκτός από το μοναδικό τριτοετή φοιτητή, άλλοι τρεις, νέοι επιστήμονες, μεταπτυχιακοί, διδακτορικοί και μεταδιδακτορικοί φοιτητές, που είχαν φοιτήσει στο Φυσικό του Πανεπιστημίου Κρήτης. Ο λόγος για έναν 24χρονο, μεταπτυχιακό φοιτητή σήμερα του Φυσικού, τον Άγγελο Τζέτζια, από τα Χανιά, ο οποίος στη μέχρι τώρα επιστημονική του πορεία, διατηρεί και τον «τίτλο» του Έλληνα φοιτητή, που κατάφερε να τελειώσει, ένα από τα πιο δύσκολα τμήματα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στην Ελλάδα, στα τρία χρόνια, αντί στα πέντε που συνήθως ολοκληρώνει τις σπουδές του, ο μέσος φοιτητής.
Για την εμπειρία του να συνομιλείς με νομπελίστες, ο Άγγελος Τζέτζιας, που ενδιαφέρεται για την κοσμολογία, και έχει ήδη στο φάκελό του δημοσίευση σε επιστημονικό περιοδικό, μιλά στο Flashnews.gr
«Ενδιαφερόμενοι απ\’ όλο τον κόσμο κάνουν αιτήσεις για τη συγκεκριμένη διοργάνωση, οι οποίες αξιολογούνται από μια ειδική επιτροπή. Από την Ελλάδα δεν υπήρχαν συχνά συμμετοχές και ο γνωστός Έλληνας καθηγητής Δημήτρης Νανόπουλος, απευθύνθηκε σε όλα τα Τμήματα Φυσικής, ζητώντας να προτείνουν φοιτητές για να συμμετάσχουν στο συνέδριο. Έτσι προτάθηκα εγώ από τους καθηγητές μου και πήρα συστατική επιστολή από δικό μου καθηγητή στο Φυσικό και από τον κ. Νανόπουλο. Στη συνέχεια, με επέλεξε η επιτροπή».
Στη συγκεκριμένη διοργάνωση υπήρχαν κι άλλες συμμετοχές από το Πανεπιστήμιο Κρήτης;
«Ναι, ήμουν ο μόνος προπτυχιακός φοιτητής, γιατί τότε ήμουν στο τρίτο έτος, αλλά υπήρχαν άλλοι τρεις ακόμη στην ομάδα, που ήταν όμως μεταπτυχιακοί και διδακτορικοί φοιτητές. Όλοι είχαν σχέση με το Φυσικό του Πανεπιστημίου Κρήτης. Επίσης, υπήρχαν άλλοι δύο Έλληνες, οι οποίοι όμως συμμετείχαν με τα πανεπιστήμια της Γερμανίας, στα οποία σπούδαζαν».
Τι ήταν αυτό που σε εντυπωσίασε περισσότερο από τη συγκεκριμένη διοργάνωση;
«Καθένας από τους νομπελίστες έδινε χωριστή διάλεξη πάνω στο αντικείμενό του. Οι διαλέξεις αυτές ήταν πολύ εξειδικευμένες. Κάποιες απ\’ αυτές πραγματικά δεν μπορούσες να τις παρακολουθήσεις και κάποιες άλλες ήταν περισσότερο κατανοητές. Το εντυπωσιακότερο για μένα ήταν ότι στο περιθώριο των εργασιών, μπορούσες πολύ εύκολα να προσεγγίσεις τους κορυφαίους αυτούς επιστήμονες και να συζητήσεις μαζί τους, για τη φυσική και τον κόσμο γενικότερα».
Πώς είναι από τόσο κοντά, ένας επιστήμονας που έχει τιμηθεί με βραβείο Νόμπελ;
«Είναι πολύ ενδιαφέροντες, αλλά κυρίως πολύ απλοί άνθρωποι. Είναι προσιτοί, και εύκολα προσεγγίσιμοι. Είναι πολύ πιο απλοί, ακόμη και σε σύγκριση με κάποιους άλλους που δεν έχουν καταφέρει τόσα πολλά στη ζωή τους. Για παράδειγμα, έτυχε κάποιος απ\’ αυτούς, να θέλει να του μιλάμε στον ενικό».
Τα μαθητικά σου χρόνια, τα έζησες στα Χανιά. Στο Ηράκλειο πώς βρέθηκες;
«Το Φυσικό Κρήτης ήταν η μοναδική μου επιλογή στο μηχανογραφικό δελτίο, όταν έδινα πανελλήνιες και το επέλεξα γιατί ήξερα ότι θα περνούσα. Ήμουν δεύτερος ή τρίτος στη σειρά εισαγωγής. Η φυσική μου άρεσε πάντα και από πολύ μικρός ήθελα να ασχοληθώ είτε με τη φυσική είτε με τα μαθηματικά. Μου άρεσε πολύ να σκέφτομαι και να λύνω προβλήματα. Είχα συμμετάσχει και σε διαγωνισμούς της Μαθηματικής Εταιρίας μερικές φορές, χωρίς όμως να έχω κάνει ιδιαίτερη προετοιμασία για το συγκεκριμένο σκοπό».
