Ολοκληρώθηκαν το βράδυ στα Χανιά οι εκδηλώσεις τιμής στη μνήμη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για τα 100 χρόνια από τη γέννησή του

Για την πολιτική του πορεία, το έργο αλλά και την προσωπικότητα του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, πραγματοποιήθηκαν απόψε ομιλίες στο θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» στα Χανιά, στο πλαίσιο εκδηλώσεων τιμής που έγιναν σήμερα στα Χανιά για τα 100 χρόνια από τη γέννησή του. Είχε προηγηθεί νωρίτερα η ονοματοδοσία της μέχρι σήμερα οδού Ακρωτηρίου σε οδό “Κωνσταντίνου Μητσοτάκη”

Στο κατάμεστο από φορείς και πολίτες αμφιθέατρο, προβλήθηκε βίντεο – αφιέρωμα στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και στη συνέχεια έγινε ιστορική αναφορά της πολιτικής και του έργου του, από τον καθηγητή Ιστορίας, κ. Γιώργο Δερτιλή.

Στην πιο προσωπική και ανθρώπινη σκιαγράφηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, αναφέρθηκε η κόρη του και βουλευτής της ΝΔ, Ντόρα Μπακογιάννη η οποία είπε μεταξύ άλλων ότι ο πατέρας της λάτρευε τον τόπο που τον γέννησε, είχε πανίσχυρο δεσμό και τους ανθρώπους και ήταν περήφανος για την καταγωγή του, την Κρήτη και τα προϊόντα της.

“Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αγαπούσε την Κρήτη και αισθανόταν κομμάτι της. Τον ένοιαζαν τα πάντα, εαν έβρεξε, εάν χιόνισε, αν υπάρχουν νερά. Υπάρχει δε και μια παλιά ιστορία, με τον Τόμπρα που ήταν τότε στον ΟΤΕ. Παρακολουθούσε τότε τον Μητσοτάκη και τον άκουγε τκάθε πρωί να τηλεφωνεί στα Χανιά και να ρωτά “Τι έγινε; έβρεξε;”Προσπαθούσε τότε να εξηγήσει το κλιμάκιο της ΚΥΠ τι ακριβώς εννοούσε, με ποιον μιλά, τι συνθηματικό ήταν αυτό; Ήταν αδύνατο να το καταλάβουν. Και υπάρχουν ακόμα και σήμερα και τις βρήκαμε αναφορές της εποχής που λέγανε, κάτι οργανώνει στην Κρήτη αλλά δεν μπορούμε να καταλάβουμε τι οργανώνει.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, τιμούσε τον λόγο του, τους φίλους του, στεκόταν απέναντι στην ευθύνη και είχε περίσσια φρόνηση. Είχε την αρετή να κοιτάζει μπροστά. Εδώ λάμβανε τις αποφάσεις, εδώ ερχόταν όταν ήταν στα “κάτω” του, όταν ήταν προβληματισμένος. Γύριζε στην Κρήτη για να πάρει δυνάμεις, να δει τους φίλους του. Ελάχιστοι πολιτικοί ήταν τόσο ρηξικέλευθοι όσο ο Μητσοτάκης. Πήρε πολλές αποφάσεις και πολλές από αυτές δύσκολες και αντιδημοφιλείς.

Το ίδιο έκανε και στην Κρήτη. Άφησε ένα έργο τεράστιο και πολεμήθηκε γι’ αυτό. Το φαράγγι της Σαμαριάς έγινε αυτό που ξέρουμε εμείς, με απαλλοτριώσεις εκείνη την εποχή, αντιπαλότητες, δυσκολίες. Ο ΟΑΔΥΚ εξακολουθεί σημερα και είναι ευρωπαϊκός οργανισμός πρότυπο γιατί δεν έπρεπε να χαθεί μια σταγόνα νερό από την Κρήτη. Φράγματα μεγάλα, μικρα, λιμνοδεξαμενές για να διασφαλίσουμε αυτό το αγαθό. Η μεγαλύτερή του χαρά και περηφάνια ήταν το Πολυτεχνείο της Κρήτης που αποτελούσε στο μυαλό του το κόσμημα των Χανίων.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε φίλους πάρα πολλούς, είχε και εχθρούς. Αγαπούσε τους φίλους του, τους τιμούσε, μάθαινε από αυτούς, ήξερε ακριβώς τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Πολλές φορές ακόμα και όταν είχε αποσυρθεί από την πολιτική, υπουργοί άλλων κυβερνήσεων λένε ότι τους συστηνότανε όταν τους έπαιρνε τηλέφωνο, ως “Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, πολιτευτής Χανίων” διότι ένα θέμα που τον απασχολούσε ήταν ένα έργο που είχε καθυστερήσει, μια πίστωση που δεν είχε έρθει κοκ. Οι Χανιώτες όμως, σε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές της πολιτική του ζωής ψηφίσανε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και τον στείλανε στη Βουλή, μόνο, κόντρα στο πολιτικό σύστημα της χώρας.”

Στο τέλος της ομιλίας της η κα Μπακογιάννη έκανε λόγο για κρίση δημοκρατίας στον κόσμο και έθεσε σε σύγκριση του πολιτικούς παλαιάς κοπής υποστηρίζοντας ότι εκείνοι δεν αντιμετώπιζαν τους ανθρώπους σαν κουκιά αλλά σαν πολίτες με υπαρκτά προβλήματα. Ολοκληρώνοντας ανέφερε ότι ο Κ. Μητσοτάκης πίστευε βαθιά στους Έλληνες.

“Σήμερα που υπάρχει κρίση δημοκρατίας γιατί υπάρχει τεράστια κρίση αντιπροσώπευσης σε όλο τον κόσμο, σήμερα που η δημοκρατία περνά δύσκολες ώρες σε όλο τον κόσμο και στην Ευρώπη, αναρωτιέμαι αν αυτοί οι πολιτικοί παλαιάς κοπής, δεν ήταν αυτοί που είχαν μια διαφορετική αντίληψη της δημοκρατίας, που δεν διάβαζαν τα προβλήματα από τις δημοσκοπήσεις, που δεν αντιμετώπιζαν τους ανθρώπους σαν κουκιά αλλά σαν πολίτες με υπαρκτά προβλήματα, σαν ανθρώπους των οποίων τα συμφέροντα πραγματικά εκπροσωπούσε ο πολιτικός. Όλοι έχουμε να μάθουμε πολλά από τη λογική του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, από τον τρόπο με τον οποίο χειριζόταν τα θέματα και την πίστη του στους ανθρώπους.

Ο Μητσοτάκης πίστευε στους Έλληνες και πίστευε βαθιά και ίσως αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο την τελευταία φορά που αποχαιρέτησε τον Παπαχελά του είπε: Αλέξη παιδί μου, να θυμάσαι, η Ελλάδα εύκολα πέφτει αλλά επίσης εύκολα ξανασηκώνεται, μην το βάλετε κάτω. Αυτή την αισιοδοξία πρέπει να την κρατήσουμε από έναν μεγάλο πολιτικό που ήταν ο πατέρας μου.”

Ακολουθήστε το flashnews.gr στο Google News και την σελίδα μας στο Facebook