Πρόκειται για διπλή πρωτιά, αφού η κυρία Στέφη δεν είναι μόνο η πρώτη γυναίκα διευθύντρια των Φυλακών Κορυδαλλού, αλλά και η πρώτη γυναίκα που θα διευθύνει ανδρικές φυλακές, στοιχείο που δυσχεραίνει περισσότερο τον ρόλο της. Αγνωστο αν θα εξελιχτεί σε έναν θηλυκό Μπρουμπέικερ, τον ομώνυμο διευθυντή αμερικανικής φυλακής, που υποδύθηκε δεξιοτεχνικά ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ. Σύμφωνα με το σενάριο, ο Μπρουμπέικερ -προκειμένου να αλλάξει τα κακώς κείμενα σε ένα σωφρονιστικό ίδρυμα- προσποιήθηκε τον κρατούμενο για να διαπιστώσει από πρώτο χέρι τι συνέβαινε πίσω από τα κάγκελα. Αν και τέτοιες πρακτικές δεν έχουν θέση στην πραγματικότητα -και δη στην ελληνική-, αυτό για το οποίο δηλώνουν σίγουροι όσοι γνωρίζουν την κυρία Στέφη είναι η αποφασιστικότητά της να ανατρέψει τη θλιβερή κατάσταση που επικρατεί στην πιο γνωστή φυλακή της χώρας.

«Ξέρετε τι θα πει Κορυδαλλός;» ρωτάνε χωρίς να περιμένουν απάντηση όσοι εργάζονται στο μεγαλύτερο σωφρονιστικό κατάστημα της χώρας. «Δεν είναι παίξε γέλασε… Αυτή η γυναίκα, όμως, μπορεί να βάλει τα γυαλιά σε πολλούς άντρες», υποστηρίζουν όσοι γνωρίζουν τη νέα διευθύντρια. Η κυρία Στέφη, προσωπική επιλογή του υφυπουργού Δικαιοσύνης κ. Γιώργου Πεταλωτή, φαίνεται πως έχει την πλήρη στήριξη τόσο των παλιών όσο και των νέων υπαλλήλων του Κορυδαλλού. Στήριξη που δεν έχει να κάνει μόνο με την άρτια κατάρτιση που διαθέτει για τη στελέχωση της συγκεκριμένης θέσης, αλλά κυρίως με το παρελθόν της, αφού η ίδια ήδη από την παιδική της ηλικία είναι πλήρως εξοικειωμένη με τα γραφεία των φυλακών.

Το επώνυμό της είναι πολύ γνωστό στους διαδρόμους του Κορυδαλλού, σχεδόν ιστορικό. Ο Γιώργος Στέφης, πατέρας της σημερινής διευθύντριας του σωφρονιστικού καταστήματος, υπήρξε για πολλά χρόνια διευθυντής στις Φυλακές Κορυδαλλού. Ανθρωπος που γνωρίζει από πρώτο χέρι το συγκεκριμένο σωφρονιστικό κατάστημα θυμάται: «Οι παλιοί ξέρουμε τη Μαρία. Από παιδί έλεγε ότι κάποια μέρα θα δουλέψει και εκείνη εδώ. Ο πατέρας της την έφερνε στη φυλακή για να εξοικειώνεται με το περιβάλλον. Φανταστείτε ένα κοριτσάκι να περιφέρεται ανάμεσα σε σκληρούς κρατούμενους και κελιά. Κανείς βέβαια δεν την πείραζε. Μπορεί να σας ξενίζει αυτό, αλλά είναι κάτι που το συνηθίζουν όσοι εργάζονται σε τέτοιο περιβάλλον. Μαθαίνουν τα παιδιά τους σε τι χώρο εργάζονται ώστε να μπορούν να διαχωρίζουν το καλό από το κακό από πολύ μικρή ηλικία.

Η Μαρία αξίζει να βρίσκεται σε αυτή τη θέση». Εχοντας ουσιαστικά μεγαλώσει μέσα στις φυλακές, η σημερινή διευθύντρια απέκτησε όχι μόνο εξοικείωση αλλά και πρώιμη εμπειρία που την απάλλαξε από τυχόν διλήμματα για την επαγγελματική της σταδιοδρομία. Ακόμη και ως φοιτήτρια στη συνέχεια, μοίραζε τον χρόνο της ανάμεσα στη Νομική, όπου σπούδαζε Πολιτικές Επιστήμες, και στον Κορυδαλλό, κάνοντας ουσιαστικά, έστω και άτυπα ακόμα, την… πρακτική της στο πλευρό του πατέρα της. Τελικά την έκανε και τυπικά, αφού μόλις τελείωσε τις σπουδές της ακολούθησε η πρακτική της στο Τμήμα Διοίκησης των Φυλακών Κορυδαλλού. Κάπως έτσι μυήθηκε από πολύ νωρίς στα σωφρονιστικά κατατόπια μαθαίνοντας να επιβιώνει σε έναν σκληρό χώρο, όπου οι συναισθηματισμοί και οι αβρότητες, αν δεν είναι παντελώς απόντα, πρέπει τουλάχιστον να καμουφλάρονται επιδέξια. Με αντικείμενο την εκτέλεση ποινών και τα θέματα αλλοδαπών, η κυρία Στέφη θα περάσει επίσης και από το πόστο των μεταγωγών κρατουμένων για λόγους υγείας. Η πρώτη ουσιαστική επαγγελματική της διάκριση όμως θα έρθει λίγο πριν από το 2010, όταν αναλαμβάνει καθήκοντα διευθύντριας στο Νοσοκομείο Κρατουμένων του σωφρονιστικού ιδρύματος.

