Μιλώντας για την οικονομική κρίση στη γείτονα Ιταλία θα πρέπει να καταλάβουμε πως μιλάμε για μια κρίση με διαφορετικά χαρακτηριστικά από την ελληνική, με την ιταλική να επηρεάζει ποικιλοτρόπως την ύπαρξη της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μερικές μέρες μετά από το Brexit, όπου η πολιτική σκηνή στην Μεγάλη Βρετανία έχει καταρρεύσει εξαιτίας των επιδράσεων του αποτελέσματος του βρετανικού δημοψηφίσματος , ανοίγει ο ασκός του Αιόλου στο γειτονικό ιταλικό πόδι.
Ο Ιταλός Πρωθυπουργός, γραμματέας του Ιταλικού Δημοκρατικού Κόμματος και πρώην δήμαρχος Φλωρεντίας, Matteo Renzi βρίσκει την ευκαιρία να επιτεθεί -εξαιτίας του Brexit- στη σκληρή γραμμή των Γερμανικών τραπεζών.
Θέλοντας να ισχυροποιήσει την Ιταλική οικονομία στις δύσκολες ώρες που περνάει η πρώτη τράπεζα του κόσμου με έτος ίδρυσης το 1472, “ Monte dei Paschi di Siena`, ο Ιταλός πρωθυπουργός Matteo Renzi, επιτίθεται “ δείχνοντας “ ως παραλήπτη τη Γερμανική Deutsche Bank, δηλώνοντας πως τα παράγωγα άλλων “δυνατότερων“ τραπεζών είναι πρόβλημα εκατό φορές πιο σημαντικό από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.
Λέγοντας παράγωγα τραπεζών, εννοούμε τις υποχρεώσεις χρέους με εγγύηση. Επίσημα ονομάζονται ως (CDOs) και στην ουσία είναι οι απαιτήσεις πληρωμών που προέρχονται από ένα σύνολο τραπεζικών ενεργητικών, δηλαδή των εγγυήσεων.
Αναφερόμαστε σε εγγυήσεις, όπου ο επενδυτής – κερδοσκόπος θα αγοράσει ένα μέρος των εκροών ρευστού, στην ουσία θα αγοράσει ένα μέρος ή δόση του δανείου, το λεγόμενο tranche.
Προφανώς όχι μόνο για τον Renzi, αλλά και για οποιονδήποτε πρωθυπουργό δίκαια παράγωγα δεν υπάρχουν, οπότε ο Ιταλός πρωθυπουργός, θεωρεί τον “επενδυτή“ Γερμανό της Deutsche Bank ως κερδοσκόπο εξαγριώνοντας τους Γερμανούς.
Οι Γερμανοί από την πλευρά τους θυμίζουν στον Renzi, ακόμα και στο πρόσφατο Eurogroup, την ανικανότητα διαχείρισης της Ιταλικής οικονομίας ως προς τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αλλά και την ανάγκη να σώσει η Ιταλική Κυβέρνηση την παλαιότερη τράπεζα του κόσμου “Monte dei Paschi di Siena“ μέσω της συμφωνίας με την ΕκΤ.
Μη εξυπηρετούμενα δάνεια είναι τα λεγόμενα κόκκινα δάνεια.
Ο Ολλανδός Πρόεδρος του Eurogroup Γερούν Ντάισεμπλουμ, με κάθε τρόπο προσπαθεί να κάνει σαφές στους Ιταλούς πως πρέπει να προχωρήσουν σε bail in, τονίζοντας επανελλημένα την αναγκαιότητα να μείνουν στους ευρωπαϊκούς κανόνες που οι ίδιοι οι Ιταλοί έχουν υπογράψει.
Στην ουσία βρισκόμαστε στην αρχή ενός Γερμανοιταλικού οικονομικού πολέμου με άγνωστες συνέπειες, αλλά και θύμα την Ε. Ε. και τους Ευρωπαίους πολίτες, με την αύξηση του ευρωσκεπτικισμού σε πρώτο πλάνο.
Οι Ιταλοί χτυπούν τους Γερμανούς στην καρδιά της Οικονομίας τους, ενώ οι Γερμανοί στην ουσία κατηγορούν τους Ιταλούς ως μη αξιόπιστους.
Ο Renzi, για να τονώσει την ιταλική οικονομία και την ψυχολογία του Ιταλού αλλά και για να κερδίσει πολιτικά χρόνο, καθώς βρίσκεται πίσω δημοσκοπικά από τον αντίπαλο του Pepe Grillo των Πέντε αστέρων, με το Ιταλικό δημοψήφισμα του Οκτωβρίου για τη Συνταγματική Αναθεώρηση να πλησιάζει, με τον ίδιο να έχει δηλώσει πως ήττα θα οδηγήσει στην παραίτηση της κυβέρνησής του.
Ο Ιταλός πρωθυπουργός ξέρει πως διαχειρίζεται την 8η οικονομία του κόσμου, είναι πρωθυπουργός 60 εκατομμυρίων Ιταλών και άλλων 20 εκατομμυρίων μεταναστών που βρίσκονται στις Η. Π. Α. , με άμεση όμως σχέση με την μητέρα Ιταλία.
