Ειδικότερα, στις 26 Οκτωβρίου 2003 ο Χριστοφής, 23 ετών τότε, είχε πάει μαζί με δύο φίλους του στη θύρα 3 του γηπέδου της Νέας Σμύρνης για να παρακολουθήσει τον αγώνας ΑΕΚ – Ολυμπιακού. Στην ίδια θύρα ήταν και οι φίλαθλοι του «Δικεφάλου».
Όμως, κάποια στιγμή ξεκίνησαν τα «συνήθη» έκτροπα και 30 περίπου οπαδοί της ΑΕΚ πρωταγωνιστούσαν στα επεισόδια πετώντας προς τους αστυνομικούς των ΜΑΤ, πέτρες και καπνογόνα.
Οι άνδρες των ΜΑΤ που ήταν μπροστά από τη θύρα 3 αλλά μέσα στον αγωνιστικό χώρο, ξαναπετούσαν τα αντικείμενα προς τους οπαδούς.
Μια πέτρα που έφυγε από το χέρι άνδρα των ΜΑΤ χτύπησε στο δεξί μάτι του Χριστοφή, ο οποίος έπεσε κάτω αιμόφυρτος.
Αμέσως, οι φίλοι του τον μετέφεραν εκτός του γηπέδου και με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ μεταφέρθηκε στον «Ευαγγελισμό».
Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών δεν σώθηκε ο βολβός του δεξιού του ματιού, με συνέπεια να μην βλέπει καθόλου από αυτό το μάτι.
Παράλληλα, ο άτυχος νέος τονίζει ότι λόγω της βεβαρημένης κατάστασης του δεξιού ματιού, υπάρχουν προβλήματα και στην όραση του αριστερού. Λόγω δε της κατάσταση αυτής δεν μπορεί να εργαστεί.
Ο Χριστοφής στην αγωγή που κατέθεσε στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών και αναμένεται να εκδικαστεί στις 27 Οκτωβρίου 2011, επισημαίνει ότι η Αστυνομία αν και ο συγκεκριμένος αγώνας ήταν ντέρμπι και γνώριζαν την επικινδυνότητα και απαιτούνταν ιδιαίτερη προσοχή στην επίβλεψη και έλεγχος κατά την είσοδο των φιλάθλων εντός του γηπέδου, δεν έκαναν απολύτως τίποτα.
Σε άλλο σημείο της αγωγής του αναφέρει ότι οι άνδρες των ΜΑΤ, με τις ασπίδες τους απέφευγαν τις πέτρες και τα άλλα αντικείμενα ου πετούσαν οι οπαδοί της κιτρινόμαυρης, κάποιοι όμως από αυτούς (αστυνομικούς) έπαιρναν τα αντικείμενα από το έδαφος και τα πετούσαν στους φιλάθλους της ΑΕΚ, ανάμεσα στους οποίους βρισκόντουσαν και αθώοι, δηλαδή αμέτοχοι στα επεισόδια, όπως εγώ με τους φίλους μου.