Γιατί επέλεξες το Πανεπιστήμιο Κρήτης για τις σπουδές σου;
«Έτσι, με είχαν συμβουλεύσει. Το είχα ψάξει και με είχαν πληροφορήσει ότι είναι σχετικά καινούργιο τμήμα, ότι οι καθηγητές είναι νέοι και έχουν πολλή όρεξη, και είναι και ένα από τα καλύτερα της Ελλάδας. Δεν γνωρίζω τι γίνεται στα άλλα πανεπιστήμια, αλλά απ\’ αυτό που βίωσα ως προπτυχιακός φοιτητής στο Φυσικό Κρήτης, διαπίστωσα στην πράξη τη φήμη του. Ισχύει ότι τους καθηγητές μπορείς να τους δεις από κοντά και να τους μιλήσεις και αν διαπιστώσουν ότι έχεις πράγματι ενδιαφέρον για τις σπουδές σου, σε βοηθάνε».
Λέγεται πως είναι από τα πιο δύσκολα τμήματα Φυσικής στην Ελλάδα.
«Έχει να κάνει με σένα τον ίδιο. Αν σου αρέσει πραγματικά αυτό που κάνεις και θέλεις να προχωρήσεις τις σπουδές σου, τότε τίποτα δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο».
Ολοκλήρωσες τις σπουδές σου στα τρία χρόνια, πράγμα που είναι ασυνήθιστο για τα ελληνικά δεδομένα…
«Τέλειωσα τις σπουδές μου στα τρία χρόνια, αλλά δεν μπορούσα να πάρω αμέσως το πτυχίο. Δεν ξέρω αν είναι η νομοθεσία, ή αν περιλαμβάνεται απλά στον εσωτερικό κανονισμό του τμήματος, πάντως αν και τυπικά είχα ολοκληρώσει τις σπουδές μου στα τρία χρόνια, έπρεπε να περιμένω ένα ακόμη χρόνο για να πάρω το πτυχίο μου».
Πώς το κατάφερες αυτό;
«Σε κάθε εξεταστική, αντί να δίνω τέσσερα μαθήματα που είναι το σύνηθες, εγώ έδινα έξι ή επτά. Από τους αποφοίτους της δικής μου σειράς, ήμουν ο μόνος που πήρα το πτυχίο μου ακριβώς στα τέσσερα χρόνια, δηλαδή τον Ιούνιο. Ύστερα, το Σεπτέμβριο, αποφοίτησαν άλλοι τρεις – τέσσερις συμφοιτητές μου. Θα πρέπει να λάβετε υπόψη μας όμως, ότι χάσαμε και δύο εξεταστικές από καταλήψεις. Τώρα τελειώνω το μεταπτυχιακό μου, στο Φυσικό, και θέλω να παραδώσω ακόμη μία εργασία».
Σκέφτεσαι να ασχοληθείς με την έρευνα;
«Θα ήθελα να ασχοληθώ, αλλά μόνο με συγκεκριμένα πράγματα που μ\’ ενδιαφέρουν. Σε αυτή τη φάση τουλάχιστον είναι λίγο δύσκολο. Με ενδιαφέρει πολύ η κοσμολογία, που έχει να κάνει με την αρχή και την εξέλιξη του σύμπαντος. Έχω ήδη βγάλει ένα paper, που έχει δημοσιευθεί σε επιστημονικό περιοδικό, αλλά είναι λίγο δύσκολο να συνεχίσεις ερευνητικά, στον τομέα που μ\’ ενδιαφέρει εμένα. Είναι πολύ ανταγωνιστικός τομέας και προϋποθέτει όχι απλά να φύγω στο εξωτερικό, αλλά να παραμείνω εκεί και να μετακινούμαι κιόλας από χώρα σε χώρα.
Στο παρελθόν ήμουν σίγουρος ότι θα ήθελα, να ασχοληθώ με την ακαδημαϊκή καριέρα, αλλά τώρα είμαι ακόμη σε σκέψεις. Υπάρχει και η αβεβαιότητα της δουλειάς για το μέλλον. Η ακαδημαϊκή καριέρα δεν είναι κάτι που το απορρίπτω εντελώς, αλλά δεν είναι στα άμεσα σχέδιά μου. Θέλω να κάνω πρώτα τη θητεία μου, να ηρεμήσω λίγο και μετά να δω τι θα κάνω».
Έχεις σκεφτεί να διδάξεις στη Δευτεροβάθμια;
«Αν δεν ακολουθήσω ακαδημαϊκή καριέρα, δεν έχω κάτι άλλο να κάνω από το να γίνω καθηγητής στο σχολείο. Δεν με ελκύει πάντως ιδιαίτερα. Θα με ενδιέφερε περισσότερο να διδάξω κάποιον άνθρωπο που θα έχει διάθεση να μάθει. Και από την προσωπική μου εμπειρία ως μαθητής, διαπίστωσα ότι ειδικά στα σχολεία οι μαθητές δεν ασχολούνται. Κι εγώ για παράδειγμα, στο σχολείο, δεν ασχολούμουν καθόλου με τα φιλολογικά μαθήματα, γι\’ αυτό είμαι και ανορθόγραφος».