Σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα Πληροφοριακών Συστημάτων, Χ. Θεοχάρη, τίθεται σε εφαρμογή ειδικό επιχειρησιακό σχέδιο για τον φορολογικό έλεγχο Ελλήνων που έχουν ανοίξει λογαριασμό στο εξωτερικό και, μέσω πιστωτικών και χρεωστικών καρτών, προβαίνουν σε αγορές αγαθών και υπηρεσιών δεκάδων ή και εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ χωρίς να φαίνονται στην εφορία. Μάλιστα για να διασφαλίσουν τη «φορολογική τους ασυλία» προτιμούν χώρες-φορολογικούς παραδείσους (offshore), όπως το Γιβραλτάρ, τα νησιά Κέιμαν, η νήσος Μαν κ.ά.
Με αυτό τον τρόπο ξεφεύγουν από τα τεκμήρια διαβίωσης και το «πόθεν έσχες» και εμφανίζουν πλασματικά εισοδήματα που δεν ανταποκρίνονται στις δαπάνες και τον τρόπο διαβίωσής τους.
Η μέθοδος
Στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων συλλέγουν στοιχεία από ελληνικές τράπεζες αλλά και από διεθνείς τραπεζικές υπηρεσίες για τον τζίρο των καρτών εξωτερικού από Ελληνες.
Στη συνέχεια ταξινομούν τα ποσά των συναλλαγών ανάλογα με το ύψος τους και όπου εντοπίζουν μεγάλους και ασυνήθιστους τζίρους ζητούν από τα καταστήματα στοιχεία για να ταυτοποιήσουν τον συναλλασσόμενο.
Από κει και πέρα αντιπαραβάλλουν την κίνηση του «πλαστικού χρήματος» με τα δηλωθέντα εισοδήματα του κατόχου της κάρτας. Αν τα ποσά των συναλλαγών δεν δικαιολογούνται θα εφαρμοστεί η διάταξη του φορολογικού νόμου ο οποίος επιβάλλει φόρο έως και 45% στα κεφάλαια που εντοπίζονται από την εφορία και δεν έχουν δηλωθεί. Σημειώνεται ότι το ίδιο ισχύει και για τα ποσά που έχουν μεταφερθεί στο εξωτερικό και τα οποία εντοπίζονται μέσω των εμβασμάτων και δεν δικαιολογούνται από τις φορολογικές δηλώσεις.
Το δεύτερο πεδίο ελέγχου είναι η απόδοση του φόρου για τους τόκους που λαμβάνουν οι κάτοικοι Ελλάδας από καταθέσεις που διατηρούν εκτός συνόρων. Βάσει διακρατικών συμφωνιών, τα στοιχεία για τους τόκους αποστέλλονται στις ελληνικές αρχές. Στη συνέχεια διασταυρώνεται αν έχει αποδοθεί ο φόρος στην Ελλάδα (10% επί των τόκων). Αν δεν έχει αποδοθεί, βεβαιώνεται και επιβάλλονται και πρόστιμα.
Στο στόχαστρο βρίσκονται φορολογούμενοι μεγάλης οικονομικής επιφάνειας, δηλώνει ο κ. Θεοχάρης, και κάνει λόγο για ενδείξεις μεγάλης φοροδιαφυγής, υπογραμμίζοντας ότι οι διασταυρώσεις στοιχείων φορολογικού ενδιαφέροντος για τις κάρτες εξωτερικού εφαρμόσθηκε στη Σουηδία και είχε σημαντικά αποτελέσματα.
Στο υπουργείο Οικονομικών και έπειτα από προτροπές των εμπειρογνωμόνων του ΔΝΤ σήμανε συναγερμός, όταν έφθασαν πληροφορίες για πολλές συναλλαγές μεγάλης αξίας με πιστωτικές οι οποίες είχαν εκδοθεί από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που εδρεύουν σε υπεράκτια τραπεζικά κέντρα και χώρες που δεν διέπονται από το κοινοτικό καθεστώς και φημίζονται για τη σκληρότητα της νομοθεσίας περί τραπεζικού απορρήτου.
