Η πλημμελής αντιμετώπιση του δάκου συνεχίζεται και φέτος με ένα σύστημα απαρχαιωμένο και απολύτως αναποτελεσματικό, σύμφωνα με τον Δρ. Κώστα Χαρτζουλακη, Επιστημονικό Σύμβουλο του Ινστιτούτου Υποτροφικών Φυτών και Ελιάς.
Όπως γράφει ο κ.Χαρτζουλάκης σε ανάρτησή του “η πλημμελής αντιμετώπιση του δάκου στα Χανιά συνεχίζεται και φέτος με ένα σύστημα απαρχαιωμένο και απολύτως αναποτελεσματικό. Η ποιότητα του ελαιολάδου υποβαθμίζεται από την μη έγκαιρη εφαρμογή της δακοκτονίας και την ασύστολη εφαρμογή ψεκασμών από πολλούς παραγωγούς. Επιβεβαίωση η ανακοίνωση για την προστασία της ποιότητας του ελαιολάδου από τα υπολείμματα φυτοφαρμάκων του Συνδέσμου Ιδιοκτητών Ελαιουργείων Ν. Χανίων, αλλά και η χαμηλή τιμή που απολαμβάνει ο παραγωγός σήμερα, 2,7 €/κιλό. Τουλάχιστον 0,60 € χαμηλότερη από αυτή που απολαμβάνει ο Τυνήσιος ελαιοπαραγωγός, σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιοκομίας (Μάιος 2018).
Είναι ξεκάθαρο ότι αυτοί που παίρνουν αποφάσεις στην πολύπλοκη διαδικασία για την εφαρμογή της δακοκτονίας δεν συντονίζονται είτε γιατί είναι άσχετοι ή δεν τους ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Δεν κατάλαβαν ότι η έγκαιρη και με βάση τα επιστημονικά στοιχεία παρέμβαση είναι αυτά που καθορίζουν την επιτυχία και τον αριθμό των ψεκασμών. Το κόστος βέβαια το πληρώνει ο αγρότης και η εθνική οικονομία. Αυτοί μιλούν για την ποιότητα του ντόπιου ελαιολάδου, αλλά δεν κάνουν καμιά ενέργεια για να την διασφαλίσουν.
Και βέβαια το κύριο πρόβλημα δεν είναι η χρηματοδότηση. Φέτος π.χ. ανακοινώθηκε αύξηση των πιστώσεων, αλλά ακόμη δεν έχει παρθεί απόφαση για την πρόσληψη του απαραίτητου επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού. Ο 1ος ψεκασμός σε πολλές περιοχές έγινε ….. εμπειρικά, χωρίς τεκμηριωμένα στοιχεία για το δακοπληθυσμό και την γονιμότητα του για κάθε περιοχή. Επειδή δε φέτος υπάρχει καλή καρπόδεση και μεγάλος πληθυσμός δάκων, οι παραγωγοί άρχισαν τους ψεκασμούς κάλυψης αυτοβούλως για να προστατεύσουν (?) τη παραγωγή τους. Και επειδή αυτή η κατάσταση συνεχίζεται και κατά την περίοδο της ελαιογέννεσης στους καρπούς, φοβάμαι ότι το αποτέλεσμα και φέτος θα είναι το ίδιο, αν όχι χειρότερο.
Το ερώτημα που πλέον τίθεται, είναι αν μπορούμε να συνεχίζουμε να κάνουμε την ως σήμερα αναποτελεσματική δακοκτονία ή θα αξιοποιήσουμε την επιστημονική γνώση και τις νέες τεχνολογίες, που εξασφαλίζουν υψηλή αποτελεσματικότητα.”