Ο Renzi,θεωρεί πως μπορεί να καλύψει τα κόκκινα δάνεια των Ιταλικών τραπεζών μέσα από τον εσωτερικό δανεισμό κάτι που οι Γερμανοί δεν επιθυμούν.
Έλλειψη εμπιστοσύνης, καθώς οι Γερμανοί πιστεύουν πως θα καλυφθούν είτε σε συμφωνίες της Ιταλικής κυβέρνησης κάτω από το τραπέζι, ενδεχομένως οι συμφωνίες αυτές να προέρχονται από την παραοικονομία που ανθεί στη γείτονα χώρα ελέω Mafia & Camora.
Την ιταλική omerta δεν την γνωρίζουμε, αλλά δεν ξεχνάμε τη δολοφονία του Aldo Moro από τις ερυθρές ταξιαρχίες (Brigate Rosse) το 1978 και πως το 1992 η επιχείρηση “Καθαρά Χέρια“ σάρωνε την Ιταλική Πολιτική ζωή με πρώτο θύμα τον Σοσιαλιστή Μπετίνο Κράξι, όταν το στέλεχος του Ιταλικού Σοσιαλιστικού κόμματος Κιέζα, ομολόγησε την εμπλοκή του σε ένα δίκτυο διοχέτευσης μαύρου πολιτικού χρήματος με capo τον γαμπρό του Μπετίνο Κράξι.
Η συγκεκριμένη ιστορία αφήνει ανεξίτηλα τα σημάδια στην ιταλική πολιτική ζωή, φτάνοντας σήμερα η 8η οικονομία του κόσμου να έχει μπει για τα καλά στον βούρκο της παγκόσμιας κρίσης με τις ιταλικές τράπεζες να βρίσκονται έρμαια των Γερμανών κερδοσκόπων.
Οι ίδιοι οι Ιταλοί, προφανώς δεν δέχονται τις Γερμανικές κραυγές της προσπάθειας της αναξιοπιστίας του Ιταλικού τραπεζικού συστήματος, θεωρώντας πως ο δανεισμός μπορεί να έρθει μέσα από το Ιταλικό έδαφος, όπως αυτό της Ρώμης, όπου μέσα στην Ιταλική πρωτεύουσα βρίσκεται και το κράτος του Βατικανού.
Ενδεχομένως να θεωρούν, πως μπορούν και έχουν το δικαίωμα να δανειστούν από την Τράπεζα του Κράτους του Βατικανού, “Banca Vaticana“, τράπεζα που διαθέτει Ανεξάρτητο Τραπεζικό Σύστημα, με άμεση σχέση με το ελβετικό τραπεζικό σύστημα.
Μέσα σε συνθήκες ισχυρής οικονομίας, ο Matteo Renzi να θεωρεί πως μπορεί να αποφύγει το κούρεμα των ιταλικών καταθέσεων και τις μειώσεις μισθών, αλλά ευελπιστεί πως και οι εξ ` Αμερικής μετανάστες Ιταλοί μπορούν να συμμετάσχουν στο Ιταλικό ζήτημα εάν “σκάσει“ λίγες μέρες πριν τις Αμερικάνικες Εθνικές Εκλογές.
Αρκετοί κύκλοι στη γείτονα χώρα, πιστεύουν πως οι Γερμανοί θέλουν να πάρουν ρεβάνς απέναντι στους Ιταλούς, καθώς οι Γερμανοί θεωρούν πως οι Ιταλοί οδήγησαν τον Γερμανό Πάπα Βενέδικτο σε παραίτηση αναγκαστική, εξαιτίας της έξαρσης των σκανδάλων παιδεραστίας στις τάξεις της Γερμανικής Εκκλησίας.
Οι “πεφωτισμένοι“, εμφανίζονται αυτή τη φορά με το κουστούμι των τραπεζιτών έτοιμοι για την τελική αναμέτρηση.
Αν τελικά επικρατήσει το σενάριο της δημιουργίας της Μικρής Βρετανίας με την απόσχιση Σκωτίας και Βορείου Ιρλανδίας, αλλά και της ασφυκτικής πίεσης των γερμανικών κερδοσκόπων στην Ιταλική Κυβέρνηση, πόσο εφικτό για την Ιταλία είναι το σενάριο της απόσχισης του πλούσιου Ιταλικού Βορρά από τον φτωχό, τριτοκοσμικό Ιταλικό Νότο της ανεργίας και των πολλών προβλημάτων;
Θα σωθεί εναρμονισμένη στους Ευρωπαϊκούς κανόνες η ιστορική Βanca Monte dei Paschi di Siena ή η πρώτη τράπεζα του κόσμου, θα αποτελέσει την ταφόπλακα του Ευρωπαϊκού Τραπεζικού Συστήματος και θα σημάνει την αρχή της διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης τουλάχιστον της σημερινής της μορφής ;
O Ανδρέας Τσιλογιάννης είανι δημοσιογράφος
