Τους φίλους που παρακολουθούν παραδοσιακά τις μικρότερες κατηγορίες, τους συναδέλφους του αθλητικού ρεπορτάζ που τον γνωρίζουν από τα παλιά. Συμπαθής και ευγενικός.
Ως εδώ όλα καλά. Η άφιξη του όμως στην Κρήτη, έφερε ενθουσιασμό, τόσο που δεν τον δικαιολογεί σε καμία περίπτωση το βιογραφικό του. Σίγουρα στον ΟΦΗ δεν έψαχναν απλά ένα καλό παιδί για τον πάγκο, αλλά κάτι περισσότερο.
Εδώ είναι το ερώτημα. Είναι ο Παύλος Δερμιτζάκης ο προπονητής που μπορεί να δώσει το παραπάνω στον ΟΦΗ, σε μια δύσκολη ομάδα, με απαιτήσεις και άλλες ιδιαιτερότητες; Δύσκολη ερώτηση. Μπορεί να τα καταφέρει. Όμως να είμαστε ειλικρινείς, οι πιθανότητες είναι εναντίον του.
Αυτό δεν είναι κάτι που προκύπτει από καμία μαθηματική πράξη και φιλοσοφική αναζήτηση, αλλά από την κοινή λογική.
Ο Δερμιτζάκης εργάστηκε ως επί το πλείστον σε ομάδες με στόχους χαμηλούς – με εξαίρεση τον ΠΑΟΚ – χωρίς να έχει κάνει το παραπάνω. Σε αυτό το level μπορείς να τον χαρακτηρίσεις μέχρι και επιτυχημένο, δεν υπάρχει όμως θετικό δείγμα για κάτι περισσότερο.
Έχει υπέρ του την μικρή ηλικία, την καλύτερη κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ΟΦΗ σε σχέση με τα τελευταία χρόνια (σχεδιάζεται η επόμενη χρονιά από τον Μάιο), αλλά όλα τα υπόλοιπα δεν τα τοποθετείς στη ζυγαριά με θετικό πρόσημο.
Με τον Δερμιτζάκη απλά-απλά, δεν αλλάζεις επίπεδο ως ομάδα, σε καμία περίπτωση, ωστόσο ποτέ δε ξέρεις, εδώ άλλαξε ο ΠΑΣ με προπονητή τον Χριστόπουλο.
Χαμηλά λοιπόν την… μπάλα και ο χρόνος θα δείξει, άλλωστε καλύτερα να είσαι προετοιμασμένος για την αποτυχία, παρά να έρθει η ψυχρολουσία μετά τον ενθουσιασμό.
Μανόλης Αλεξάκης