Τα σοβαρά προβλήματα στον ισπανικό τραπεζικό κλάδο και η δυσχερής θέση των ελληνικών τραπεζών που κινδυνεύουν να «στεγνώσουν» από κεφάλαια, πολλαπλασιάζουν τον κίνδυνο μετάστασης της κρίσης φαίνεται πως δίνει μια νέα ώθηση στις προτάσεις για μια νέα συμφωνία διάσωσης των προβληματικών τραπεζών, προτάσεις που ήδη έχουν καθυστερήσει να ανακοινωθούν.
Η Κομισιόν θα ανακοινώσει στις 6 Ιουνίου τους νέους κανόνες που προτείνει για την διακυβέρνηση των τραπεζών, σύμφωνα με τους οποίους θα δίνεται στις εθνικές κυβερνήσεις και στα εποπτικά όργανα η δυνατότητα «επιθετικών παρεμβάσεων», ακόμα και η ευχέρεια να αναλαμβάνουν τον έλεγχο προβληματικών τραπεζών, ακόμα και η δυνατότητα διάσπασής τους με τους μετόχους να αναλαμβάνουν το «προβληματικό» και ζημιογόνο κομμάτι τους! (δείτε εδώ: http://www.reuters.com/article/2012/05/29/us-eu-banks-idUSBRE84S0X120120529)
Εφόσον αυτό το προσχέδιο κανονισμού υιοθετηθεί από τις χώρες μέλη της ΕΕ, θα αποτελέσει το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα για τη δημιουργία ενός πανευρωπαϊκού μηχανισμού, ενός είδους Ταμείου, που θα εποπτεύει τις τράπεζες και κυρίως θα μπορεί να τις χρηματοδοτεί, να τις «διασώζει» σε περίπτωση ανάγκης. Κάτι που πολλάκις έχει ζητήσει η ΕΚΤ θεωρώντας το «κρίσιμης σημασίας στοιχείο» για μια «τραπεζική ενοποίηση» της ΕΕ.
Με βάση τις προτάσεις της Κομισιόν ο συγκεκριμένος κανονισμός θα μπορεί να τεθεί σε ισχύ από το 2014 και μεταξύ άλλων θα υποχρεώνει τις χώρες-μέλη να είναι προετοιμασμένες για την περίπτωση κατάρρευσης μιας τράπεζας στην Ευρωζώνη. Κάτι που θα επιτύχουν δημιουργώντας με τη σειρά τους ένα κεφάλαιο που θα προέλθει από την επιβολή ενός ποσοστιαίου «τέλους», ύψους 1%, στα αποθεματικά των εγχώριων τραπεζών. Αυτά τα κεφάλαια θα μπορούν ανά πάσα στιγμή να χρησιμοποιηθούν ως δάνεια, ή εγγυήσεις, για χρήση από μια προβληματική τράπεζα.
Σε κάθε περίπτωση το προσχέδιο της Κομισιόν για το «τραπεζικό ταμείο» δεν προβλέπει άμεση υιοθέτηση των νέων κανονισμών, αλλά ενθαρρύνει σαφώς τους «στενότερους δεσμούς» μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών μελών.
Κι αυτό γιατί μια δημιουργία «κοινών αποθεματικών» θα σήμαινε πως σε περιπτώσεις ανάγκης βρετανικά κεφάλαια θα χρησιμοποιούνταν για τη διάσωση παραδείγματος χάριν μιας γαλλικής τράπεζας.
Όπως είναι αναμενόμενο πάντως αυτός ο κανονισμός θα συναντήσει έντονες αντιδράσεις από χώρες όπως η ίδια η Βρετανία, που αρνείται κάθε «κοινή διαχείριση» στην τραπεζική της αγορά, ή από τη Γερμανία, που αντιτίθεται σε κάθε προοπτική περαιτέρω χρηματοδότησης προβληματικών κρατών. Ενίοτε και τραπεζών …