Με αφορμή ανάρτηση του Φιλοζωικού Συλλόγου Χανίων: «Η Προστασία των Ζώων», θα ήθελα να αναφερθώ με αγανάκτηση στην σπασμωδική, αντιφατική και παράνομη συμπεριφορά του Δήμου Χανίων όσον αφορά στην διαχείριση των αδέσποτων ζώων, που αναμφισβήτητα αποτελεί σοβαρό ζήτημα.
Ο Δήμος Χανίων, παραβαίνοντας κάθε νομικό πλαίσιο και κάθε ηθικό φραγμό και αποσκοπώντας μόνο στην εξάλειψη των εντυπώσεων που δημιουργούν τα ΜΜΕ, με μια πολυδιαφημισμένη «εκστρατεία περισυλλογής» αδέσποτων, φαίνεται ότι το μόνο που κάνει είναι να τα περισυλλέγει από μία πολυσύχναστη, κεντρική περιοχή και απλώς να τα μεταφέρει σε υποβαθμισμένες γειτονιές στην περιφέρεια του Δήμου.
Τα ζώα αυτά που στειρώνονται (και πιθανώς να εμβολιάζονται) χρειάζονται οπωσδήποτε ένα πενθήμερο φροντίδας σε κλειστό χώρο μετά την επέμβαση. Αντί γι’ αυτό και αντίθετα με την πρόβλεψη του νόμου για επανατοποθέτησή τους στο σημείο στο οποίο μέχρι πρότινος διαβιούσαν (εκτός ορισμένων εξαιρέσεων), εγκαταλείπονται σε άγνωστο σημείο χωρίς να ληφθεί καμία μέριμνα για την σίτιση και την παροχή νερού σε περίοδο έντονου καύσωνα και λειψυδρίας.
Γνωρίζει άραγε η Εισαγγελία Πρωτοδικών ότι ο ίδιος ο Δήμος Χανίων, ο καθ’ ύλην αρμόδιος για την προστασία των αδέσποτων, διαπράττει το αδίκημα της παθητικής κακοποίησης, καθώς εγκαταλείπει τα ζώα φρεσκοεγχειρισμένα, σε άγνωστα για αυτά μέρη, χωρίς καμία μέριμνα για την περαιτέρω διαβίωσή τους;
Επίσης σχετικά με τoυς σκύλους που βαφτίζονται «επιθετικοί» και στην συνέχεια απομακρύνονται-εξαφανίζονται, άραγε τηρούνται οι προϋποθέσεις και οι διαδικασίες που προβλέπει ο νόμος για τον χαρακτηρισμό τους και την «καταδίκη» τους σε αφανισμό; Ή αρκεί η μαρτυρία του οποιουδήποτε πραγματικού ή εν δυνάμει ψηφοφόρου;
Μπορεί οι αρμόδιοι του Δήμου Χανίων να μην ενδιαφέρονται προσωπικά για την ευζωία των ζώων. Υποχρεούνται όμως να ενδιαφέρονται εκ του νόμου, λόγω της θέσης που κατέχουν και για την οποία αμείβονται. Μπορεί να μην ενδιαφέρονται για τις εντυπώσεις που παίρνει μαζί του κάθε επισκέπτης που βιώνει την πλήρη αδιαφορία αλλά και τους κακούς χειρισμούς του δήμου. Ας σκεφτούν όμως ότι είναι ο βασικός αιμοδότης της τοπικής οικονομίας. Μπορεί οι αρμόδιοι του δήμου να έχουν προσωπική εμπάθεια εναντίον των εθελοντών φιλόζωων, οφείλουν όμως, σύμφωνα με το νόμο αλλά και για να δρομολογηθούν βιώσιμες και ανθρώπινες λύσεις, να συνεργαστούν μαζί τους.
Μόνο σεβασμό και εκτίμηση εξάλλου μπορεί να αισθάνεται κανείς απέναντι στους εθελοντές, οι οποίοι παρά τις αντιξοότητες και τα τείχη που καθημερινά σηκώνουν οι αρμόδιοι , προσπαθούν να πείσουν με επιχειρήματα, τα οποία διατυπώνουν με σοβαρότητα και νηφαλιότητα.
Το πρόβλημα δεν είναι ουσιαστικά η διαχείριση των αδέσποτων καθεαυτή, αλλά κυρίως η νοοτροπία του Δήμου Χανίων που (κατανοητό για προεκλογική περίοδο που έχει ήδη ξεκινήσει), ενδιαφέρεται περισσότερο για το τι έργο θα φανεί στα τοπικά ΜΜΕ, παρά για το τι έχει γίνει πραγματικά.
Και τα πρώτα θύματα αυτής της στρατηγικής είναι δυστυχώς όσοι δεν έχουν φωνή να ακουστούν: οι αδύναμοι συμπολίτες μας και τα ζώα. Όμως, αν οι δημοτικοί άρχοντες δεν υπερασπίζονται και δεν προστατεύουν όσους δεν έχουν δύναμη και φωνή,τότε, ποιος τελικά ο ρόλος τους;
Mε εκτίμηση
Μαίρη Τσιμπινού Μηλιαρά
Εκπαιδευτικός