Πάντως, ο υπουργός Οικονομικών εμφανίζεται προβληματισμένος για την ύπαρξη πιέσεων για χαλάρωση της δημοσιονομικής προσπάθειας.
«Τι θέλουν; Να απεμπολήσουμε την προοπτική να πετύχουμε πρωτογενές πλεόνασμα φέτος και να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε ένα κούρεμα του χρέους μας το 2014;» διερωτάται ο κ. Στουρνάρας.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, οι πιέσεις αφορούν εξαιρέσεις από το ενιαίο μισθολόγιο συγκεκριμένων κατηγοριών υπαλλήλων.
Την εκτίμηση ότι «η Ελλάδα βρίσκεται ακόμα σε ύφεση, ωστόσο η ανάκαμψη ίσως περιμένει στη γωνία» διατύπωσε το βρετανικό περιοδικό The Εconomist.
«Η Ελλάδα περιμένει να πετύχει ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 0,5% του ΑΕΠ. Η οικονομία θα αναπτυχθεί λίγο το 2014 και κατά περισσότερο από 2% το 2015» εκτιμά ο Economist.
Το αισιόδοξο κλίμα που καλλιεργείται από πλευράς κυβέρνησης ωστόσο, δεν συμμερίζεται ο πρώην υπουργός Αλέκος Παπαδόπουλος, ο οποίος σε άρθρο – παρέμβαση διατυπώνει τις απόψεις του για την πορεία της χώρας.
«Το συμφέρον της Ελλάδας είναι να παραμείνει στην Ευρωζώνη» αναφέρει ο Αλέκος Παπαδόπουλος, αν και προσθέτει πως πεποίθησή του είναι ότι «το πρόγραμμα οικονομικής και λειτουργικής ανάταξης, που συγκρότησε και επέβαλε ο τριμερής Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος, σε συνδυασμό με την απουσία εθνικής αυτενέργειας, την οδηγεί, παρά τα κύματα εισαγόμενης και εδωδίμως καλλιεργούμενης εσχάτως αισιοδοξίας, σε \’πλήρες τέλμα\’ εντός της επόμενης τριετίας».
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών επισημαίνει ότι για να αρχίσει η απομείωση του χρέους «απαιτούνται πρωτογενή πλεονάσματα σταθερά τουλάχιστον για μία επταετία σε ποσοστό πάνω από 5% του ΑΕΠ, καθώς και υψηλοί ρυθμοί πραγματικής ανάπτυξης. Είναι τουλάχιστον άκομψο και πρωτοφανές να προβάλλεται ως η νέα \’Μεγάλη Ιδέα του Έθνους\’ η επίτευξη κάποιου ελάχιστου πρωτογενούς πλεονάσματος, με τους γνωστούς τρόπους, και μάλιστα για ένα τρίμηνο!».
Ο Αλέκος Παπαδόπουλος σημειώνει ότι «στη χώρα μας έχει εγκατασταθεί το πνεύμα \”του ακαταμάχητου λαϊκισμού\”, που σε συνδυασμό με την καλλιέργεια του \”ατομισμού\” και ενός εγκαθιδρυμένου καταναλωτισμού, την έφερε, και δυστυχώς φοβάμαι ότι θα τη διατηρήσει για πολλά χρόνια ακόμη, σε καθεστώς \”Διεθνούς Ζητείας\”. Να εκλιπαρεί δηλαδή η χώρα νέες περικοπές χρέους, νέες παρατάσεις αποπληρωμής του, καθώς και νέα δάνεια. Και όλα αυτά να προβάλλονται ως οι νέες μέλλουσες \”επιτυχίες\” της χώρας. Αλλοίμονο!»
Ο ίδιος επισημαίνει: «Φοβάμαι ότι η μέχρι σήμερα εμπεδωμένη σ\’ αυτές [τις ηγέτιδες τάξεις της χώρας] κυρίαρχη κουλτούρα δεν μπορεί να κρατήσει τη χώρα στην Ευρωζώνη. Πρόκειται για μια σκληρή διαπίστωση, αλλά για να διασφαλιστεί Εθνικά αξιοπρεπής συμμετοχή στην Ευρωζώνη απαιτείται να συναντηθούν και να δράσουν και άλλες Κοινωνικές και Πνευματικές Δυνάμεις. Υπάρχουν.
»Είναι ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας που είναι απαλλαγμένος από ιδεολογήματα και είναι προικισμένος με τον ορθολογισμό των πραγμάτων και πιστεύει ότι η χώρα έχει συμφέρον να παραμείνει στην Ευρωζώνη. Δεν υποκύπτει στις \”ψυχρές αφαιρέσεις\” της πολιτικής, αλλά υιοθετεί το γνήσιο \”συναισθηματικό κριτήριο\” στις επιλογές του».
in.gr