Ο κ. Βαλυράκης κατά τη διάρκεια της συνάντησης σημείωσε ότι η πολιτική διαχείριση των τελευταίων ετών δεν ήταν η καλύτερη, ενώ τόνισε ότι χρειαζόμαστε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης που να ανταποκρίνεται στα σημερινά δεδομένα. «Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να εξασφαλιστούν πρόσθετοι ευρωπαϊκοί οικονομικοί πόροι για να χρηματοδοτηθεί ένα στοιχειώδες δίχτυ κοινωνικής προστασίας.
Χρειάζεται ενίσχυση για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τις δημόσιες παραγωγικές επενδύσεις. Πρώτα βέβαια θα πρέπει να εξασφαλίσουμε την απορρόφηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ που λιμνάζουν στα αζήτητα.
Είναι κρίσιμο να διορθωθούν οι ακολουθούμενες πολιτικές, αλλά οι θεσμοί διακυβέρνησης και η επάρκεια τους επηρεάζει αποφασιστικά την αποτελεσματικότητα του κράτους και τις οικονομικές επιδόσεις μιας χώρας.
Πρέπει να καταλάβουμε πως το σύστημα διακυβέρνησης στην Ελλάδα πάσχει σοβαρά και διαθέτει περιορισμένη ικανότητα σχεδιασμού και εφαρμογής των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων.
Το κυβερνητικό σύστημα υστερεί στον στρατηγικό σχεδιασμό και στο συντονισμό των νευραλγικών Υπουργείων ώστε να τους επιβάλλει να ακολουθούν ενιαία πολιτική.
Οι χώρες με μεγάλο χρέος είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει να επιδιώξουν δημοσιονομική εξυγίανση. Ο εγκλωβισμός όμως μιας οικονομίας όπως της Ελλάδας στο φαύλο κύκλο της ύφεσης, εκτός της διάλυσης της κοινωνίας, εκτροχιάζει και την δημοσιονομική προσαρμογή.
Η περίπτωση της Ελλάδας επιβεβαιώνεται όχι μόνο από το τι συμβαίνει στην Πορτογαλία αλλά και στην Ιταλία και την Ισπανία.
Η Ευρωζώνη οικοδομήθηκε πάνω στο σύμφωνο σταθερότητας της \”Συμφωνίας του Μάαστριχτ\”. Προτεραιότητα της ήταν από την αρχή η σκληρή δημοσιονομική πειθαρχία. Παρόλα αυτά δεν ήταν, δεν επεδίωξε, ούτε και κατάφερε να γίνει οικονομικά ομοιογενής.
Το Ευρώ ωφέλησε τις πιο ανταγωνιστικές οικονομίες. Έτσι ενώ η Γερμανία δανείζεται σήμερα με 1.6% η Ισπανία δανείζεται με 6% επιτόκιο. Είναι δυνατόν να υπάρξει ενιαία αγορά χωρίς κοινό επιτόκιο δανεισμού και ενιαίο κόστος χρήματος; Έτσι τα ελλείμματα της περιφέρειας μεταφέρονται σε πλεονάσματα της Γερμανίας.
Ο μόνος τρόπος ανάσχεσης της κρίσης είναι η λήψη αναπτυξιακών μέτρων, και αναδιανεμητικών πολιτικών που να οδηγούν στη σύγκλιση των οικονομιών της Ευρώπης. Είναι απαραίτητο ένα ευρωπαϊκό σχέδιο για την απασχόληση και την ανάπτυξη.
Η έκδοση ευρωομολόγων και το τύπωμα χρήματος από την ΕΚΤ, η εγκατάλειψη του σκληρού Ευρώ, η ενεργοποίηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, η επιβολή ευρωπαϊκού φόρου στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές, είναι μέτρα που μπορούν να δρομολογήσουν διαφορετικά τα πράγματα.
Να δοθεί χρόνος για τις απαραίτητες δομικές μεταρρυθμίσεις που θα καταστήσουν βιώσιμη την ευρωζώνη», είπε καταλήγοντας ο υποψήφιος βουλευτής.