Κάποιος κάποτε, έγραψε πως βασικός νόμος της καπιταλιστικής οικονομίας είναι η αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, κάτι που αναπόφευκτα οδηγεί σε σύγκρουση των ιδιωτικών συμφερόντων.
Εν προκειμένω, η Ιρλανδική αεροπορική εταιρεία Ryanair (η οποία το 2011 σταμάτησε πτήσεις από και προς το Ηράκλειο) όταν ξεκίνησε πτήσεις από και προς το αεροδρόμιο Χανίων, εννοείται πως δεν το έκανε για να στηρίξει την τοπική οικονομία αλλά γιατί έβλεπε πως ο προορισμός Χανιά, θα της έδινε αυξημένα κέρδη.
Και όσο εξυπηρετούταν ο σκοπός αυτός της Ιρλανδικής εταιρείας (ακολουθώντας πολιτική χαμηλού κόστους, χαμηλών ναύλων, αύξησης της πίτας της επιβατικής κίνησης) και μαζί με αυτήν εξυπηρετούντο και τα μικρά ή μεγάλα συμφέροντα της ιδιωτικής τοπικής οικονομίας, όλα ήταν καλά και άγια.
Όμως, όταν στο παιχνίδι μπήκε μια ακόμη ιδιωτική εταιρεία (η Γερμανική Fraport) αναλαμβάνοντας την λειτουργία του αεροδρομίου Χανίων, και ακολουθώντας – μέχρι τώρα – μια τελείως διαφορετική πολιτική για αποκόμιση κέρδους, φυσικό επακόλουθο ήταν η σύγκρουση των δύο ιδιωτικών συμφερόντων.
Και ως γνωστόν «Όταν στο βάλτο τσακώνονται τα βουβάλια την πληρώνουν τα βατράχια»
Σ.Σ.: Αφιερωμένο εξαιρετικά :
- Αφενός σε όλους όσοι είχαν «αγιοποιήσει» την Ryanair «κατακεραυνώνοντας» εκείνους που προειδοποιούσαν για όλα όσα συμβαίνουν τώρα
- Αφετέρου σε όλους όσοι «αγιοποιούν» την Fraport, ενώ μέχρι πέρυσι λοιδορούσαν τον Κρατικό Αερολιμένα Χανίων στον οποίο τα τελευταία χρόνια υπήρξε τεράστια άνοδος της επιβατικής κίνησης.
Ένας Κρατικός Αερολιμένας, όπου εν μέσω μνημονιακών περικοπών, ο πρώην αερολιμενάρχης, ο Σταύρος Καστρινάκης αλλά και η τελευταία αερολιμενάρχης πριν την ανάληψη της διαχείρισης απο την Fraport, μαζί με τους εργαζόμενους στην ΥΠΑ – παρά τα όποια προβλήματα και ελλείψεις – κατάφερναν να τον λειτουργούν στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης της τοπικής οικονομίας.