Αυστηρή πειθαρχία

«Ατομο συγκεντρωτικό, οργανωτικό και με μάχιμη προϋπηρεσία σε φυλακές που ελάχιστοι έχουν να επιδείξουν», λένε χαρακτηριστικά οι συνάδελφοί της. Από τη μεριά τους, οι κρατούμενοι έμαθαν επίσης από νωρίς να μην μπερδεύουν τη θηλυκή της υπόσταση με την επαγγελματική της ιδιότητα, κάνοντας το σφάλμα να τη θεωρούν του χεριού τους. «Είναι ευγενική και τυπική, αλλά αν κάνεις το λάθος και μπλέξεις μαζί της θα βρεθείς στο Πειθαρχείο», λέει ένας από τους πιο γνωστούς κρατουμένους των φυλακών. Το γεγονός ότι κανένας κρατούμενος δεν θέλει να μιλήσει επώνυμα για τη νέα διευθύντρια δείχνει ότι η κυρία Στέφη κάθε άλλο παρά θεωρείται «διαχειρίσιμη». Η φήμη άλλωστε ότι θέλει να επιβάλει την αυστηρή πειθαρχία και τήρηση των κανονισμών έχει ήδη εξαπλωθεί και κανείς δεν θέλει να το διαπιστώσει εμπράκτως. Και εφόσον ο κανονισμός προβλέπει ότι «οι κρατούμενοι δεν μιλούν στα μέσα ενημέρωσης χωρίς άδεια», τότε κι αυτοί δεν μιλούν. Κάποτε τον κανόνα αυτό όλοι τον παρέβλεπαν. Με τη νέα διευθύντρια, όμως, η παράβλεψη είναι πια εξαίρεση…

Και από τον κανόνα δεν εξαιρείται ούτε η ίδια. Στο αίτημα του «ΘΕΜΑτος» για μια συνέντευξη η απάντηση της κυρίας Στέφη ήταν κοφτερή σαν μαχαίρι: «Εδώ, κυρία μου, είναι φυλακές, δεν κάνουμε δηλώσεις». Στάση που δεν άλλαξε ούτε όταν δόθηκε ειδική άδεια από το υπουργείο Δικαιοσύνης…

 Η άκαμπτη στάση της δεν είναι άσχετη από τη δυσκολία του ρόλου να είσαι γυναίκα διευθύντρια σε ανδρικές φυλακές. Αν ο συνδυασμός καριέρας και οικογένειας είναι δύσκολος για την πλειονότητα των γυναικών, στην περίπτωση της κυρίας Στέφη γίνεται ακόμα δυσκολότερος δεδομένων των συνθηκών της δουλειάς της. Δεν είναι απλώς ένα διευθυντικό στέλεχος σε μια ανδροκρατούμενη εταιρεία που θα πρέπει να επιβληθεί στους κοστουμαρισμένους υπαλλήλους της με δυναμισμό. Το πρωί η κυρία Στέφη φοράει το αυστηρό της ταγιέρ -και το ακόμη αυστηρότερο ύφος της- και προσπαθεί να επιβάλλει τάξη και πειθαρχία στο σκληρό περιβάλλον μιας φυλακής, αντιμετωπίζοντας κατάδικους, ισοβίτες, κάθε καρυδιάς καρύδι… Το βράδυ, όμως, πρέπει να μεταμορφωθεί σε μια γλυκιά σύζυγο και στοργική μητέρα, αφήνοντας έξω από την πόρτα τους νόμους της φυλακής. Με φόντο, όμως, τα σίδερα του Κορυδαλλού, το προσωπείο της γυναίκας… killer είναι το μόνο που μπορεί να εξασφαλίσει όχι μόνο την επιβίωση αλλά και την επιβολή.

Το πρώτο και πιο σημαντικό πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει και να λύσει η νέα διευθύντρια είναι η ασφυκτική κατάσταση στον Κορυδαλλό, με τους κρατουμένους να είναι κυριολεκτικά στοιβαγμένοι. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή τη στιγμή οι Φυλακές Κορυδαλλού αδυνατούν να παραλάβουν έστω και έναν κρατούμενο, αφού από τον περασμένο Ιανουάριο με ανακοίνωση του υπουργείου Δικαιοσύνης το σωφρονιστικό κατάστημα είναι υπερπλήρες. Και φυσικά αυτό δεν είναι το μόνο πρόβλημα που η ίδια θα κληθεί να αντιμετωπίσει. Οπως άλλωστε λέει και η παροιμία, «δεν υπάρχουν άσχημοι έρωτες, όπως δεν υπάρχουν ωραίες φυλακές». Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για τις Φυλακές Κορυδαλλού….

protothema.gr