Μία πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση για την κατάσταση στην Ελλάδα φιλοξενούν οι Financial Times από Έλληνα καθηγητή, τον Αριστείδη Χατζή, με τίτλο:
Κοιτάξτε την Ελλάδα. Μπορεί να γίνει η επόμενη Βαϊμάρη.
Όπως επισημαίνει ο καθηγητής, «από τις εκλογές του και μετά, στην Ελλάδα βροντά η ηχώ της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.
Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι η σύνθεση της ελληνικής Βουλής ήταν η χειρότερη στη σύγχρονη ιστορία.
Το κοινοβούλιο περιλαμβάνει σήμερα όλο το φάσμα απολυταρχισμού: Νεοναζιστές, Σταλινιστές και Μαοϊστές μαζί με ριζοσπαστικούς αριστερούς, λαϊκιστές δεξιούς και μια σειρά από υπερασπιστές παρανοϊκών θεωριών συνωμοσίας».
Παρόλα αυτά, τονίζει, η κατάσταση για πάνω από ένα χρόνο φαινόταν υποφερτή.
Η Ελλάδα είχε μία ισχυρή κυβέρνηση συνασπισμού που προσπαθούσε να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, να μειώσει τις δημόσιες δαπάνες και να ανορθώσει την οικονομία. Ωστόσο, προσθέτει, οι αποτυχίες ήταν περισσότερες από τις επιτυχίες.
Πρώτον, «οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις είτε απέτυχαν, είτε δεν έγιναν ποτέ. Οι λίγες που ήταν επιτυχείς είναι εύθραυστες», καθώς, όπως αναφέρει, τα περισσότερα μέλη της κυβέρνησης φοβούνται το πολιτικό κόστος και φοβούνται να συγκρουστούν με τα συμφέροντα. Μάλιστα, «πολλές σημαντικές κυβερνητικές θέσεις καταλαμβάνονται από ανεπαρκείς κομματικούς παράγοντες».
Ταυτόχρονα, αναφέρει ο συγγραφέας του άρθρου, η αντιπολίτευση έχει σπάσει κάθε ρεκόρ δημαγωγίας και λαϊκισμού, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει βιώσιμη λύση στη μέτρια κυβέρνηση.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο εξτρεμισμός ανθεί. Άλλωστε, όπως επισημαίνει, στην Ελλάδα η πολιτική βία δεν είναι άγνωστη από το 1974 και μετά. Τρομοκρατία, εξεγέρσεις, βίαιες συγκρούσεις ανάμεσα στα μέλη διαφορετικών κομμάτων.
Παρόλα, αυτά η Ελλάδα αυτή τη φορά ξεπέρασε τον εαυτό της.
Οι ψηφοφόροι όχι μόνο εμπιστεύτηκαν σε ένα νεοναζιστικό κόμμα, την Χρυσή Αυγή, σημαντική εκπροσώπηση στην ελληνική Βουλή, αλλά εξέλεξαν ένα κόμμα του οποίου τα μέλη (περιλαμβανομένων των ηγετών) ούτε καν προσπάθησαν να μεταμφιεστούν σε ειρηνικούς ακροδεξιούς.
Η Χρυσή Αυγή άρχισε να τραμπουκίζει τους πολιτικούς της αντιπάλους, αποκαλύπτοντας τα πραγματικά της χρώματα και τα ποσοστά της στις δημοσκοπήσεις εκτινάχθηκαν κοντά στο 15%.
Ταυτόχρονα παρουσιάστηκε ως αντισυστημικό κόμμα, ενώ τα μέλη της θεώρησαν ότι η παρουσία τους στη Βουλή τους έδωσε ασυλία.
«Πέρασαν την κόκκινη γραμμή όταν ένα μέλος τους δολοφόνησε τον αντιφασίστα ράπερ, Παύλο Φύσσα, σε μία καφετέρια μπροστά στους πελάτες και την αργή επέμβαση της αστυνομίας».
Ο συγγραφέας παρουσιάζει την αντίδραση της κυβέρνησης στη συνέχεια ως ωμή και αδέξια. Ωστόσο, όπως λέει, η πλάκα τελείωσε την περασμένη Παρασκευή με το μαφιόζικο χτύπημα στα γραφεία της Χρυσής Αυγής και την εν ψυχρώ δολοφονία δύο μελών του κόμματος.
«Ο αναγνώστης του άρθρου που δεν κατοικεί στην Ελλάδα θα πρέπει να έχει τρομοκρατηθεί», γράφει η εφημερίδα, αλλά επισημαίνει ότι όσοι όντως μένουν στην Ελλάδα είναι ήσυχοι και παρακολουθούν ως θεατές ποδοσφαιρικού αγώνα τα γεγονότα.
Στη συνέχεια αναφέρεται στην κατάσταση που επικρατεί σε άλλους τομείς, όπως για παράδειγμα, στα Πανεπιστήμια που παραμένουν εδώ και μήνες κλειστά, λόγω των απεργιών των διοικητικών υπαλλήλων.
Και καταλήγει: «Οι φοιτητές είναι απελπισμένοι και τρομαγμένοι, όπως και τα περισσότερα μέλη των πρυτανειών. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση και οι απεργοί είναι αποφασισμένοι να μην κάνουν πίσω. Η λέξη συμβιβασμός στα ελληνικά έχει αρνητικη χροιά.
Και ποιες είναι οι συνέπειες; Κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά. Υπάρχουν άλλα, πιο σημαντικά γεγονότα στις βραδινές ειδήσεις: Πολιτικές δολοφονίες».
newsbeast.gr