Απευθύνομαι σε όλους και όλες που τα τελευταία 10- 15 χρόνια βγήκαν στην παραγωγή. Ως νέοι εργαζόμενοι είδαν τα εργασιακά τους δικαιώματα να εξαφανίζονται σε μία νύχτα. Πριν καλά καλά καταλάβουν τι δικαιούνται άκουσαν από τον εργοδότη τους «ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί για τα λίγα, γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι». Όλοι εμείς που στα πρώτα βήματα της ζωής μας απολυθήκαμε λόγω «οικονομικής κρίσης», που αναγκαστήκαμε να δεχτούμε μειώσεις, έναντι, και ελαστικές μορφές εργασίας για να μην απολυθούμε, που φάγαμε την ανεργία με το κουτάλι. Όλοι εμείς που από την ώρα της ενηλικίωσής μας έχουμε μάθει… να χάνουμε! ΕΕ- Κυβερνήσεις αλλά και τοπικοί άρχοντες ποτέ δεν μας μίλησαν για αυτά που μπορούμε να αποκτήσουμε… όλοι μας καλούν να αλλάξουμε νοοτροπία, να μάθουμε να ζούμε με λιγότερα, να πάψουμε να είμαστε «κακομαθημένοι», να μην απαιτούμε… να ΜΗΝ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ!
Όμως εμείς, κόντρα στις παραινέσεις των καιρών δημιουργούμε οικογένειες, κάνουμε παιδιά και εξ αντικειμένου ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΤΟΥΜΕ… δημιουργούμε ΖΩΗ και αυτό μας δίνει ΕΛΠΙΔΑ!!!
Η ελπίδα μας, όμως, για μια καλύτερη ζωή σε αυτό τον τόπο, για να προσφέρουμε στα παιδία μας όσα χρειάζονται σε αυτές τις ευαίσθητες ηλικίες, για να τα μεγαλώσουμε όχι μόνο με τα εφόδια που μας έδωσαν οι γονείς μας αλλά με ακόμη περισσότερα, αφού η κοινωνία προοδεύει και τα μέσα βελτιώνονται, σκοντάφτει συνεχώς…..
Σκοντάφτει στο μισθό που δεν φτάνει, σκοντάφτει στις ώρες εργασίας που αυξάνονται, σκοντάφτει στις υποδομές υγείας και παιδείας που μαραζώνουν, σκοντάφτει στις ανύπαρκτες ή κακοσυντηρημένες αθλητικές και πολιτιστικές δομές.
Ο εργοδότης μας λέει: «μην έχεις απαιτήσεις», το ίδιο μας λέει και η δημοτική αρχή της πόλης: «μην έχεις απαιτήσεις»! Πρέπει μόνοι μας να βρίσκουμε λύσεις…. Πρέπει να πληρώνουμε! Για την υγεία των παιδιών μας, τα εμβόλιά τους, τον παιδικό σταθμό, την δημιουργική απασχόληση, τον αθλητισμό, το θέατρο, …..και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό.
Ακόμη και στην υποχρεωτική, πλέον, προσχολική αγωγή, ο δήμος μας ανακοινώνει, κάνοντας το άσπρο- μαύρο, ότι δεν πρέπει να έχουμε απαιτήσεις.
Γιατί;
Όλοι κρύβουν τις ευθύνες τους. Η υποχρηματοδότηση των κοινωνικών υπηρεσιών, η υποβάθμιση της υγείας και της παιδείας είναι στρατηγική επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την οποία προσκυνούν Κυβέρνηση, τοπική και περιφερειακή αρχή.
Οι ανάγκες των παιδιών της λαϊκής οικογένειας δεν χωράνε στη “δίκαιη ανάπτυξή” τους. Είναι απλόχεροι με υπέρχρηματοδότηση 4 δισ. στο ΝΑΤΟ, με εκατοντάδες εκατομμύρια πριμ στους μεγαλοξενοδόχους για να κάνουν τα πεντάστερά τους, με μείωση της φορολογίας στη κερδοφορία των μεγαλομετόχων, με την εθελοντική φορολογία των εφοπλιστών κτλ. Κτλ. αλλά μίζεροι απέναντι στις ανάγκες των παιδιών μας.
…τα επόμενα χρόνια ο κατάλογος θα μεγαλώνει αν δεν αποφασίσουμε ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ!
Είμαστε αυτοί που παράγουμε τον πλούτο, είμαστε αυτοί που δημιουργούμε τη ζωή. Δεν βάζουμε ταβάνι στις απαιτήσεις μας! Τα θέλουμε όλα για εμάς και τα παιδιά μας! Θέλουμε την επιστήμη, την τεχνολογία, την τέχνη, θέλουμε εργασιακά δικαιώματα και αναψυχή!
Μας φοβούνται και… καλά κάνουν!
… όλοι εμείς ξεκινώντας από σήμερα πρέπει να γυρίσουμε την πλάτη σε αυτούς που είναι τώρα στην διοίκηση του δήμου και σε όσους υποψήφιους έχουν πρώτη προτεραιότητα την εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων….
Οι δικές μας ανάγκες δεν χωράνε στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κεντρικών και τοπικών παραγόντων που τις εξυπηρετούν.
ΔΕΝ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΥΣΔΙΑΚΡΙΤΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΟΥΣ
ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΚΚΕ ΣΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ
ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ
ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΦΩΝΗ για να δυναμώσει η διεκδίκηση για την ικανοποίηση των πραγματικών, σύγχρονων αναγκών μας
Δε θυσιάζουμε τα δικαιώματα των παιδιών μας!
Παλεύουμε για τη ζωή που μας αξίζει!
Καμπουρούδη Μαριάννα,
Μέλος ΔΣ Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας,
Υποψήφια δημοτική σύμβουλος με την Λαϊκή Συσπείρωση