Κατ\’ αρχάς, πέραν των ανοήτων διλημμάτων \”μνημόνιο ή όχι\” και \”ευρώ ή δραχμή\”, η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος απεφάνθη πως η Ελλάδα πρέπει να μείνει όχι απλά στο Ευρώ αλλά πως όλες οι πολιτικές δυνάμεις (ή όσες θέλουν καλύτερα) πρέπει να εργαστούν για να οικοδομήσουν μια χώρα με περισσότερη διαφάνεια και κατανομή των βαρών. Θέλω να πιστεύω οτι ο μέσος Έλληνας δεν θέλει βέβαια νοικοκύρεμα των πάντων πλην του ιδίου και της οικογένειάς του. Όταν λέμε νοικοκύρεμα να εννοούμε για όλους.
Άν λοιπόν ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος θέλει να τα βρουν όσο γίνεται περισσότερα κόμματα για να νοικοκυρέψουν τη χώρα για να μην έχουμε κάθε τρεις και λίγο τους άχαρους τεχνοκράτες της Τρόϊκα να δείχνουν \”κίτρινες\” και \”κόκκινες\” κάρτες, η απόφαση του λαού πρέπει να γίνει σεβαστή.
Εδώ λοιπόν καλούνται τα κόμματα που διαθέτουν τον απαραίτητο Ευρωπαϊκό προσανατολισμό και τη μετριοπάθεια σε συνδυασμό με την καλή γνώση των διεθνών πραγμάτων και συσχετισμών, για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην πατρίδα.
Εξ\’ ορισμού αποκλείονται όσοι σκέπτονται την κυβερνητική θητεία ως εκπλήρωση προσωπικών τους φιλοδοξιών ή ευκαιρία για μπίζνες, κονέ και ρουσφέτια. Επίσης θα πρέπει να ξεχαστούν για τα επόμενα 2-3 χρόνια τουλάχιστον οι ανόητες διαφωνίες του στυλ \”δεν ψηφίζω το τάδε νομοσχέδιο διότι μου το απαγορεύει η συνείδησή μου\”.
Παρόμοιες ατάκες καλό θα ήταν να τις ξεχάσουν όλοι όσοι ορέγονται κυβερνητικές θέσεις ή έχουν λαχτάρα να δουν το κόμμα τους στην εξουσία. Η εποχή μας είναι απόλυτα χρηματοκεντρική και ανελέητη και δε σηκώνει κανένα αισθηματία άντρα ή γυναίκα που θα δακρύζει αν χρειαστεί να ψηφιστούν νέα επώδυνα μέτρα.
Όμως, και ιδού η ευκαιρία, αν όλοι οι συνεργαζόμενοι έχουν πάνω κάτω τις ίδιες απόψεις και ως εκπρόσωποι του έθνους δώσουν μονιασμένοι τον αγώνα τους με επιχειρήματα και όχι λαϊκισμούς, τότε η Γερμανία και οι δορυφόροι της θα κατανοήσουν οτι δεν είναι το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ που ζητούν χαλάρωση των μέτρων για ψηφοθηρικούς λόγους αλλά η θερμή επιθυμία ενός ολόκληρου λαού που θα προστεθεί στις φωνές της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας και όσων άλλων χωρών πληγούν από την κρίση στο μέλλον.
Ουσιαστικά, έτσι θα σφυρηλατηθεί η νέα Ευρώπη των Λαών. Με την κεντρική σκέψη και επιδίωξη οτι κουμάντο δεν κάνει μόνο η Μπούντεσμπανκ, η Μέρκελ, ο Σόϊμπλε και το ΔΝΤ.
Άν έχουν τέτοιο όραμα οι συνεργαζόμενοι, καλοστρατιά στην πρύμνη τους. Άν αρχίσουν σε λίγο οι προσωπικές ευαισθησίες και τα δράματα α λα Νίκος Ξανθόπουλος , \”μάνα συχώρα με, δεν αντέχω να ψηφίσω το νομοσχέδιο\” ή οι έριδες του στιλ \”εγώ γιατί δε θα γίνω υπουργός\”; και άλλα παρεμφερή, ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε να σκεπτόμαστε πως οι Μεγάλες Δυνάμεις, όπως παλιά, θα πρέπει να διορίσουν κανένα Αρμοστή μπας και παύσει η φαγωμάρα του έθνους για καναδυό αιώνες.
Μανόλης Μπουχαλάκης
Εκπαιδευτικός – Δημοσιογράφος
»