“Μήπως αντί να μαλώνουμε συνεχώς και χωρίς αποτέλεσμα με τους επαγγελματίες, κατασκευάζαμε έναν διάδρομο πλάτους ενός περίπου μέτρου, μέσα στο λιμάνι; Ο διάδρομος αυτός βέβαια θα πρέπει να κατασκευαστεί με τρόπο τέτοιο, που να μην αλλοιώνει τον χαρακτήρα του μνημείου, με απόλυτο σεβασμό στην εικόνα και την ιστορία του. Ο διάδρομος αυτός θα προσθέτει στην εικόνα του ενετικού μας λιμανιού, χωρίς να αφαιρεί το παραμικρό», (Κ.Ε. 11/1/2012).
 

Με την πρώτη δημόσια παρέμβαση για λύση του βασικού προβλήματος του πλέον φωτογραφημένου σημείου της πολιτείας μας να έχει γίνει από τη στήλη ετούτη, αισθάνομαι εν μέρει υπεύθυνος για το χάος που συνεχίζεται χωρίς στον ορίζοντα να διαφαίνεται βελτίωση. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι ντόπιοι κι επισκέπτες είμαστε αποκλεισμένοι από το χώρο, καθώς πρακτικά ο περίπατος στο σημείο είναι αδύνατος. Αν ο «αποκλεισμός» του πλέον φωτογραφημένου σημείου μαρτυρά το νοητικό μας επίπεδο, τον αρτηριοσκληρωτισμό της σκέψης, της αδυναμίας να σκεφτούμε δημιουργικά, out of the box όπως λέγεται, τότε λυπάμαι αλλά η χρόνια (για να μην αδικούμε αυτούς που το χειρίζονται σήμερα) αδυναμία επίλυσης του προβλήματος κάτι (γενικότερα) μαρτυρά. 
 

Το Ενετικό Λιμάνι μπορεί κατά κοινή ομολογία να είναι ένας χώρος απαράμιλλης ομορφιάς τον οποίο όλοι θέλουν να επισκεφτούν, στην πραγματικότητα όμως χρησιμοποιείται ο μισός. Η βόρεια και ανατολική πλευρά είναι για διάφορους λόγους (επικινδυνότητα, καθαριότητα, παρουσία τελωνίου κτλ) αποκλεισμένη για το κοινό. Για να μην αδικούμε κανέναν έχουμε κατά καιρούς ακούσει για αξιοποίηση του χώρου μετά τη μεταφορά του Λιμεναρχείου, για την ώρα πάντως απλά τα έχουμε ακούσει. Η λογική λοιπόν λέει πως αφού μπήκαμε στον κόπο να τρέχουμε στα  υπουργεία και το ΚΑΣ με αίτημα την ανάδειξη του χώρου, αυτό να γίνει για το σύνολο του έστω και με σταδιακή εκτέλεση των έργων. Εμείς πήγαμε και πήραμε ότι μας δώσαμε…
 

Το να μαλώνουμε στην κορύφωση της τουριστικής περιόδου για το ποιος έχει δίκιο δεν ωφελεί κανέναν, ούτε τους επιχειρηματίες που θα μπλέξουν σε δικαστικούς αγώνες με αβέβαια έκβαση, ούτε τη δημοτική αρχή που θα εμπλέξει δημότες και θα εμπλακεί η ίδια σε αχρείαστες τελικά αντιδικίες, δεν ωφελεί πάνω από όλα τον τόπο, καθώς η σημερινή απαράδεκτη εικόνα θα συνεχιστεί. Είναι πιστεύω η ώρα, πριν τα πράγματα δυσκολέψουν περαιτέρω, να γίνει ένα βήμα πίσω από όλους. Το μνημείο του Ενετικού Λιμένα πρέπει να αναδειχτεί, αυτό είναι το καλύτερο για το Ρέθεμνος. Αυτό όμως πρέπει να γίνει συνολικά, μια για πάντα και τότε, όποιος δεν συμμορφωθεί θα υποστεί και τις δίκαιες συνέπειες.