«Όταν υπονομεύεις το εκπαιδευτικό σύστημα, καταστρέφεις το μέλλον μιας χώρας». Μ. Μπλέτσας
Από την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία ήταν σαφές ότι οι τομείς που η επίδειξη «αριστεροσύνης» θα περίσσευε ήταν εκεί που υπήρχαν οικονομικά περιθώρια, όπου δεν θα χρειάζονταν κονδύλια.
Η επέλαση των «προοδευτικών» ειδικά στην εκπαίδευση ήταν απολύτως αναμενόμενη καθώς η επιρροή τους στον χώρο ανέκαθεν ήταν καταλυτική. Τα όσα έχουν γίνει την τελευταία τριετία από τους τρεις (!) υπουργών της Παιδείας των Ελλήνων είναι υπεράνω φαντασίας. Κατά τη γνώμη μου οι κ.κ. Μπαλτάς, Φίλης και Γαβρόγλου θα μείνουν σαν «κλασσικά» παραδείγματα προς αποφυγήν στην εκπαιδευτική ιστορία. Τα ονόματα τους θα μείνουν ανεξίτηλα γραμμένα στις μαύρες σελίδες των κυβερνήσεων του κ. Τσίπρα.
Τα προβλήματα της εκπαιδευτικής διαδικασίας όπως εφαρμόζεται στην πατρίδα μας είναι διαχρονικά, οριζόντια και κάθετα και στις τρεις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια έχουν πολλά κοινά, αλλά και ειδικά θέματα που αν γνωστά εδώ και χρόνια δεν απασχολούν κανέναν. Για να είμαστε απολύτως ακριβείς απασχολούν καθέναν από τη σκοπιά του, από το πώς θα κερδίσει κάτι παραπάνω για τη συντεχνία του, καταλήγοντας να κοιτάμε μόνο τα δέντρα της ελλιπούς χρηματοδότησης, των άθλιων σχολείων, των απαράδεκτων εγχειριδίων και προγραμμάτων, των χωρίς κίνητρο, πέρα από το φιλότιμο, εκπαιδευτικών, χάνοντας το δάσος των απαράδεκτων αποτελεσμάτων και των ελλιπών εκπαιδευτικών εκροών.
Όσο αφορά τις εγκύκλιες σπουδές, εκεί που τα ελληνόπουλα υποτίθεται ότι μαθαίνουν γράμματα, ο εμβληματικός καθηγητής κ. Γιώργος Μπαμπινιώτης σε πρόσφατη συνέντευξη του συμπύκνωσε τα προβλήματα στη φράση «Τα παιδιά φεύγουν από τα σχολεία χωρίς να θυμούνται απολύτως τίποτα». Προηγουμένως είχε διατυπώσεις δύο αφορισμούς που θα έπρεπε να μας βάλουν όλους σε σκέψη: «Στην εποχή μας έχουμε πολλούς διδάσκοντες κι ελάχιστους δασκάλους» και «Η ελληνική οικογένεια έχει την αντίληψη ότι αν το παιδί μπει στο πανεπιστήμιο πετυχαίνει την απόλυτη καταξίωση. Πρόκειται για ένα χονδροειδέστατο λάθος.»
Ένας άλλος λιγότερο γνωστός αλλά εξίσου επιφανής Έλληνας επιστήμονας ο κ. Μιχάλης Μπλέτσας, διευθυντής πληροφορικής του Media Lab, ερευνητικού εργαστηρίου που ανήκει στο ΜΙΤ είναι καταπέλτης. «Αντί να ανοίγουμε τους ορίζοντές μας, κλεινόμαστε στον εαυτό μας. Είναι κρίμα οι άλλοι να προχωρούν και η δική μας πατρίδα να πηγαίνει προς τα πίσω». Για τον εδώ και 28 χρόνια μόνιμο κάτοικο της παγκόσμιας εκπαιδευτικής πρωτεύουσας Βοστώνης (Harvard, MIT) βασικοί υπαίτιοι είναι οι πολιτικοί: «Δίνουν στον κόσμο αυτό που θέλει χωρίς να έχουν στο μυαλό ένα συνολικό σχέδιο.
Αν οι Έλληνες θέλουν να πάρουν τα παιδιά τους πάση θυσία ένα πτυχίο οι πολιτικοί θα τους δώσουν αυτή τη δυνατότητα, δίχως να τους ενδιαφέρει αν υπάρχει κάποιο αντίκρισμα σε αυτόν τον τίτλο σπουδών.» Κατέληξε λέγοντας «Όταν υποσκάπτεις και υπονομεύεις το εκπαιδευτικό σύστημα, το αποτέλεσμα είναι να καταστρέφεις το μέλλον μιας χώρας.»
- Ο Κώστας Ν. Πολυχρονάκης είναι Director of Operations
www.polefl.gr