τρία χρόνια επιστρέφει στην Ελλάδα και γράφεται σε μια σχολή μαγειρικής. «Αυτό ήθελα να κάνω και δεν υπήρχε λόγος να κοροϊδεύω ούτε τον εαυτό μου ούτε τους δικούς μου ανθρώπους» λέει στο PEOPLE. «Ο Γιάννης από μικρός είχε τα δικά του πλάνα. Ήταν πολύ ώριμος και κατασταλαγμένος» συνεχίζει ο αδελφός του.

Και με τις γυναίκες έτσι λειτουργούσε πάντα. «Δεν θα έλεγα ότι ήμουν συγκρατημένος, απλά μεγάλωσα σε μια συντηρητική οικογένεια και ποτέ δεν κάναμε extreme πράγματα, αν εξαιρέσει κανείς μόνο κάτι μεθύσια ή το να καθυστερήσω να γυρίσω σπίτι, μετά τις 12.00 το βράδυ, που ήταν και το επιτρεπτό». «Εγώ, πάλι, ήμουν το ακριβώς αντίθετο!» λέει ο Παναγιώτης ξεσπώντας σε δυνατά γέλια, αφού «ήμουν κανονικός διάολος. Δεν ντρεπόμουν καθόλου με τις γυναίκες, ήμουν πιο αλητήριος και επαναστάτης.

Τώρα, βέβαια, έχω μαζευτεί αφού είμαι παντρεμένος και έχω και δύο παιδάκια. Με τον Γιάννη μπορεί να πλακωνόμασταν πού και πού, όμως πάντα είχαμε κοινή γραμμή –όπως και τώρα στη δουλειά– και πολλή αγάπη μεταξύ μας» ομολογεί καθώς πίνει μια γουλιά από το σκέτο φραπέ του. «Εγώ ήμουν αφοσιωμένος στη δουλειά και στους στόχους μου. Φυσικά, δεν είμαι πεσμένος με τα μούτρα στην καριέρα μου, όμως η προσωπική μου ζωή πήγε λίγο πίσω σε σχέση με την επαγγελματική.

yupi