Τα Ταμπακαριά πρόσφατα ανακηρύχτηκαν ως διατηρητέο μνημείο και επίσημα όχι μόνο στις καρδιές μας και στη μνήμη μας.
Το βίντεο δείχνει το λόγο
Τα Ταμπακαριά αναπτυχθηκαν ως τόπος επεξεργασίας των δερμάτων στην ανατολική βραχώδη περιοχή των Χανίων πριν από τα μέσα του 19ου αιώνα, μακριά από τα τείχη της πόλης.
Οι λόγοι επιλογής αυτής της περιοχής είναι: τα άφθονα υφάλμυρα υπόγεια νερά που υπάρχουν λίγα μέτρα από τη θάλασσα και χρησίμευαν για το πρώτο μαλάκωμα των δερμάτων, αλλά και η σχετικά κοντινή απόσταση από τη πόλη.
Σήμερα από τα βυρσοδεψία άλλα είναι εγκαταλειμμένα, άλλα έχουν αλλάξει χρήση και μερικά από αυτά συνεχίζουν τη λειτουργία τους. Το στοιχείο που δεν μεταβλήθηκε στο χρόνο είναι η αρχιτεκτονική τους.
Προσαρμοσμένα στις φυσικές κλίσεις του τοπίου, τα βυρσοδεψία είναι ισόγεια με είσοδο από το δρόμο και είναι δίπατα ή τρίπατα από τη μεριά της θάλασσας. Χτισμένα με πέτρα και κεραμιδένιες στέγες, είναι τοποθετημένα στη σειρά, και διακόπτονται μόνο από πολύ στενά απότομα περάσματα με σκαλοπάτια προς τη θάλασσα. Αποτελούν ένα αρχιτεκτονικό σύνολο μοναδικό.