Πρόκειται για ένα πολιτικό αγώνα, που όπως ήδη ακούστηκε είναι ένας πολιτικός αγώνας που έχει για το ΠΑΣΟΚ δύο ισότιμα μέτωπα που οριοθετούν τη δική του θέση, αλλά και διακρίνουν δικά του συγκριτικά πλεονεκτήματα.

Θα κοιτάξουμε λοιπόν τους πολίτες στα μάτια και θα συζητήσουμε μαζί τους στη βάση κάποιων πολύ λογικών, απλών, αλλά και αυταπόδεικτων νομίζω απόψεων και επιχειρημάτων.

· Ναι θα αναγνωρίσουμε την ευθύνη μας και αρνητικές όψεις του παρελθόντος μας σε όλη την ιστορική μας διαδρομή. Όπως και τις αδυναμίες και τα λάθη μας σε πολιτικό και διαχειριστικό επίπεδο τα δυόμιση τελευαταία χρόνια. Αλλά ταυτόχρονα θα αναδείξουμε ότι σήμερα δεν είναι η ώρα της απόδοσης αναδρομικά των ευθυνών, αλλά η ώρα της συζήτησης για το μέλλον και τη σημασία που έχει για το τι λέει ο καθένας για το σήμερα και το αύριο της πατρίδας μας, της κοινωνίας μας, των πολιτών.

· Θα ισχυριστούμε ότι είμαστε εμείς οι μόνοι που έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα του πραγματικού προβλήματος της χώρας, των δυσκολιών διαχείρισης και υπέρβασής του. Βαθιά γνώση του ευρωπαϊκού περιβάλλοντος, των συσχετισμών του, της αντίληψης που επικρατεί στα ευρωπαϊκά φόρα, στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γιατί είμαστε εμείς που το ζήσαμε όλο το έργο. Μέσα και έξω από τη χώρα τα δύο τελευταία χρόνια.

· Θα αναδείξουμε ότι στις δικές μας θέσεις πλησιάζουν ο ένας μετά τον άλλο. Άλλοι με θεαματικές αναδιπλώσεις και άλλοι με προσεκτικές, αλλά ιδιαίτερα ορατές ήδη μετατοπίσεις. Ας αναλογιστεί κανείς, ότι το ΠΑΣΟΚ στο βασικό περίγραμμα της κατεύθυνσης της πολιτικής του θέσης για το κεντρικό πρόβλημα της κρίσης και της υπέρβασής του, είναι το μόνο κόμμα που έχει μία σταθερή πορεία.

Η ΝΔ ήρθε εκ των υστέρων και επιχειρεί να ταυτιστεί, χωρίς να πάρει το αντίστοιχο κόστος, με τη δική μας προσπάθεια, αναγνωρίζοντας την αναγκαιότητά της και σε κραυγαλέα αντίθεση και αντίφαση με όσα πριν από λίγους μόλις μήνες ισχυριζόταν.

Αλλά ακόμα και αυτοί που είναι καβάλα στο καλάμι εκλογικού αποτελέσματος της 6ης Μαΐου αισθάνθηκαν ήδη την ανάγκη να αρχίζουν να στρογγυλεύουν τη λεβεντιά τους, τη τζάμπα μαγκιά τους, τους ψευτοπαλικαρισμούς τους και να διολισθαίνον μέρα με τη μέρα, βδομάδα με τη βδομάδα και αυτό θα συνεχιστεί μέχρι τις εκλογές, σε θέσεις οι οποίες καμία σχέση δεν έχουν με το πλαίσιο πολιτικής αλλοφροσύνης, όπως αυτό παρουσιαζόταν πριν τις εκλογές στις 6 του Μάη.

· Πρέπει επίσης να αναδείξουμε ότι η περιβόητη αλλαγή πολιτικών συσχετισμών που όλοι προσδοκούμε και κάποιοι επιχειρούν πολιτικά να την προεξοφλήσουν και να την προεισπράξουν, θα είναι μια αλλαγή πολιτικών συσχετισμών που θα προέλθει- αν και όταν και στο βαθμό που θα προέλθει- από τις δυνάμεις της δικής μας ευρωπαϊκής πολιτικής οικογένειας. Δηλαδή του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος και όχι βέβαια από τις δυνάμεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος που είναι η αντίστοιχη πολιτική ευρωπαϊκή οικογένεια της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί αυτή είναι η οικογένεια της κας Μέρκελ, του κου Σαρκοζί, του κου Κατάινεν, του Ρούτε, οι οποίοι είναι οι εκπρόσωποι αυτής της μονολιθικής νεοφιλελεύθερης οικονομικής αντίληψης σ5ην ευρωπαϊκή, οικονομική διακυβέρνηση. Και ούτε βέβαια, από τα αριστερά κόμματα του πολιτικού περιθωρίου στα αντίστοιχα κράτη-μέλη που είναι οι ομογάλακτοι του κου Τσίπρα και οι οποίοι στις περισσότερες χώρες δεν εκπροσωπούνται καν στα εθνικά κοινοβούλια των κρατών-μελών.

· Αλλά ακόμα και στο ηγετικό επίπεδο, στη σύγκριση των επικεφαλής των κομμάτων ποιος άραγε-ανεξάρτητα τι κόμμα ψήφισε στις 6 του Μάη- θα αισθάνεται πιο ασφαλής και πιο ήσυχος, βλέποντας στη Σύνοδο Κορυφής ή στο Eurogroup ή σε οποιοδήποτε διεθνές φόρουμ το Βαγγέλη Βενιζέλο και πόσο ήσυχος θα αισθάνεται, βλέποντας την ίδια εικόνα αλλά σε αυτό το τραπέζι να κάθεται ο Αντώνης Σαμαράς ή ο Αλέξης Τσίπρας.

· Επίσης όλοι καταλαβαίνουν, ανεξάρτητα να δεν το λένε, ότι στις 18 Ιουνίου, ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος, κυβέρνηση στη χώρα δεν θα μπορεί να συγκροτηθεί χωρίς το ΠΑΣΟΚ. Αυτό ίσως είναι η μεγάλη δική μας κατάρα. Αλλά και η δική μας ευθύνη.