Σύμφωνα με στελέχη του υπουργείου Οικονομικών η ψήφιση διάταξης που επιτρέπει την πλήρη και με συνοπτικές διαδικασίες άρση του τραπεζικού απορρήτου έναντι των φορολογικών αρχών, λύνει τα χέρια του φοροελεγκτικού μηχανισμού.
Το μεγάλο όπλο στη μάχη κατά της φοροδιαφυγής με το «πλαστικό χρήμα» του εξωτερικού είναι το ηλεκτρονικό φακέλωμα των συναλλαγών (χρεωστικών, πιστωτικών, προπληρωμένων κ.ά.) που πραγματοποιείται με βάση τα στοιχεία που είναι υποχρεωμένες να αποστείλουν οι τράπεζες και οι συμβεβλημένες με τις τράπεζες επιχειρήσεις και αφορούν μεταξύ άλλων τον τριψήφιο κωδικό τράπεζας όπως ορίζεται από την Τράπεζα της Ελλάδος, τον ΑΦΜ και την επωνυμία της επιχείρησης, το πλήθος και την αξία συναλλαγών.
Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ
Σε θυγατρικές τραπεζών οι «αόρατοι» λογαριασμοί
Το «έξυπνο χρήμα» μέσω της χρήσης καρτών του εξωτερικού αποτελεί για πολλούς επιτήδειους ασφαλή μέθοδο για να κρύψουν εισόδημα και να αποφύγουν τον έλεγχο της εφορίας σύμφωνα με στελέχη του υπουργείου Οικονομικών, που επισημαίνουν ότι το τελευταίο διάστημα αυξάνεται ο αριθμός των φορολογούμενων που ανοίγουν τραπεζικούς λογαριασμούς σε offshore χώρες, χωρίς μάλιστα να τις επισκεφθούν.
Δεν είναι λίγοι οι τραπεζικοί όμιλοι του εξωτερικού, κυρίως βρετανικής προέλευσης, που με απλές και γρήγορες διαδικασίες παρέχουν τη δυνατότητα σε κατοίκους εξωτερικού, μεταξύ των οποίων και σε Ελληνες, να ανοίξουν τραπεζικούς λογαριασμούς μέσω των οποίων μπορούν να κάνουν αναλήψεις και αγορές στη χώρα που διαμένουν.
Πρόκειται για μια υπηρεσία που αρχικά απευθυνόταν στους πελάτες τους που για κάποιο σημαντικό χρονικό διάστημα θα έπρεπε να διαμένουν για διάφορους λόγους (π.χ. εργασία, διακοπές μεγάλης διάρκειας κ.ά.) στο εξωτερικό και οι οποίοι θα έπρεπε να έχουν πρόσβαση στα χρήματά τους στη χώρα καταγωγής τους. Στη συνέχεια η υπηρεσία επεκτάθηκε και δημιουργήθηκαν οι διεθνείς τραπεζικοί λογαριασμοί.
Οι πελάτες των τραπεζών μπορούν να ανοίξουν λογαριασμό και μέσω Ιντερνετ και η διαχείριση των χρημάτων μπορεί να γίνει από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου μέσω καρτών ή ακόμα και τηλεφωνικής και ιντερνετικής τραπεζικής εξυπηρέτησης, ενώ ανάλογα με τα εισοδήματά του ο πελάτης μπορεί να λάβει στεγαστικό δάνειο για την αγορά ακινήτου στο εξωτερικό.
Μάλιστα επειδή το κόστος είναι χαμηλότερο, οι λογαριασμοί ανοίγονται στις θυγατρικές μεγάλων τραπεζών που λειτουργούν σε offshore χώρες, όπως το Γιβραλτάρ, η νήσος Μαν και τα νησιά Τζέρσεϊ.
ethnos.gr